ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΟΥ!!

 

«ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΚΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ»!!!

 

ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΟΙ ΗΔΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΝΗΡΕΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ

 

«Μητέρα όλων των κακών, είναι η ηδονή συνδυασμένη με την πονηρία. Όποιος τις διατηρεί και συντηρεί μέσα του, και δεν αγωνίζεται να τις αποβάλλει, δεν πρόκειται να ατενίσει τον Κύριον»!!

 

Όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης (523-606),

«Κλίμαξ», ΚΣΤ’30.

Η ΟΡΘΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΣΩΦΡΟΝΕΣΤΕΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ!!

 

Ένας φιλανθρωπικός οργανισμός, που είχε ανάγκη προσλήψεως ενός σοβαρού Διευθυντικού στελέχους, έθεσε στους υποψηφίους του διαγωνισμού, το εξής ερώτημα, θέλοντας να διακρίνει ανάμεσά τους τον καλλίτερο:

«Είναι  μία  κρύα  χειμωνιάτικη  νύχτα,  φυσάει  πολύ  και  έχει  δυνατή καταιγίδα. Εσύ οδηγείς ένα διθέσιο αυτοκίνητο και κάπου στην ερημιά περνάς μπροστά από μιά στάση. Εκεί βλέπεις, ότι περιμένουν το λεωφορείο τρεις άνθρωποι: Μία άρρωστη ηλικιωμένη γυναίκα, ένας γιατρός που σου είχε σώσει τη ζωή παλαιά και η μέλλουσα  σύζυγος σου.  Το  αυτοκίνητο  σου, μην ξεχνάς,  είναι  διθέσιο  και  πρέπει  να  επιλέξεις  ποιόν  θα  πάρεις.  Τι  θα κάνεις;».

ΜΟΝΟ Η ΧΡΙΣΤΟΜΙΜΗΤΗ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΥΨΩΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!!!

 

ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΕΝ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΙ ΚΑΙ ΗΣΥΧΙΑ!!

 

«Η μελέτη που γίνεται στην ησυχία, βοηθεί αφάνταστα την προσευχή, όταν αυτή απευθύνεται  προς τον Θεόν με καθαρή καρδιά»!!

 Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός,

«Φιλοκαλία» (σε μετάφραση), τ.Γ’. σ.83.

«ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΝΟΙΞΟΝ ΜΟΙ ΠΥΛΑΣ ΖΩΟΔΟΤΑ»!!!

 

Ο ΘΕΟΣ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΕΙ ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΜΕΛΕΙΑ.

 

        Ο Αντώνης Μ., από την Ανατολική Μακεδονία, σπούδαζε φιλόλογος στη Θεσσαλονίκη. Στερούνταν οι δικοί του, γιά να τον μορφώσουν. Ένιωθε τις θυσίες τους και διάβαζε φιλότιμα, να τελειώσει τη Σχολή του. Καθώς έφθανε στο τέλος κι αναμετρούσε την πτυχιακή ύλη και τις δυνάμεις του, κόβονταν οι ελπίδες του. «Αδύνατον!… Δεν βγαίνει πέρα με τίποτε!… Δεν μπορώ να τελειώσω γρήγορα…», μονολογούσε κι αγωνιούσε λιγάκι. Και ξανάπεφτε στο διάβασμα, κάνοντας τη νύχτα μέρα. Οι δικοί του δεν άντεχαν οικονομικά. Το έβλεπε. Μα πώς να πάρει πτυχίο; Και σε πόσον καιρό θα το πάρει; «Θα κάνω ό,τι μπορώ… Βοήθησε, Θεέ μου!», έκραζε ενδόμυχα.

---

Τέταρτο έτος: Κοντά στα Χριστούγεννα ο Αντώνης έπεσε στο κρεββάτι με βαρειά υπερκόπωση. Κι όλα σταμάτησαν. Οι δικοί του σιωπούσαν. Το πτυχίο… στ’ αζήτητα πλέον, προς το παρόν. Κι ο καιρός περνούσε δύσκολα. Δεν γινόταν όχι μόνον βιβλίο ν’ ανοίξει ο Αντωνάκης, αλλ’ ούτε καν μπορούσε να σκεφθή κάτι χωρίς να αισθανθή υπερκόπωση.

Πλησίαζε το Πάσχα.

