«ΝΑ ΜΗ ΦΟΒΟΜΑΣΘΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ»!!!
Μια μέρα τον ρώτησα στο κελί του: «Γέροντα, πολύς
λόγος γίνεται τελευταία:
* Γιά το 666…
* Γιά την έλευση του
αντιχρίστου, (μερικοί μάλιστα ισχυρίζονται ότι ήδη ήλθε)…
* Γιά το ηλεκτρονικό
χάραγμα του δεξιού χεριού ή του μετώπου…
* Γιά τη σύγκρουση
Χριστού και αντίχριστου και τη συντριβή του τελευταίου…
* Γιά τη Δευτέρα
Παρουσία του Κυρίου…
Εσείς τι λέτε γι’ αυτά;».
Ο Γέροντας απάντησε: «Τι να πω; Εγώ δεν λέω ότι είδα την Παναγία,
ότι θα γίνει πόλεμος και άλλα τέτοια. Ξέρω ότι, θα έλθη ο αντίχριστος, ότι θα
γίνει η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, αλλά πότε δεν ξέρω. Αύριο; Μετά
χίλια χρόνια; Δεν ξέρω. Όμως, δεν ανησυχώ γι’ αυτό. Διότι ξέρω ότι, η ώρα του
θανάτου είναι για τον καθένα η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Και η ώρα αυτή
είναι πολύ κοντά»!!!
Μου είχε πει: «Πατέρα Αθανάσιε (με πήρε από το
χέρι έτσι σφικτά), εγώ είμαι τυφλός τώρα, τα μάτια μου τα σωματικά δεν
λειτουργούν, γιατί έχω καρκίνο στην υπόφυση, έχω όμως τα πνευματικά μάτια και
βλέπω. Πριν φύγεις, θέλω να μου πεις. Τι είπε ο Γέροντας Αιμιλιανός για το 666
και τον αντίχριστο;».
Ήταν εκείνες τις μέρες μετά το Τσερνομπίλ. Ο κόσμος
ήταν αναστατωμένος και πήγαινε κατά δεκάδες κάθε μέρα, ιδιαιτέρως στον πατέρα
Πορφύριο, που ήταν κοντά στην Αθήνα, και αναστατωμένοι τον ρωτούσαν: «Τι θα γίνει;
Θα έλθη ο αντίχριστος να μας σφραγίσει με το 666;».
Και με ρώτησε: «Για πες μου, παιδί μου, τι λέει ο
Γέροντας Αιμιλιανός για το 666 και τον αντίχριστο;».
Του απαντώ: «Γέροντα, μας είπε σε μία σύναξη προχθές, να μην ανησυχούμε.
Εμείς να ενδιαφερόμασθε να έχουμε μια ζωντανή σχέση με τον Χριστό και του
αντιχρίστου να μην του δίνουμε πολλή σημασία, γιατί εκείνος θα γίνει το κέντρο
της ζωής μας και όχι ο Χριστός…».
Αμέσως χτύπησε τα χεράκια του στο κρεβάτι και είπε:
«Τί λες
παιδί μου, τί λες παιδί μου; Δόξα σοι ο Θεός, που ευρήκα κι έναν πνευματικό, να
συμφωνεί μαζί μου. Ρε παιδί μου, αυτοί οι πνευματικοί, εδώ στον κόσμο, τι έχουν
κάνει! Έχουν αναστατώσει τις ψυχές, εδημιούργησαν ένα σωρό προβλήματα,
οικογενειακά και ψυχολογικά με το 666... Δεν μπορεί ο κόσμος να κοιμηθή και
άρχισαν να παίρνουν ψυχοφάρμακα και υπνωτικά χαπάκια, για να μπορούν να
κοιμηθούν... Τι είναι αυτό το πράγμα; Δεν τα θέλει αυτά τα πράγματα ο Χριστός,
παιδί μου. Και να σου πω κάτι;».
Του λέω: «Γέροντα, τί;»
Μου λέει: «Για μας τους Χριστιανούς, για μας όταν βιώνουμε το
Χριστό, δεν υπάρχει αντίχριστος. Δε μου λες; Εδώ που κάθομαι στο κρεβάτι,
μπορείς να καθήσεις εσύ;».
Του λέω: «Όχι, Γέροντα».
Μου λέει: «Γιατί;».
Του απάντησα: «Διότι, εάν καθήσω πάνω σας, θα σας
πλακώσω».
Μου λέει: «Πότε μπορείς να καθήσεις;».
Του λέω: «Όταν φύγετε εσείς, Γέροντα, μπορώ να καθήσω εγώ».
