Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ, ΤΟ ΚΑΛΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ!!!

ΑΙ ΕΥΩΔΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΑΙ ΣΕΛΙΔΕΣ, ΕΚ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΩΝ!!!

ΕΝ ΥΓΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΝ ΤΡΙΠΤΥΧΟΝ!!

 

Η ΟΝΤΩΣ ΚΟΠΙΩΔΗΣ ΔΡΑΣΙΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΝ!!

 

Συζήτησις μετά τινος Θεολόγου:

«Ο Χριστιανός, πάτερ μου, πρέπει να είνε άνθρωπος δράσεως. Ο Μοναχικός Βίος όμως είνε απραξία».

 

(Και ο πατήρ Ιωήλ απήντησεν:)

ΣΗΜΑΝΤΙΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ, ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΤΗΒΕΝ ΡΑΝΣΙΜΑΝ!!!

 

«…Γιά τους Έλληνες, η πτώση της Πόλης, ήταν ακόμη πιο βαρυσήμαντη.

Γιά εκείνους, επρόκειτο πράγματι γιά το οριστικό τέλος ενός κεφαλαίου.

Ο θαυμαστός πολιτισμός του Βυζαντίου, είχε ήδη παίξει το ρόλο του, στον εκπολιτισμό του κόσμου και τώρα πέθαινε μαζί με την ετοιμοθάνατη Πόλη. Δεν είχε όμως πεθάνει ακόμη. Ο συρρικνούμενος πληθυσμός της Κωνσταντινούπολης, στις παραμονές της πτώσης Της, περιλάμβανε πολλά από τα διαπρεπέστερα πνεύματα της εποχής, που ανήκαν σε ανθρώπους, οι οποίοι είχαν ανατραφεί με μία ιδιαίτερα εκλεπτυσμένη παράδοση, που εκτεινόταν προς τα πίσω, μέχρι την αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη!

ΑΠΟ ΤΑΣ ΔΙΔΑΧΑΣ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΗΣ!!!

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ, ΤΟΥ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΥ!!!

 

Μία ημέρα, προς το τέλος της αγίας Τεσσαρακοστής, ο Λαός της Βασιλευούσης, δηλαδή, της Κωνσταντινουπόλεως, επευφημούσε τον Δεσπότη Χριστό μετά ψαλμών και ύμνων!!

Βλέπει, τότε, ο μακάριος Ανδρέας (ο διά Χριστόν Σαλός), κάποιον γέροντα, ωραίο κατά την εξωτερική εμφάνιση, να εισέρχεται εις τον Ιερό Ναό! Πλήθος Λαού τον ακολουθούσε, με άνθη και Σταυρούς, οι οποίοι έλαμπαν ως αστραπή! Μελωδούσαν μέλος τερπνό, ηδύ και σωτήριο! Ο ένας στον άλλο παραχωρούσε το προβάδισμα και όλοι κατευθύνονταν προς τον Άμβωνα! Ο γέροντας εκείνος κατείχε κινύρα (έγχορδο μουσικό όργανο των αρχαίων Εβραίων) και έκρουε τις χορδές συνοδεύοντας τους ψάλτες!

Ο μακάριος Ανδρέας, ετέρπετο από το θέαμα και την ψαλμωδία και εσκίρτησε και είπε:

ΠΡΑΚΤΙΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΑΙ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΜΕΓΑΛΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΙ!!!

 

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΣΟΥ!!!

 

Η ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΗ ΔΙΟΡΘΩΣΙΣ, ΜΙΑΣ ΑΠΡΟΚΛΗΤΟΥ ΚΑΙ ΕΜΠΑΘΟΥΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ!!!

"Στον γάμο μου, (διηγείται ο αδελφός του π. Επιφανίου, ο αείμνηστος πλέον Πολυνείκης), ο Ιερέας- Προϊστάμενος του Ιερού Ναού που έγινε το Μυστήριο του γάμου μου, εμπόδισε τους προσκεκλημένους Κληρικούς και Ιεροψάλτες, να λάβουν μέρος στο Μυστήριο.

Ο π. Επιφάνιος, παρακάλεσε όλους να συμμορφωθούν με την “παράλογη” επιθυμία του Ιερέως. Μετά το πέρας του Μυστηρίου, και ενώ ο π. Επιφάνιος είχε απομακρυνθή από τον Ι. Ναό, εζήτησε από τον οδηγό που τον μετέφερε στο σπίτι του, να επιστρέψουν, χωρίς να δώσει εξηγήσεις γιά τον σκοπό της επανόδου.

ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΙ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΑΙ ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ!!!

 

«Γιατί o Χριστός μέσα στην Αγία Γραφή ονομάζεται Οδός;

  Γιά να μάθης, ότι μέσω Αυτού ανεβαίνουμε στον Πατέρα!

ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΙΣ ΤΑΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ!!

 

Η ΜΕΧΡΙΣ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΕΩΣ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΝ!!!

 

ΠΡΟΣΦΑΤΟΙ ΚΑΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑΙ ΖΩΗΣ!!!

 

Σ’ ένα από τα μεγάλα χωριά της Αιτωλοακαρνανίας συνέβη το εξής περιστατικό:

Η μητέρα μιάς κοπέλας, καλή και ευσεβής, έφυγε γιά την Αιώνιο Βασιλεία. Ήταν μία γνήσια Χριστιανή σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής της! Κάθε Κυριακή μαζί με την κορούλα της, πρωΐ-πρωΐ, ξεκινούσε γιά την Εκκλησία και εκεί, η καθαρή και φιλόθεη ψυχή της, πραγματικά συναντούσε τον Θεόν και ερχόταν σε επικοινωνία μαζί Του, ενώ συχνά κοινωνούσαν με την κόρη της, το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας!

Και η κόρη της, καλή κοπέλα ήταν, αλλά μετά τον θάνατο της μητέρας της, αραίωσε τον Εκκλησιασμό και δεν πήγαινε τακτικά στην Εκκλησία. Και αν πήγαινε, πήγαινε προς το τέλος. Και   γιά   να   δικαιολογηθή   στη   συνείδησή   της,   που   την   έτυπτε, προφασιζόταν ότι, είχε πολλές δουλειές και φροντίδες και δεν της έφθανε ο χρόνος…

Ο ΙΕΡΟΣ ΦΥΛΑΞ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΜΑΣ!!!

Μία γερόντισσα, αγία ψυχούλα, ζούσε στον Πειραιά μόνη της. Το μοναχοπαίδι της ακολούθησε το δρόμο του Μοναχισμού και αφιερώθηκε εις τον Θεόν! Εκείνη δέχθηκε το γεγονός δοξάζοντας τον Θεόν, γιά την τιμή που έκανε στο παιδί της, αλλά και στην ίδια, παρ’ όλο που απόμεινε μόνη της.

Η γερόντισσα δεν είχε και καλή υγεία, είχε άσθμα που πολύ τη βασάνιζε και πολλές φορές έφθανε κοντά στο θάνατο. Μ’ αυτόν τον αγώνα πέρασαν αρκετά χρόνια. Κάποτε, ο Θεός, βραβεύοντας την πίστι και την αφοσίωσί της σ’ Εκείνον, παραχώρησε και άνοιξαν, προς στιγμήν, τα μάτια της ψυχής της και αξιώθηκε να αντικρύσει τον Άγγελο φύλακα τής ψυχής της! Η φωτεινότητα και η Θεία γλυκύτητά Του, γέμισαν με υπερκόσμια χαρά την ευλαβέστατη γερόντισσα! Τώρα είχε δει με τα μάτια της ότι, στην πραγματικότητα, ποτέ δεν ήταν μόνη της! Έτσι, προσευχόταν πλέον με μεγαλύτερη πίστι και θερμότητα!

Όμως, η ασθένεια συν τω χρόνω θέριευε...

Ο ΟΝΤΩΣ ΤΡΙΣΜΑΚΑΡΙΟΣ ΚΑΙ ΤΡΙΣΟΛΒΙΟΣ!!!

Η ΣΤΕΡΕΑ ΒΑΣΙΣ, ΑΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ!!

ΑΙ ΤΑΠΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΓΙΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑΙ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ!!!

