Ο Μέγας Αρσένιος (4ος-5ος αιώνας), ο αρνητής κάθε σωματικής απολαύσεως, είχε την συνήθεια να διηγείται στους πατέρες, ωφέλιμες ιστορίες και οπτασίες του, τις οποίες βέβαια, απέδιδε σε άλλα πρόσωπα, γιά ν’ αποφύγει ο ίδιος την κενοδοξία!
«Κάποτε», διηγήθηκε ο Άγιος, «ένας ηλικιωμένος μοναχός, ενώ καθόταν στο κελλί του, άκουσε Αγγελική φωνή να του λέει:
“Βγες έξω, να σου δείξω την αξία των έργων των ανθρώπων”.
- Βγήκε ο μοναχός και ακολούθησε τον Άγγελο σε κάποιο τόπο, όπου ένας άνθρωπος έκοβε ξύλα. Όταν τελείωσε, τα έδεσε και προσπάθησε να τα σηκώσει, αλλά δεν μπόρεσε. Άφησε τότε κάτω το δεμάτι, πρόσθεσε κι άλλα ξύλα και διαρκώς συνέχιζε να προσθέτει...
