“ Παιδί ήμουν, και δεν ξεχνώ τον παρακάτω διάλογο που είχα με τον πατέρα μου, γιά κάποιο απλό περιστατικό το οποίο με διδάσκει μέχρι σήμερα:
«Πατέρα, ακούω τον θόρυβο ενός κάρου που έρχεται…».
«Πράγματι», μου απαντά ο πατέρας μου, «είναι ένα κάρο που έρχεται και μάλιστα είναι άδειο, κενό, χωρίς φορτίο».
Παραξενευμένος τον ερώτησα:
«Πώς ξέρεις, ότι το κάρο είναι άδειο, αφού δεν το έχουμε δει ακόμη;».
Και ο πατέρας μου, μού απάντησε ως εξής:
