Κάποτε ωμιλούσε ένας ιεροκήρυκας και όταν τελείωσε την ομιλία του, πήγε κάποιος, γιά να τον συγχαρεί, ενώ από πίσω του ακολούθησαν και άλλοι πολλοί για να κάνουν το ίδιο.
Και λέει, ο πρώτος, στον ευλαβή ιεροκήρυκα:
«Θεωρώ τον εαυτόν μου απόψε ευτυχή. Χαίρομαι γιά δύο πράγματα: Πρώτον διότι σας συγχαίρω από κοντά και δεύτερον, που έρχομαι πρώτος στην σειρά γιά να σας συγχαρώ!»
«Δυστυχώς είστε ο δεύτερος», τον διώρθωσε ο ιεροκήρυκας.