Μετά από εξάωρη συζήτηση,παρισταμένων και τρίτων προσώπων, με έναν
ευγενέστατο ιατρό, που ήταν στα τελευταία του λόγω βαρυτάτης επιδεινώσεως τής υγείας του από μεταστατικό καρκίνο, αλλά δυστυχώς, μέχρι τέλους της συζητήσεως, εδήλωνε αγνωστικιστής και άθεος, πλην όμως, εθαύμασε την
επιχειρηματολογία του σοφού αειμνήστου π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου, ο αοίδιμος
γέροντας του είπε:
"Γιατρέ μου, διακρίνω στο βάθος της ψυχής σου καλοπροαίρετη διάθεση. Πιστεύω, λοιπόν, ότι, ο Θεός δεν θα σε αφήσει. Θα εθεωρούσες ότι προσβάλλει τις αθεϊστικές ιδέες σου μιά μικρή επίκληση;;"
Ο γιατρός εδέχθηκε να την ακούσει.
Τότε, ο γέροντας τού είπε το εξής καταπληκτικό: