«Διεπίστωσα ότι, εάν η Χάρις δεν φωτίσει τον άνθρωπο, τα λόγια, όσα και αν του ομιλήσεις, δεν προσφέρουν καμμία ωφέλεια... Προς στιγμήν τα ακούει και την άλλη στρέφει, πάλι αιχμάλωτος, στα ίδια... Εάν, όμως, ευθύς, μαζί με τον λόγο, ενεργήσει και η Χάρις, τότε γίνεται εκείνη την ώρα αλλοίωση, με την αγαθή προαίρεση του ανθρώπου! Και αλλάζει θαυμαστώς η ζωή του, από την ώρα εκείνη!