Μου λέει: «Ακριβώς, παιδί μου, έτσι συμβαίνει και με την ψυχή
μας. Όταν έχουμε μέσα μας τον Χριστό μας, μπορεί να έλθη ο αντίχριστος; Μπορεί
να μπει καμιά άλλη αντίθετη ύπαρξη μέσα στην ψυχή μας; Γι’ αυτό σήμερα, παιδί
μου, επειδή δεν έχουμε τον Χριστό μέσα μας, γι’ αυτό ανησυχούμε για τον
αντίχριστο. Όταν βάλουμε τον Χριστό μέσα μας, τα πάντα γίνονται Παράδεισος. Ο
Χριστός είναι το παν κι έτσι πάντοτε, παιδί μου, να λες στους ανθρώπους!! Και
τον αντίθετο δεν τον φοβόμασθε. Γιατί, παιδί μου, τους πρώτους Μάρτυρες τους
είχαν βάλει στα θηρία κι έκαναν τον σταυρό τους και τα θηρία γινόντουσαν
αρνάκια!! Τους είχαν στη θάλασσα, έκαναν το σταυρό τους και η θάλασσα γινόταν
γη και περπατούσαν!! Τους είχαν μέσα στη φωτιά, έκαναν το σταυρό τους και η
φωτιά γινόταν δροσιά!! Ευλογημένο μου παιδί, τι είμασθε σήμερα εμείς;
Πιστεύουμε στον Χριστό; Κάνουμε τον σταυρό μας; Μα, γιατί κατέβηκε ο Χριστός;
Δεν κατέβηκε για να δυναμώσει την ασθένειά μας; Έτσι παιδί μου, να πεις και
στον Γέροντα. Και συ να πεις στους ανθρώπους, να μη φοβούνται τον αντίχριστο.
Είμασθε παιδιά του Χριστού, είμασθε παιδιά της Εκκλησίας»!!!
Αυτό το πράγμα μου έκανε πάρα πολλή εντύπωση. Και
μου πρόσθεσε: «Ο Πατριάρχης Δημήτριος πώς ήλθε στην Αθήνα;».
Του απαντώ: «Με το αεροπλάνο».
- «Ε, καλά, ξέρω πως ήλθε με το αεροπλάνο. Κολυμπώντας ήλθε ο
άνθρωπος; Με τί ντοκουμέντα ήλθε;».
Του λέω: «Με διαβατήριο, Γέροντα».
- «Ελληνικό ή τουρκικό;».
Του λέω: «Δεν ξέρω».
- «Ε, μου κάνεις και τον σοφό. Με τουρκικό ήλθε. Και ποιο
είναι το εθνόσημο της Τουρκίας, ξέρεις;».
Του λέω: «Δεν ξέρω, Γέροντα».
- «Ε, τότε το παράκανες, δεν ξέρεις το εθνόσημο της Τουρκίας;
Είναι η ημισέληνος. Και ξέρεις πώς ονομάζεται η ημισέληνος από τους Πατέρες της
Εκκλησίας μας, μετά που εμφανίσθηκε ο Μωάμεθ;».
Του λέω: «Όχι, Γέροντα».
- «Ε, να πάρω το πτυχίο σου και να το σχίσω. Τι θεολόγος
είσαι εσύ; Η ημισέληνος είναι σημείο του αντιχρίστου. Εάν είναι σημείο του
αντιχρίστου η ημισέληνος και ο Πατριάρχης μας έχει στο διαβατήριό του το σημείο
του αντίχριστου (και στις σφραγίδες τους, πόσες σφραγίδες βάζουν μέσα έξω;;;),
πάει να πει ότι ο Πατριάρχης μας είναι αντίχριστος;;; Όχι, ρε παιδί μου, όχι ρε
παιδί μου! Μην περιορίζουμε τόσο πολύ το Ευαγγελικό μήνυμα! Δεν είναι ο Χριστός
τόσο στενόμυαλος όσο είμασθε εμείς οι άνθρωποι, που θέλουμε να υπερασπιζόμασθε
τα δικαιώματά Του... Έτσι να πεις στον Γέροντα και έτσι να λες στους ανθρώπους:
“Ούτε τον αντίχριστο να φοβόμασθε ούτε το 666”»!!!
Πηγή: Ανθολόγιο
Συμβουλών Γέροντος Πορφυρίου, σελ. 71, 72-75, δ΄ έκδ. 2003.
Το κείμενο είδαμε εδώ:
https://www.oodegr.com/oode/pateres1/porfyrios/antixristos_1.htm