  

«Ξέρεις˙ όταν μου φιλούν το χέρι, σχηματίζω με τον αντίχειρα και τα άλλα δάκτυλα, το σημείο του Σταυρού! Έτσι, όλοι φιλούν τον Σταυρό και όχι το χέρι μου!!

Η ΑΣΦΑΛΗΣ ΑΦΕΤΗΡΙΑ, ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΝΩ ΕΚΚΙΝΗΣΕΩΣ!!!

 

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ!!!

 

Κάποιος φοιτητής της Θεολογίας, πνευματικό τέκνο του π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου, είχε πάει ένα πρωΐ να τον δει στο σπίτι του. Περιμένοντας εκεί, παρακολούθησε μία τηλεφωνική συζήτηση του Γέροντα με κάποιον Καθηγητή Πανεπιστημίου. Ο φοιτητής κατάπληκτος, «κομπλεξαρισμένος» από την ευφυΐα και τις γνώσεις του Γέροντά του, του λέει μετά το τέλος της συνδιαλέξεως:

«Γέροντα, σκέπτομαι μήπως πρέπει να αλλάξω Πνευματικό, διότι δεν είμαι άξιος εγώ, ένα απλοϊκό παιδί, να έχω Πνευματικό κάποιον άνθρωπο σαν εσάς».

ΑΓΙΟΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗ ΟΙ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΙ!!

ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΞΩΜΕΝ ΕΙΣ ΑΥΤΑ;;;!!!

  

 Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΝΙΤΣΑΣ.

Από το Αναγνωστικό της Γ' Δημοτικού 1964, σελ 214-217.

ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ!!

 

Η ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΑΓΑΠΗ!!!

 

<<Δεν φθάνει να αγαπάει κανείς τον άλλον, πρέπει να τον αγαπάει περισσότερο από τον εαυτόν του!!

Η μητέρα αγαπάει τα παιδιά της περισσότερο από τον εαυτόν της! Μένει νηστικιά, γιά να ταΐσει τα παιδιά της, αλλά νοιώθει μεγαλύτερη ευχαρίστηση από εκείνα! Τα παιδάκια τρέφονται υλικά και η μητέρα πνευματικά! Εκείνα έχουν την υλική γεύση, ενώ αυτή έχει την πνευματική αγαλλίαση!

Ο Χριστός συγκινείται, όταν αγαπάμε τον πλησίον μας πιό πολύ από τον εαυτό μας και μας γεμίζει με Θεία ευφροσύνη!!

Η ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΟΣ ΚΑΙ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΗ ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΗ!!!

 

Σήμερα, 19 Μαΐου, τιμούμε την μνήμη των 353.000 Ελλήνων του Πόντου, που εξοντώθηκαν από τους Τούρκους και θυμόμασθε και αναπολούμε τους ιερούς τόπους του Πόντου, όπου άκμαζε ο Ελληνισμός, που σαρώθηκε από την Τουρκική λαίλαπα…

Η γενοκτονία, ήταν ένα προμελετημένο και καλά σχεδιασμένο ΕΓΚΛΗΜΑ, που η κυβέρνηση των Νεοτούρκων έφερε σε πέρας με συστηματικό τρόπο... Δεν είχε σχέση με στρατιωτικές διαμάχες και επιχειρήσεις εναντίον αντιπάλων στρατών… Οι μέθοδοι που χρησιμοποίησαν οι αιμοδιψείς Τούρκοι, ήταν ο ξεριζωμός του αμάχου πληθυσμού, η εξάντληση στις κακουχίες, οι ατέλειωτες οδοιπορίες, τα βασανιστήρια, η πείνα, η δίψα, και τα στρατόπεδα θανάτου στην έρημο...

«ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΠΑΝΤΑΣ ΗΜΑΣ»!!!

 

ΑΛΛΟ Η ΟΝΤΩΣ ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΑ ΑΓΑΘΑ «ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΖΩΗΣ»!!!

 

ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΗΛ, ΕΙΣ… «ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ ΕΝ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ»!!!

 

Εις έτερον νέον, ισχυριζόμενον ότι τα ράσα, τα γένεια και η κόμη είνε εμπόδιον διά την είσοδον εις τον Κλήρον, έλεγεν (ο π.Ιωήλ):

«Σκέψου τί θα έκαναν αυτοί που τα λέγουν αυτά, αν επρόκειτο να αντιμετωπίσουν όχι τις “δυσκολίες” αυτές, αλλά τα όσα αντιμετώπισεν ο Απόστολος Παύλος...

Ο ΜΕΓΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ, ΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ, ΔΙΔΑΣΚΕΙ!!!

Η ΠΕΡΙΦΗΜΟΣ ΠΑΛΑΙΑ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ (ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ), ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΚΑΔΙΑΝ!!

 

ΠΡΟΣΟΧΗ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΩΤΕΡΩ ΣΟΦΗΝ ΔΙΑΚΡΙΣΙΝ!!

 

Ο ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΩΝ ΣΩΣΤΩΝ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΩΝ!!!

 

Βλέποντας o Γέροντας (ο Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής) την υπερβολική προθυμία του δοκίμου Χαράλαμπου, μιά μέρα τον προσκαλεί ιδιαιτέρως και του λέγει:

«Εκεί πάνω σ’ εκείνα τα βράχια που βλέπεις, υπάρχει μιά μικρή σπηλιά. Σε διαβεβαιώ ότι, είναι Παράδεισος. Λοιπόν, θα σκαρφαλώσης να πας εκεί και θα μείνης μέχρι να σε φωνάξω. Εντάξει;».

«Να είναι ευλογημένο, Γέροντα», απάντησε ο Χαράλαμπος.

Και περιγράφει την περιπέτειά του ο δόκιμος Χαράλαμπος:

«Βάζω μετάνοια  και αμέσως σκαρφαλώνω στα βράχια. Πλησιάζω στη σπηλιά· αλλά τί να δω; Ένας άγριος τόπος, που μόνο φίδια μπορούσαν να κατοικήσουν και η σπηλιά τόσο στενή, που μόνο σκυφτά μπορούσες να μπης μέσα… Στην αρχή, σαν άνθρωπος, δείλιασα, φοβήθηκα και συγχρόνως μονολογούσα: "Ε, Γέροντα, πού μ’ έστειλες εδώ; Αυτός είναι ο Παράδεισος; Βρε, εδώ κόλασις είναι· όχι Παράδεισος. Γιά να δούμε, πώς θα την βγάλουμε, ώσπου να τελειώση ο κανόνας, να με φωνάξη ο Γέροντας να κατέβω. Όμως, αφού το είπε ο Γέροντας, κάτω δεν το βάζω, έστω και αν πεθάνω! Αν δεν με φωνάξη ο Γέροντας, πίσω δεν γυρνάω! Ας πεθάνω στην υπακοή, παρά να λιποτακτήσω!"

Αρχίζω λοιπόν τον κανόνα μου.

ΑΠΛΑΙ ΚΑΙ ΣΟΦΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΑΙ ΚΑΙ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ!!

 

Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΤΕΜΝΙΤΣΑΣ - ΑΡΚΑΔΙΑΣ!!

ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟΝ ΑΣΦΑΛΕΣ ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΕΙΝΑΙ, ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ!!!

 

«EΓΩ… ΔΩΣΩ YΜΙΝ ΣΤΟΜΑ ΚΑI ΣΟΦΙΑΝ» (Λουκ. ΚΑ΄15΄)!!!

 

«Ωμιλούσα στο Νοσοκομείο “Σωτηρία” και κάποιος μορφωμένος από το ακροατήριο με ερώτησε κάτι. Επί δέκα λεπτά αγόρευε, γιά να στοιχειοθετήση το ερώτημά του. Εγώ την  ώρα που μιλούσε, έλεγα μέσα μου:

“Τώρα Χριστέ μου, έμπλεξα.

Το τί λέει αυτός, με τις θεωρίες του, εγώ έχω μεσάνυκτα...

Ο ΟΝΤΩΣ ΟΛΕΘΡΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΣΜΟΣ.

 

ΑΔΗΛΟΣ Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΚΡΙΣΕΩΣ ΜΑΣ!!!

 

Σε όσους ερωτούσαν επίμονα τον π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο, γιά τον χρόνο της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου, απαντούσε εμπνευσμένα:

«Μην πολυασχολήσθε μ’ αυτά τα πράγματα.

Σε τί θα σας ωφελήση η γνώσις του χρόνου της Δευτέρας Παρουσίας;

Μήπως… διά να προλάβετε να μετανοήσετε;;

ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ, ΜΟΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ!!!

Η ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ, ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ, ΑΓΑΠΗ!!!

«Πολλοί μιλάμε γιά αγάπη, αλλά δεν γνωρίζουμε πόσων καρατίων είναι η αγάπη μας.

Εάν ο Χριστός θελήσει να μας δοκιμάσει, γιά να γνωρίσουμε ο καθένας την αξία της αγάπης μας και μας πει: “Παιδιά μου, ο Παράδεισος γέμισε πιά και δεν έχω που να σας βάλω”, μερικοί από εμάς θα λέγαμε στο Χριστό με αναίδεια: “Και γιατί, δεν μας το έλεγες αυτό νωρίτερα;”.

Τότε, κάποιοι θα έτρεχαν, να προλάβουν και το ένα λεπτό, γιά να το διασκεδάσουν, χωρίς να θέλουν να ακούσουν γιά τον Χριστό...

Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΣ ΠΤΩΣΙΣ, ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΑΛΙΑΣ.

 

ΔΙΔΑΚΤΙΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑΙ ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ, ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΜΑΪΟΥ!!

- Απρίλης-Μάης, κοντά ειν' το θέρος!

- Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη!

- Ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι!

- Ήρθεν ο Μας (Μάης); Των γυναικών ταμνάς! [δηλ. από τις πολλές δουλειές].

- Κάθου, γέρο, λίμενε (περίμενε) να φας το Μάη χορτάρι!

- Καλός ο ήλιος του Μαγιού, τ' Αυγούστου το φεγγάρι!

- Μάης άβρεχος, μούστος άμετρος!

ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!!!

 

ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΛΗΡΙΚΟΥ, ΔΕΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕΤΑΙ ΥΠ’ ΟΥΔΕΝΟΣ!!!

 

Θεολόγος τις έλεγεν εις τον π.Ιωήλ ότι, δεν γίνεται Κληρικός, διότι:

«Επικρατεί δεσποτισμός στην Εκκλησία και δεν ημπορεί κανείς να εργασθή υπ’ αυτάς τας συνθήκας».

Ο ΟΣΙΟΣ γ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Ο ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ!!!

 

<<…Ο Άγιος γέροντας Ιερώνυμος ο Σιμωνοπετρίτης ως Ηγούμενος της Ι.Μονής Σιμωνόπετρας, συνεχίζει τους ασκητικούς Tου αγώνες και βοηθάει παράλληλα στα διακονήματα της Μονής, νουθετώντας έτσι, κυρίως, με το παράδειγμά Tου!

Δοκιμάζεται όμως, όπως κάθε Άγιος…

Συκοφαντίες, πειρασμοί έξωθεν και έσωθεν της Μονής...

Ο δίκαιος διώκεται…

Ο αφιλάργυρος κατηγορείται γιά οικονομική κακοδιαχείριση…

Ο κανονικός κρίνεται αντικανονικός…

Ο πιστός διώκεται και τέλος εξορίζεται…

«Ω ΜΑΚΑΡΙΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΙΣ!»!!!

 

ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΚΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!!!

 

ΤΟ ΤΑΠΕΙΝΟΝ ΦΡΟΝΗΜΑ, ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΑΙ ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΩΝ ΑΓΙΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ!!!

 

<<Πνευματικός αδελφός, μού διηγήθηκε μετά την κοίμηση του π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου, ότι σε μία από τις εξομολογήσεις του ιδίου, στον π.Επιφάνιο, και μετά την ανάγνωση της συγχωρητικής ευχής, του είπε:

«Πάτερ, έχω ευλογία γιά το τάδε θέμα, να συμβουλευθώ και τον π.Πορφύριο;».

Ο π. Επιφάνιος, τότε, του απάντησε:

Η ΕΥΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΝΕΙΛΟΥ ΤΟΥ ΜΥΡΟΒΛΥΤΟΥ!!!

 

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΕΟΦΑΝΕΙΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΡΑΦΑΗΛ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΣ ΕΙΡΗΝΗ!!!