«Αντώνη, παιδί μου», του λέει μία μέρα ο πνευματικός του πατέρας, «διάλεξε ένα απ’ τα κύρια μαθήματα του πτυχίου, και πήγαινε να το δώσεις τώρα τον Ιούνιο… Έτσι… χωρίς διάβασμα… Τι έχεις να χάσεις; Αφού τόσα χρόνια διάβαζες…».

«ΚΡΕΙΤΤΟΝ ΤΟ ΣΙΓΑΝ ΤΟΥ ΛΑΛΕΙΝ»!!!

 

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΓΡΑΦΙΚΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΣ...!

 

Και πάλι στο προσκήνιο ο γνωστός και μη εξαιρετέος κ. Δερμιτζάκης...! Του λείπει η δημοσιότητα ή μήπως η προκλητική εμμονή του έχει καταντήσει επικίνδυνη νοσηρότητα;;;

Είναι, πράγματι, αξιοθρήνητη η συμπεριφορά αυτού του ανθρώπου, που επιμένει με τόσο πείσμα, στηριζόμενος σε μιά θεωρητική και παντελώς ανεπιβεβαίωτη λογική στο θέμα της Θείας Κοινωνίας των πιστών Χριστιανών, χωρίς να επικαλείται ούτε ένα (!!!) περιστατικό, που σε κάποιον από την Θεία Μετάληψη να μεταδόθηκε ο κορονοϊός, έτσι... για τα μάτια του κόσμου...!

Θυμίζει η σκληροπυρηνική αυτή εμμονή του, τους  σταλινιστές (εγχώριους και ξένους) των δεκαετιών του ‘40 και του ‘50...

ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΟ: «ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ»!!!

 

ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΚΑΙ ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΜΟΣ.

 

«Όταν παρακαλείς θερμά τον Θεόν, γιά εκείνον που σε εσυκοφάντησε, τότε, πολύ σύντομα πληροφορεί ο καλός Θεός αυτούς που εσκανδαλίσθηκαν και τους ανοίγει τα πνευματικά μάτια, γιά να αντιληφθούν την πραγματικότητα και την αλήθεια»!!!

 

Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής (580-662 μ.χ.).

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΟΦΟΡΙΑΣ!!

 

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ!!!

 «Ο Θεός ποτέ δεν επιτρέπει καμμία θλίψη, αν μέσα από αυτή ο άνθρωπος δεν εξέλθη ωφελημένος, και μέσα από αυτή την δυσκολία δεν του χαρίσει κάτι πολύ καλλίτερο από αυτό που ανθρώπινα εθεωρούσε ότι είναι το παν. Αρκεί να έχωμε ταπείνωση, πίστη, εμπιστοσύνη, υπομονή και αληθινή αγάπη εις Αυτόν»!!!

 

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (1924-1994).

ΑΠΛΟΤΗΣ, ΤΑΠΕΙΝΩΣΙΣ, ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΘΑΡΟΤΗΣ, «ΝΟΥΣ ΟΡΩΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ»!!!

 

ΑΛΛΟ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΥΠΕΡΦΥΑΛΗ ΜΟΡΦΩΣΗ

 

«Η αγράμματη και ταπεινή πίστη, ευρίσκει στα σίγουρα τον δρόμο του Θεού! Η άθεη και εγωιστική, όμως, μόρφωση και παιδεία, δεν θα Τον εύρη ποτέ!»!!

 

«Ο Παπουλάκος» (Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος, 1780-1861).

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!!!

 

Η ΜΑΣΚΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ.

        «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθητω μοι»!! Ε, λοιπόν, όταν κάποιος προσπαθεί να απαρνηθεί τον εαυτό του και να θυσιαστεί για τον οποιονδήποτε άλλον, φαντάζομαι, πως δεν τον ενδιαφέρει, εάν τα χαρακτηριστικά αυτού για τον οποίον θα θυσιαστεί κρύβονται ή όχι από μάσκα. Έτσι δεν είναι αδέλφια Χριστιανοί;
         Εγώ, όμως, πού συνήθως προσπαθώ να επιβάλλω την γνώμη μου και να καθυποτάξω τους άλλους, ώστε να υπηρετούν τις επιθυμίες μου και τα πάθη μου, είναι απαραίτητο, οπωσδήποτε να βλέπω το πρόσωπό τους χωρίς μάσκα, για να μπορέσω να τούς «μετράω» και να τούς «ζυγίζω» και να κανονίζω ανάλογα την συμπεριφορά μου, μέχρι να τους χειραγωγήσω και να κάνουν αυτό που θέλω. Πολύ με βοηθάει να έχω το feedback της έκφρασής τους, ή μήπως όχι;
        Ποιός υπολογίζει τον άλλον και ταπεινώνεται;;

«…Ω ΓΛΥΚΥΤΑΤΗΣ ΣΟΥ ΦΩΝΗΣ» (Από την Θ’ Ωδή του Πάσχα)!!!

