Κάποτε, ο παπά-Νικόλαος ο Πλανάς, επήγαινε στο Ναό της Αγίας Τριάδος, κοντά στον Κεραμεικό. Στο δρόμο του, συνάντησε ένα κάρο με το άλογο πεσμένο, από την αδυναμία, κάτω. Ο αμαξηλάτης, άνθρωπος σκληρός, είχε αγριέψει και το χτυπούσε αλύπητα, ενώ εκείνο δεν μπορούσε να σηκωθή. Ταυτόχρονα, βλασφημούσε τα Θεία...
Ο παπά-Νικόλας τον επλησίασε και προσπάθησε να τον καθησυχάσει, λέγοντας:
«Το άλογο δεν έχει τίποτα και θα γίνει καλά! Εσύ όμως μην βλασφημάς το όνομα του Θεού...».
Ο αποθηριωμένος αμαξηλάτης έστρεψε τα κατακόκκινα από θυμό μάτια του στον σεβάσμιο και πραότατο ιερέα και του λέει: