<<Μετανοώ, γιά όλες τις ανθρώπινες αμαρτίες, μετανοώ ενώπιόν Σου, Παντελεήμονα! Νά, το σπέρμα όλων των αμαρτιών ευρίσκεται στο αίμα μου. Με την προσπάθειά μου και το Έλεός Σου συμπνίγω τον κακό αυτό σπόρο μέρα και νύκτα. Γιά να μη βλαστάνουν τα ζιζάνια, αλλά το καθαρό σιτάρι στον αγρόν του Κυρίου!!
Μετανοώ, γιά όλους τους μεριμνώντας, που σκοντάφτουν κάτω από το βάρος των φροντίδων και δεν ξέρουν να αποθέσουν τις μέριμνές τους επάνω σε Εσένα! Γιά τον αδύνατο άνθρωπο αβάστακτη είναι και η πιό μικρή έγνοια, ενώ γιά Εσένα και ένα βουνό μεριμνών είναι σαν μιά μπάλα χιονιού πεταμένη στην κάμινο του πυρός!!
Μετανοώ, γιά όλους τους πνευματικά ασθενούντας, διότι η αρρώστια της ψυχής είναι καρπός της αμαρτίας. Όταν με την μετάνοια καθαρισθή η ψυχή, τότε η αρρώστια εξαφανίζεται μαζί με την αμαρτία και εισέρχεται εις την ψυχή, η Αιώνια Υγεία, δηλαδή, Εσύ!!
Μετανοώ, γιά τους απίστους, που με την απιστία τους συσσωρεύουν τις ανήσυχες φροντίδες και τις ασθένειες τους, επάνω τους και επάνω εις τους φίλους τους...
Μετανοώ, γιά όλους τους Θεοβλασφήμους, που βλασφημούν Εσένα, μη γνωρίζοντας ότι, βλασφημούν τον Οικοδεσπότη, που τους ντύνει και τους τρέφει...
Μετανοώ, γιά όλους τους ανθρωποκτόνους που σκοτώνουν την ζωή του άλλου, γιά να φυλάξουν την δική τους... Συγχώρησέ τους Παντελεήμονα, διότι δεν ξέρουν τί κάνουν. Δεν γνωρίζουν ότι, δεν υπάρχουν στο Σύμπαν δύο ζωές, αλλά ΜΙΑ!! Δεν γνωρίζουν ότι, δεν υπάρχουν δύο άνθρωποι, αλλά ΕΝΑΣ!! Και κόβουν το μισό της καρδιάς, γιά να φυλάξουν το άλλο μισό… Αχ, πόσο νεκροί είναι εκείνοι που έχουν αποκόψει το μισό της καρδιάς τους!
Μετανοώ, γιά τους ψευδόρκους, διότι αλήθεια, και αυτοί είναι ανθρωποκτόνοι και αυτόχειρες…
-Γιά όλους εκείνους που εκμεταλλεύονται τους αδελφούς τους και συσσωρεύουν άχρηστο πλούτο, κλαίω και αναστενάζω, διότι έθαψαν την ψυχή τους και δεν έχουν με τί να παρουσιασθούν ενώπιόν Σου...
-Γιά όλους τους υπερηφάνους και αλαζόνας, κλαίω και αναστενάζω, διότι είναι ενώπιόν Σου σαν ζητιάνοι με άδειο σακκούλι…
-Γιά όλους τους μέθυσους και λαίμαργους, κλαίω και αναστενάζω, διότι κατήντησαν δούλοι των δούλων τους…
-Γιά όλους εκείνους που χαλάνε τους γάμους τους, διότι επρόδωσαν την εμπιστοσύνη του Αγίου Πνεύματος, το Οποίο τους εξέλεξε γιά να κτίση διά μέσου αυτών την νέα ζωή. Ενώ αυτοί, την διακονία της ζωής την μετέβαλαν σε καταστροφή...
-Γιά όλα τα ψεύτικα χείλη, γιά όλα τα θολά μάτια, γιά όλες τις σκληρές καρδιές, γιά όλες τις αχόρταγες κοιλιές, γιά όλα τα σκοτεινά μυαλά, γιά όλες τις κακές θελήσεις, γιά όλους τους άσχημους λογισμούς, γιά όλες τις ψυχοφθόρες ενθυμήσεις, μετανοώ και αναστενάζω...
Μετανοώ, Κύριε, γιά τους πολυλογούντας, διότι το πολύτιμο δώρο Σου, το δώρο του λόγου, μετέβαλαν σε φθηνή άμμο…
Μετανοώ, γιά όλους εκείνους που καταστρέφουν την εστία του γείτονα και την ειρήνη του, διότι έτσι, εμάζεψαν στον εαυτό τους αλλά και στον Λαό την κατάρα…
Μετανοώ, γιά όλη την ιστορία των ανθρώπων, από τον Αδάμ ως εμένα τον αμαρτωλό, διότι όλη η ιστορία ευρίσκεται στο αίμα μου. Διότι εγώ είμαι μέσα εις τον Αδάμ, και ο Αδάμ μέσα σ’ εμένα...
Μετανοώ, γιά όλους τους μεγάλους και τους μικρούς, που δεν τρέμουν μπροστά εις την Φοβερά Παρουσία Σου, κλαίω και κραυγάζω: «Δέσποτα Πολυέλεε, ελέησον και σώσον με!!»>>!!!
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
(1881-1956)
Η Αγία μνήμη Του τιμάται στις 5 Μαρτίου.
