ΘΕΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΣΙΑΚΗΣ ΒΙΟΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΝ ΜΑΚΡΙΝΑΝ!!!

«Θα σας πω κάτι που είδα. Αυτά τα δί­δει ο Θεός, γιά να ξέρω να σας κυ­βερ­νή­σω (εσάς τις μο­να­χές) και να δού­με πώς να σω­θού­με...

Είδα, λοι­πόν, ότι ευρέ­θη­κα σε μία εξέ­δρα με­τέ­ω­ρη, που δεν είχε βά­σεις και κρε­μό­ταν εις τον Ου­ρα­νόν. Από την μία (πλευρά της εξέδρας) ήταν ο βρυγ­μός των οδόν­των, μία Κό­λα­σι απέ­ραν­τη, ούτε να την φαν­τα­σθή κα­νείς… Και από την άλλη, ήταν ένα τάγ­μα Αγ­γέ­λων και Αγί­ων και στη μέση ήταν ο Χρι­στός μας, που κα­θό­ταν σε ένα μαρ­μά­ρι­νο Θρό­νο και το Πρόσωπό Του, από την λάμ­ψι, δεν μπο­ρού­σα να Τό αν­τι­κρύ­σω!

Εγώ κα­θό­μουν από την δε­ξιά πλευ­ρά, ενώ κάτω ήταν χάος μαύ­ρο…

Και έβλε­πα λοι­πόν τσου­βα­λιές οι δαί­μο­νες να ρί­χνουν ψυ­χές σ’ αυτό το στό­μιο μέσα… Εν ριπή οφθαλ­μού έπε­φταν οι τσου­βα­λιές... Να ρί­χνουν κα­λό­γε­ρους, να βλέ­πης αρχιε­ρείς, χί­λιοι δυό... Και λέω με τον νου μου, πό­σοι δαί­μο­νες υπήρ­χαν και πό­σες τσουβαλιές έρι­χναν μέσα σ’ ένα δευ­τε­ρό­λε­πτο… Ερ­χό­ταν ένας-ένας, λοι­πόν, να κρι­θούν μπροστά εις τον Κύριον, πα­πά­δες και δε­σπο­τά­δες και ξε­πη­δού­σαν λέ­ον­τες από το χάος εκεί­νο και τους άρπαζαν από τα πό­δια και τους έρι­χναν μέσα στην αφά­νεια (το εσώ­τα­το της Κο­λά­σε­ως).

Και εγώ έλε­γα: “Αχ Χρι­στέ μου, τί θα γί­νη;”.

Φο­βό­μουν κιό­λας, διότι ευρι­σκό­μουν σ' αυτή την κατάστασι...

Και ξύ­πνη­σα.

Είχα μία εβδο­μά­δα να φάω, από το κλά­μα και τον οδυρ­μό.

Πόσο έκλαψα, πόσο θρή­νη­σα, τί να σας πω...

Μετά απ’ αυτό που είδα, δεν κοι­τού­σα τί­πο­τε γύρω μου. Ήλθε μία αλ­λοί­ω­σι στην ψυχή μου, σαν να έσβη­σε ο κό­σμος από μπρο­στά μου...

Σκέψου, ο Δί­καιος Κρι­τής!

Όλα εί­ναι μία πραγ­μα­τι­κό­τη­τα!

Μας τα δεί­χνει αυτά, μόνο και μόνο γιά να μας συ­νε­φέ­ρη!»!!!

 

Γερόντισσα Μακρίνα
της Πορταριάς Βόλου
(1921-1995)!