 

«Ω ΑΓΓΕΛΕ ΘΕΟΥ, Ο ΠΑΡΕΣΤΩΣ ΑΜΕΣΩΣ…»!!!

Πόση δύναμη έχει ο Άγγελος! Βοηθάει ακόμη και με την σιωπή Του!

Κάποτε ευρισκόμουν, ανθρωπίνως, σε  αδιέξοδο… Από  την  θλίψη αισθανόμουν  να  μου χτυπούν το κεφάλι με σμίλη, γιά να μου σπάσουν το κούτελο. Τα μάτια μου ενόμιζα ότι, «θα πεταχθούν έξω», ιδιαίτερα το δεξί. Πόνος ανυπόφορος! Έφερνα σβούρα,  σπαρταρούσα  από  τον πόνο. Δεν ήξερα τί να κάνω... Έκανα προσευχή και ζητούσα από τον Θεόν, να ευρεθή ένας τρόπος να ηρεμίσω.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ!!

 

«ΕΚ ΓΑΡ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΣΟΥ ΔΙΚΑΙΩΘΗΣΗ…» (Ματθ, ΙΒ’37’)!!!

 

«Το χάρισμα του λόγου και η δύναμή του στους καλούς μετατρέπεται σε όπλο αρετής,ενώ στους κακούς γίνεται όργανο κακίας»!!

 Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος (328-390 μ.Χ.).

«ΑΠΟ ΟΣΑ ΠΙΑΝΕΙΣ, ΠΙΣΤΕΥΕ ΤΑ ΜΙΣΑ»!!

 

ΑΠΟ ΤΟ ΘΗΣΑΥΡΟΦΥΛΑΚΕΙΟ ΤΟΥ π.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΚΑΓΚΑΣΤΑΘΗ!!

           Ο αείμνηστος πατήρ Δημήτριος Γκαγκαστάθης, σε κάθε νεαρό ζευγάρι έλεγε:

          «Μάθετε από την αρχή της γνωριμίας σας και μάλιστα από την πρώτη νύκτα του γάμου σας, να κάνετε μαζί την πρώτη προσευχή, το πρώτο Απόδειπνο. Και αφού τελειώσει το Απόδειπνο (όπως γίνεται στα Μοναστήρια), να κάνετε μιά μετάνοια ο ένας στον άλλον και να ζητήσετε συγγνώμη μεταξύ σας.

          Ρώτησε, τότε, κάποιος τον γέροντα:

          «Και αν δεν έχουμε κάποια διαφωνία γέροντα, γιατί να το κάνουμε αυτό;».

          Και ο γέροντας απάντησε ως εξής:

«ΑΓΑΠΗΣΑΤΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ…» (Όσιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης)!!!

 

 

«ΕΧΕΤΕ ΠΙΣΤΙΝ ΘΕΟΥ» (Μαρκ. ΙΑ’22’)!!!

 «Να μην έχεις μεγάλο θάρρος ούτε και να απελπίζεσαι!!

Το πρώτο σε εξασθενεί και το δεύτερο σε ισοπεδώνει!!»

 Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος (328-390 μ.Χ.).

«ΤΩΝ ΦΡΟΝΙΜΩΝ ΟΛΙΓΑ ΠΡΕΠΕΙ»!!

 

«ΥΠΟΜΟΝΗΣ ΣΤΥΛΟΣ ΓΕΓΟΝΑΣ…»!!!

