Μας εδιηγείτο o Θείος Παφνούτιος, ο μαθητής του Αγίου
Μακαρίου, ότι μιά ημέρα ευρισκόμενος ο Μέγας Μακάριος, στο προαύλιο του κελιού
του, και προσευχόμενος προς Κύριον, μιά λύκαινα επήρε το κουτάβι της, πού ήταν
τυφλό και το έφερε στον Άγιον Μακάριον. Εν συνεχεία, στάθηκε και κτύπησε την
πόρτα με το κεφάλι της, άνοιξε, μπήκε και έριξε το κουτάβι της εμπρός εις τα
πόδια του Αγίου.
