<<Μετανοώ, γιά όλες τις ανθρώπινες αμαρτίες, μετανοώ ενώπιόν Σου, Παντελεήμονα! Νά, το σπέρμα όλων των αμαρτιών ευρίσκεται στο αίμα μου. Με την προσπάθειά μου και το Έλεός Σου συμπνίγω τον κακό αυτό σπόρο μέρα και νύκτα. Γιά να μη βλαστάνουν τα ζιζάνια, αλλά το καθαρό σιτάρι στον αγρόν του Κυρίου!!
Μετανοώ, γιά όλους τους μεριμνώντας, που σκοντάφτουν κάτω από το βάρος των φροντίδων και δεν ξέρουν να αποθέσουν τις μέριμνές τους επάνω σε Εσένα! Γιά τον αδύνατο άνθρωπο αβάστακτη είναι και η πιό μικρή έγνοια, ενώ γιά Εσένα και ένα βουνό μεριμνών είναι σαν μιά μπάλα χιονιού πεταμένη στην κάμινο του πυρός!!
Μετανοώ, γιά όλους τους πνευματικά ασθενούντας, διότι η αρρώστια της ψυχής είναι καρπός της αμαρτίας. Όταν με την μετάνοια καθαρισθή η ψυχή, τότε η αρρώστια εξαφανίζεται μαζί με την αμαρτία και εισέρχεται εις την ψυχή, η Αιώνια Υγεία, δηλαδή, Εσύ!!
Μετανοώ, γιά τους απίστους, που με την απιστία τους συσσωρεύουν τις ανήσυχες φροντίδες και τις ασθένειες τους, επάνω τους και επάνω εις τους φίλους τους...