 

 

          Όταν ο Όσιος Συμεών ο Στυλίτης (389-459 μ.Χ., η μνήμη του τιμάται την 1η Σεπτεμβρίου) εμπνεύσθηκε τον πρωτόγνωρο γιά την εποχή του τρόπο ασκήσεως, πάνω στο Στύλο, διαδόθηκε έντονα η φήμη του παντού. Οι ερημίτες Πατέρες ξαφνιάσθηκαν από το ασυνήθιστο και παράδοξο αυτό εγχείρημα. Του στέλνουν λοιπόν  κάποιους  με  την  εντολή  να  τον επιπλήξουν  γιά  την  περίεργη  επινόησή  του  και  να  του συστήσουν  ν’ ακολουθήσει χωρίς περιφρόνηση τον συνηθισμένο και δοκιμασμένο από τους  Αγίους  δρόμο, όπου βαδίζοντας τόσα πλήθη μακαρίων ανδρών, ανέβηκαν ως τα επουράνια και κατοίκησαν σ’ εκείνα τα αιώνια σκηνώματα. Έπειτα, όμως, από φόβο μήπως η σκέψη του Οσίου ήταν θεάρεστη και εκείνοι αντιμετώπιζαν την υπόθεση ανθρώπινα, έδωσαν  στους απεσταλμένους  και  αυτή  την  παραγγελία:

ΣΚΟΠΟΣ ΜΑΣ Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΜΑΣ!!!

 

«Παρακαλώ τον Θεόν να σας αγιάσει, και να σας οδηγήσει στον Παράδεισο»!!!

  Όσιος Αμφιλόχιος ο Μακρής (1889-1970).

ΕΞ ΑΠΑΛΩΝ ΟΝΥΧΩΝ, Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ!!

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ γ.ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ!!

 

Κάποιο πνευματικό τέκνο του πατρός Επιφανίου, σημειώνει τα εξής:

             “ Θυμάμαι την ακόλουθη συζήτηση με τον Γέροντα, όταν ήμουν υποψήφιος φοιτητής:

            «Πάτερ, ένας συνυποψήφιος στο φροντιστήριο, στις συζητήσεις μας, από ’δω το φέρνει, από ’κει το πάει, όλο με παροτρύνει να βρω φιλενάδα. Βέβαια, δεν με επηρεάζει, αλλά με ενοχλεί. Τί να του πω γιά να σταματήσει;».

            «Έχει αδελφή ο φίλος σου;», με ρώτησε ο Γέροντας.

            Του απάντησα ότι πράγματι έχει αδελφή.

            Πες του: «Εντάξει! Θα μου κάνεις όμως ένα χατίρι. Ξέρεις τί καλό παιδί είμαι… Θα μου δώσεις, λοιπόν, γιά ένα βράδυ την αδελφή σου!». Πες του έτσι, και βλέπουμε στην συνέχεια.

«ΟΣΤΙΣ ΘΕΛΕΙ ΟΠΙΣΩ ΜΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ» (Μαρκ. H’ 34’)!!!

 

«ΙΝΑ ΠΑΝΤΕΣ ΕΝ ΩΣΙ…» (Ιωανν. ΙΖ’ 21’)!!!

 

 «Στην περίπτωση που υπάρχει κάποια εκκλησιαστική αταξία, είναι προτιμότερο να μακροθυμήσωμε, παρά να υπάρξει απόσχιση από το σώμα της Εκκλησίας»!!!

 

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος (328-390 μ.Χ.).

«ΤΑΠΕΙΝΟΙΣ … ΔΙΔΩΣΙ ΧΑΡΙN» (Ιακωβ, Δ’6’)!!!

 

«ΔΟΞΑ ΤΩ ΑΝΕΧΟΜΕΝΩ ΘΕΩ» (γ.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)!!!

 

«Το μεγαλύτερο θαύμα όλων των εποχών είναι το ότι, 

ο Θεός μάς ανέχεται να Τον κοροϊδεύουμε...

ΣΥΝΕΠΕΙΑ!!! ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ!!! ΥΠΟΜΟΝΗ!!!

 

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ (4).

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;;;

    Ο όρος Εκκλησία, υπήρχε πολύ πριν δημιουργηθή η πρώτη Χριστιανική Εκκλησία των Ιεροσολύμων την ημέρα της Αγίας Πεντηκοστής, δηλαδή, την πεντηκοστή ημέρα, από την Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
    Γιά παράδειγμα, είναι γνωστή η «Εκκλησία του Δήμου» της αρχαίας Αθήνας, όπου προσεκαλούντο όλοι οι ελεύθεροι Αθηναίοι πολίτες, όταν επρόκειτο να ψηφίσουν και να λάβουν μία πολύ σπουδαία απόφαση, γιά κάποιο σημαντικώτατο ζήτημα, που αφορούσε την Πόλη των Αθηνών.
    Επομένως, η λέξη Εκκλησία, σημαίνει την επίσημη πρόσκληση συγκεκριμένης πληθυσμιακής ομάδας, γιά να συμμετάσχει ή να αποφασίσει επί ουσιαστικών θεμάτων, που την αφορούν.
    Η Ορθόδοξη, λοιπόν, Χριστιανική Εκκλησία, αποτελείται από τους πιστούς Ορθοδόξους Χριστιανούς, που είναι εκείνοι οι οποίοι ανταποκρίθηκαν ελεύθερα στην πρόσκληση του Θεού, να ενταχθούν στο Θείο Καθίδρυμα Του και που γνωρίζουν καλά ότι, ανήκουν σε ένα συγκεκριμένο σύνολο ή καλλίτερα Ζωντανό Σώμα, που Κεφαλή έχει τον Ίδιο τον Θεάνθρωπο Κύριο Ιησού Χριστό!!!
    Γιά να ανήκει, άρα, κάποιος στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία, οφείλει να πληροί ωρισμένες πολύ βασικές και ουσιώδεις προϋποθέσεις. Αυτές σε γενικές γραμμές είναι οι εξής:

«ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΜΗ ΕΡΕΘΙΖΕΤΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΥΜΩΝ, ΙΝΑ ΜΗ ΑΘΥΜΩΣΙΝ» (ΚΟΛΑΣΣ. Γ’21’)!!!

 

          « Είχα ακούσει ότι, ένα κοριτσάκι σε ένα χωριό, επήγε να βοσκήσει την κατσίκα του. Την έδεσε στο λιβάδι και πήγε πιο πέρα να παίξει. Ξεχάσθηκε όμως στο παιχνίδι και η κατσίκα λύθηκε και έφυγε. Έψαξε, αλλά δεν την βρήκε και γύρισε στο σπίτι χωρίς την κατσίκα.

          Ο πατέρας της θύμωσε πολύ, την έδειρε και την έδιωξε από το σπίτι.

          «Να πας να βρεις την κατσίκα», της είπε. «Αν δεν την βρεις, να πας να κρεμασθής».

          Ξεκίνησε το ταλαίπωρο να πάει να ψάξει. Βράδυασε και ακόμη δεν είχε γυρίσει στο σπίτι. Οι γονείς, βλέποντας ότι νύχτωσε, βγήκαν ανήσυχοι να βρουν το παιδί.

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΕΚΑΤΟΝΤΑΠΥΛΙΑΝΗ (3/3)

 

«ΡΙΖΑ… ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ… Η ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑ» (Α’ ΤΙΜΟΘ. ΣΤ’10’)!!!

 

         Τρεις άνθρωποι, ενώ εβάδιζαν στο δρόμο, ευρήκαν έναν θησαυρό και αποφάσισαν να τον καρπωθούν. Τον μετέφεραν σ’ άλλο ασφαλές σημείο και όλο χαρά έστειλαν τον ένα απ’ αυτούς στην πόλη, γιά να αγοράσει κρασί και να το γλεντήσουν.

        Οι δύο που έμειναν, συμφώνησαν να σκοτώσουν αυτόν που έστειλαν γιά το κρασί, αμέσως όταν επιστρέψει, ώστε ο πλούτος να μείνει σ’ αυτούς…

        Εκείνος, όμως, δεν αγόρασε μόνο κρασί, αλλά αγόρασε και δηλητήριο. Σκοπός του ήταν να δώσει στους άλλους δύο, δηλητηριασμένο κρασί, ώστε να κρατήσει μόνο γιά τον εαυτόν του τον θησαυρό…

        Και ποιό το αποτέλεσμα;;

«ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ» (Α' Θεσσαλον. Ε’17’)!!!

 

Η ΠΛΗΡΩΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΥΝΙΚΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ.

  

    Ένας φαλακρός άνθρωπος με μεγάλη επιθετικότητα ύβριζε τον Διογένη...
    Τελικά, μιά μέρα, ο κυνικός φιλόσοφος, με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο, του απάντησε ως εξής:

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΕΚΑΤΟΝΤΑΠΥΛΙΑΝΗ (2/3)

 

«ΟΥΚ ΑΡΝΗΣΟΜΕΘΑ ΣΕ, ΦΙΛΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» (Ι.ΒΡΥΕΝΝΙΟΥ)!!!

 

          Κάποιος ερώτησε κάποτε τον Άγιο Παΐσιο:

          «Γέροντα, ποιά είναι η διαφορά μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών;».

           Τότε, ο Άγιος Παΐσιος έδειξε το κτίσμα του κελλιού του και είπε:

          «Το βλέπεις αυτό το κτίσμα;».

          «Το βλέπω», απάντησε εκείνος.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΗΦΑΛΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΑ Γ.ΣΕΦΕΡΗ, ΣΤΟΝ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ… GREEKLISH…!

 

ΤΑΠΕΙΝΩΘΗΤΕ ΟYΝ YΠO ΤHΝ ΚΡΑΤΑΙAΝ ΧΕIΡΑ ΤΟY ΘΕΟY____ (Α’ ΠΕΤΡ.Ε’6’)!!!

 

        Κάποτε ωμιλούσε ένας ιεροκήρυκας και όταν τελείωσε την ομιλία του, πήγε κάποιος, γιά να τον συγχαρεί, ενώ από πίσω του ακολούθησαν και άλλοι πολλοί για να κάνουν το ίδιο.

        Και λέει, ο πρώτος, στον ευλαβή ιεροκήρυκα:

        «Θεωρώ τον εαυτόν μου απόψε ευτυχή. Χαίρομαι γιά δύο  πράγματα: Πρώτον διότι σας συγχαίρω από κοντά και δεύτερον, που έρχομαι πρώτος στην σειρά γιά να σας συγχαρώ!»

        «Δυστυχώς είστε ο δεύτερος», τον διώρθωσε ο ιεροκήρυκας.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ!

 

«ΤΥΧΗΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ»… ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ.

 

         “ Σε ένα κέντρο ρυθμίσεως σακχάρου, ανάμεσα στους άλλους ασθενείς, ήταν και ένας, που το σάκχαρό του ανέβαινε μόνο κάθε Σάββατο και Κυριακή! Όλη την εβδομάδα ρύθμιζαν το σάκχαρό του και ήταν στα φυσιολογικά επίπεδα, αλλά το Σαββατοκύριακο, κατά ένα περίεργο τρόπο ανέβαινε στα ύψη!

          Ο καθηγητής ιατρός δεν μπορούσε να καταλάβει τι γινόταν…

          Έλεγε στους βοηθούς του:

          «Δεν μπορεί, κάτι κάνει… Αυτός πρέπει να τρώει κρυφά και έτσι ανεβαίνει το σάκχαρό του».

           Έβαλαν έτσι οικείους του να τον παρακολουθούν, γιά να δουν τι συμβαίνει με την περίπτωσή του. Διαπιστώθηκε, παραδόξως, ότι δεν έτρωγε κρυφά και έτσι το μυστήριο παρέμενε άλυτο.

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΕΚΑΤΟΝΤΑΠΥΛΙΑΝΗ (1/3)

 

ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΚΑΙ ΚΡΥΦΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΖΗΛΟΦΘΟΝΙΑΣ…

 

            “ Κάποια κυρία επισκέφθηκε ένα απόγευμα μιά φίλη της. Στο σαλόνι της διέκρινε ένα ωραίο βάζο, γιαπωνέζικο, αξίας, γεμάτο λουλούδια.

          «Τι ωραίο βάζο! Πότε το αγόρασες;», την ερώτησε.

          «Μου το έφερε ο άνδρας μου», είπε εκείνη.

          Την άλλη ημέρα, το πρωί στις οκτώ, η κυρία που είχε κάνει την επίσκεψη, ενώ έπινε καφέ με τον άνδρα της, θυμήθηκε το βάζο. Της είχε κάνει μεγάλη εντύπωση. Λέει, λοιπόν, στον άνδρα της με θαυμασμό:

          «Τι να σου πω γιά την φίλη μου! Της έφερε ο άνδρας της ένα πολύ ωραίο βάζο γιαπωνέζικο, πολύχρωμο, με ωραίες παραστάσεις και στόλιζε όλο το σαλόνι!»...

          Την ίδια μέρα ξαναπήγε στην φίλη της γιά κάποια δουλειά. Κοιτάζει, το βάζο έλειπε, και ρωτάει με απορία: