ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ, ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ!!!

 

Σήμερα 29 Μαρτίου του 2025, συμπληρώνονται 42 χρόνια από την εις Κύριον εκδημία, της πολυαγαπημένης μας και πολυσεβάστου θείας και γιαγιάς Αλεξάνδρας.

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ, ΤΗΣ ΣΕΒΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΘΕΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ!!!

 

        «Όταν άκουγε κάποιος την Θεία Αλεξάνδρα να ομιλή, είχε την εντύπωσι ότι, ήταν ένας άνθρωπος πολύ μορφωμένος. Είχε πνευματική καλλιέργεια, πολύτιμες γνώσεις σε πολλά θέματα, μοναδικές εμπειρίες, προσωπικά βιώματα, κοινωνική μόρφωσι. Ήταν μία πολύ έξυπνη γυναίκα, μία εξ ίσου ενδιαφέρουσα προσωπικότητα. Όλα αυτά μας έκαναν να έχωμε απόλυτη εμπιστοσύνη σε ό,τι μας έλεγε!
    Η Γερόντισσα Αλεξάνδρα, ωμιλούσε γρήγορα, απλά, κατανοητά, χωρίς πλατειασμούς και περιστροφές. Είχε το θάρρος της γνώμης της. Γι’ αυτό και εμείς εγευόμεθα με ιδιαίτερη ευχαρίστησι τα σοφά της λόγια! Είχε τον τρόπο να μας πείθη γιά τα λεγόμενά της. Έτσι κι αλλιώς, ήταν πρώτον σωστά, διότι ήταν Θεοφώτιστη γυναίκα και δεύτερον, διότι ήταν το απόσταγμα της μεγάλης πείρας της!
        Πραγματικά, απολαμβάναμε την συντροφιά της!

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΙΣ ΤΗΣ Θ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΜΕ ΤΟ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟΝ ΕΡΓΟΝ ΤΟΥ γ. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ!!!

        Κάθε μέρα στο γραφείο του π. Επιφανίου συνέρρεε πλήθος κόσμου. Η Θεία Αλεξάνδρα, τους κρατούσε συντροφιά στην τραπεζαρία, τους έδινε κέρασμα και συζητούσε μαζί τους, έως ότου έλθη η σειρά τους, να δουν ιδιαιτέρως τον π. Επιφάνιο.
        Η Θεία, το χαιρόταν αυτό, διότι ήταν πολύ κοινωνικός άνθρωπος.

Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΟΛΥΤΙΜΟΝ ΧΡΟΝΟΝ ΤΟΥ π.ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ, ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ!!

 

 

Όταν ο π. Επιφάνιος ήταν στο γραφείο του, πολύ απασχολημένος, και η Θεία-Αλεξάνδρα ήθελε να τον ρωτήσει κάτι επείγον, κτυπούσε διακριτικά το τζάμι της πόρτας και του έλεγε αφοπλιστικά:

Ο ΕΚ ΚΟΙΛΙΑΣ ΜΗΤΡΟΣ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΣ!!!

 

«Η μακαριστή θεία Αλεξάνδρα, μας είχε πει ότι, ένα ανοιξιάτικο βραδάκι και ενώ ο οκτάχρονος Ετεοκλής διάβαζε στο γραφείο του, μετέβη στο δωμάτιό του, γιά να του προσφέρει κάποιο γλύκισμα.
Τον ευρήκε άκεφο, βαρύθυμο και «κακοδιάθετο».

Η ΧΑΡΟΠΟΙΟΣ ΔΙΑΘΕΣΙΣ, ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ!!!

 

Όταν εξυπηρετούσε την αποστολή της, κάτι που της έλεγε ο Πνευματικός της, με το αστείρευτο χιούμορ της, η θεία-Αλεξάνδρα, έλεγε:

ΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΝ ΠΝΕΥΜΑ, ΤΗΣ ΔΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ!!!

 

Περίπου το 1965, όταν εγκαταστάθηκε μονίμως (με ενοίκιο) στην Αθήνα ο γ.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος και μετά από λίγο καιρό τον ακολούθησε η θεία του Αλεξάνδρα, γιά να υπηρετεί το έργο του, άρχισαν στο μικρό του διαμέρισμα να συρρέουν πλήθη ανθρώπων και από την επαρχία, ο καθένας με τα προσωπικά του προβλήματα.

Ο π.Επιφάνιος δεν προσέφερε μόνον την πνευματική του συνδρομή και καθοδήγηση, αλλά και την Αβραμιαία φιλοξενία, που συνήθως συνοδευόταν και με νυκτερινό ύπνο, γιά να επιστρέψει την επομένη ή την μεθεπομένη ημέρα ο επισκέπτης στο χωριό ή την επαρχιακή πόλη που διέμενε.

Η θεία-Αλεξάνδρα, με όλη της την αγάπη ανελάμβανε όλο το βάρος της φιλοξενίας (π.χ. φαγητό, κλινοσκεπάσματα και εν γένει όλα όσα χρειάζονται γιά μία αξιοπρεπή φιλοξενία).

Επειδή συνέβαινε αρκετές φορές οι φιλοξενούμενοι να ξεπερνούν τους δέκα, η σεβαστή μας θεία επωμιζόταν επί πλέον όλη την λάτρα της καθαριότητας και του πλυσίματος των κλινοσκεπασμάτων!

ΤΟ ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΤΙΚΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ!!

 

Κάποια φορά, ένα πνευματικοπαίδι του π. Επιφανίου, ευρήκε στα σκαλοπάτια της εισόδου της πολυκατοικίας που έμεναν, ένα χιλιάρικο.

Σκέφθηκε να το πάει στη θεία-Αλεξάνδρα, μήπως εγνώριζε ποιός το έχασε.

Όταν την ενημέρωσε σχετικά, εκείνη του είπε:

«Φέρ’ το εδώ παιδί μου, είναι του...».

Και ο ευρών την ερώτησε:

ΤΑ ΕΥΦΥΗ ΚΑΙ ΑΔΟΛΑ «ΑΣΤΕΙΑ», ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ!!!

 

Κάποτε, ένας Μητροπολίτης, της έστειλε ένα ευχετήριο τηλεγράφημα.

Στη θέση του παραλήπτη έγραφε:

«Ερίτιμον κυρίαν Αλεξάνδραν Θεοδωροπούλου, Μακεδονίας 24...».

Η Θεία τότε, με τον στυλό, έκανε μιά μικρή διόρθωση στη λέξη «Ερίτιμον» και την μετέτρεψε σε... «Ερείπιον».

Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ!!!

 

 

Η θεία Αλεξάνδρα όταν αλληλογραφούσε με πνευματικά παιδιά του π. Επιφανίου που είχαν γίνει μοναχοί στο Άγιον Όρος ή κάπου αλλού, στη θέση του Αποστολέα έγραφε: «Θ. Αλεξόπουλος, Μακεδονίας 24...», κατά το: «Θεία Αλεξάνδρα…».

Κάποιοι τότε, την ερώτησαν:

«Γιατί θεία μου, γράφεις Θ. Αλεξόπουλος;».

Και η διακριτική και σοφή θεία-Αλεξάνδρα απάντησε:

Η ΘΕΙΑ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ, ΕΠΑΝΕΠΑΥΕ ΜΕ ΣΟΦΙΑΝ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΙΝ!!

 

Ένας συγγενής της θείας-Αλεξάνδρας, της ανέφερε ένα γεγονός, γιά κάποιον που προσπάθησε να τον ξεγελάσει, αποκρύπτοντάς του την αλήθεια…

Της πρόσθεσε όμως ότι, κατάλαβε τις πονηρές προθέσεις αυτού του ανθρώπου και στενοχωρήθηκε…

Και εκείνη του απήντησε:

Η ΠΛΟΥΣΙΑ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ!!!

 

Η θεία-Αλεξάνδρα, κάποτε είχε φτιάξει κουλουράκια γιά τον καφέ και τα έστειλε σε κάποιον Μητροπολίτη που έμενε πολύ μακριά. Όταν εκείνος μετά από λίγες ημέρες ευρέθη στην Αθήνα, θέλησε να την ευχαριστήσει και να την ερωτήσει ποιά υλικά χρησιμοποίησε και τα έκανε τόσο νόστιμα!

Η θεία-Αλεξάνδρα, με τη γνωστή σε όλους εκείνους που την εγνώρισαν ετυμολογία της, του απάντησε: 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΑΥΜΑΣΤΗΝ ΖΩΗΝ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ!!!

 

Όταν ο π.Επιφάνιος ήταν 16 ετών, πήγαινε Γυμνάσιο στην Καλαμάτα και έμενε με την θεία-Αλεξάνδρα.

Εκείνη την εποχή λοιπόν, ήθελε να αγοράσει τα βιβλία των Πατέρων γιά να τα μελετήσει. Όμως, τότε, η θεία είχε αρρωστήσει και ο γιατρός που την παρακολουθούσε , τους επέστησε την προσοχή. Η θεία ήταν προφυματική και έπρεπε να προσέχει την διατροφή της. Καλό και πλούσιο σε βιταμίνες φαγητό, όπως συνιστάται συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις. Γάλα, αυγά, κρέας, αρκετά δαπανηρά γιά τις δύσκολες εκείνες εποχές. Από την άλλη πλευρά, η θεία δεν ήθελε να χαλάσει το χατίρι του ανηψιού της Ετεοκλή.

ΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΑΠΗΣ, ΤΗΣ ΣΕΒΑΣΤΗΣ ΘΕΙΑΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ!!!

        «Όταν είχαμε τα γεγονότα στην Κύπρο το 1974, η θεία-Αλεξάνδρα άκουγε στις ειδήσεις του ραδιοφώνου, τί ακριβώς συνέβαινε εκεί.
        Είπε λοιπόν στον π. Επιφάνιο, να φέρει Κυπριοτόπουλα ορφανά, ξεσπιτωμένα ή γενικά παιδιά με προβλήματα, να τα φιλοξενήσουν, παρ’ όλο που η Θεία τότε ήταν ήδη 70 χρονών!!

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΙΣ ΨΥΧΗΣ!!!

 

<<Το καλοκαίρι του 1963 εκοιμήθη η μητέρα μας, ύστερα από μακροχρόνια και επώδυνη ασθένεια. Ήμουν τότε 15 χρόνων. Η κηδεία έγινε στο χωριό μας. Λόγω των γνωριμιών του πατέρα μας, του αδελφού μας (π. Επιφανίου) και της αδελφής μας Φωτεινής, ο αριθμός των προσώπων που ήλθαν στην κηδεία,  ήταν πολύ μεγάλος. Με έβαλαν κι εμένα στη σειρά γιά συλλυπητήρια. Η συνήθης ευχή των παρευρισκομένων προς εμένα ήταν:

«Ο Θεός είναι μεγάλος... Υπομονή παιδάκι μου!».

Σήμερα, που είμαι 59 ετών, και με τόσες εμπειρίες στη ζωή, η ευχή αυτή είναι σημαντική, αξιόλογη και ουσιαστική. Γιά ένα παιδί όμως, 15 ετών, η ευχή αυτή, ακουγόταν πολύ μακρινή και άπιαστη, και δεν ανακούφιζε την ψυχή μου, που είχε ανάγκη από κάποια χειροπιαστή ένδειξη αγάπης. Κοίταζα αμήχανα δίπλα μου το χώμα, που είχε σκεπάσει τη μητέρα μου κι ένα πελώριο, «Γιατί Θεέ μου;» με είχε κυριεύσει.

Όταν πήγαμε σπίτι μας και μείναμε παρέα με λίγους στενούς συγγενείς, η μακαριστή θεία Αλεξάνδρα με πήρε από το χέρι, με ωδήγησε σε μία γωνία του σπιτιού, μακριά απ’ όλους και μου είπε τα παρακάτω λόγια, που θα τα θυμάμαι μέχρι το τέλος της ζωής μου:

ΜΟΝΑΔΙΚΟΝ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ!!!

 

«Όταν ήμουν φοιτητής στην Αθήνα, η θεία-Αλεξάνδρα εδιάβασε σε κάποια εφημερίδα, (τότε, εκείνη διέμενε στη Καλαμάτα, λόγω ασθενείας της γιαγιάς μου και μητέρας της), ότι, στην Αθήνα επρόκειτο να δημιουργηθή μία τράπεζα οφθαλμών, που θα εβοηθούσε τους τυφλούς να κάνουν μεταμοσχεύσεις και να ευρίσκουν το φως τους. Η θεία έκοψε το απόκομμα από την εφημερίδα και μου το έστειλε, μαζί με ένα γράμμα, όπου με παρακαλούσε να μάθω διακριτικά, περισσότερες λεπτομέρειες, διότι ενδιαφερόταν να δώσει το ένα της μάτι γιά μεταμόσχευση, σε κάποιο νέο άγνωστο της, αγόρι ή κορίτσι, που θα ήταν τελείως τυφλό!!

Μου εφιστούσε μάλιστα την προσοχή, λέγοντας:

ΟΙ ΗΓΙΑΣΜΕΝΟΙ ΠΟΔΕΣ, ΤΗΣ ΣΕΒΑΣΤΗΣ ΘΕΙΑΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ!!!

 Οι αείμνηστοι: Θεία Αλεξάνδρα και ο ανεψιός της Πολυνείκης.

_____________________________________________________

<<Κατά τη διάρκεια της νεκρωσίμου Ακολουθίας της αειμνήστου θείας μας Αλεξάνδρας, η οποία όπως έχει τονισθή υπήρξε γιά πολλά έτη φύλακας-άγγελος του πατρός Επιφανίου, παρατήρησα ότι (ο αείμνηστος π.Επιφάνιος), ασπάσθηκε τη σωρό της στα πόδια και όχι στο πρόσωπο!

Όταν μετά από λίγες ημέρες τον ερώτησα, γιατί το έκανε αυτό, εκείνος μου απάντησε:

Η «ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ» ΖΩΗΣ, ΤΗΣ ΔΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ!!!

Επιμνημόσυνος δέησις, ενώπιον του σκηνώματος της Θ. Αλεξάνδρας (εκοιμήθη την 29ην Μαρτίου 1983), υπό του αοιδίμου Μητροπολίτου Ύδρας κ.κ. Ιεροθέου Τσαντίλη. Συμπροσεύχονται εξ αριστερών, ασκεπής, ο τότε ηγούμενος του Ιερού Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου – Τροιζήνος, Αρχιμ.γ.Ησύχιος Πέππας, εκ δεξιών ο Αρχιμ. και αδελφός τού Ησυχαστηρίου π. Ιγνάτιος Πατεστής και, όπισθεν εις την αριστεράν πλευράν (εννοείται πάντοτε όπως βλέπομε την φωτογραφίαν), ο Αρχιμ. π.Πανάρετος Ασημακόπουλος.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΟ

Η θεία Αλεξάνδρα (1904-1983) μας έλεγε ότι, από οκτώ ετών, είπε στον εαυτό της:

«Αλεξάνδρα, από σήμερα αναλαμβάνεις τις υποχρεώσεις σου.

Θα μεγαλώσεις τ’ αδέλφια σου και θα βοηθήσεις την οικογένειά σου, όσο μπορείς κι όπως μπορείς καλλίτερα. Το βιβλίο της ζωής περιλαμβάνει γιά όλους τους ανθρώπους δύο τόμους.

Ο ένας έχει τον τίτλο: “Τα δικαιώματά μου”.

Ο (συγκεκριμένος) τόμος o δικός σου, όμως, έχει μόνο εξώφυλλο και καμμία σελίδα!

Ο άλλος τόμος έχει τίτλο: “Οι υποχρεώσεις μου”.

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΗΣ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΣΕΒΑΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ!!!

 

«Την αυταπάρνησι και την αυτοθυσία αυτής της γυναικός, τα έχω συναντήσει μόνο στα συναξάρια των Αγίων...»!!

Αείμνηστος γ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος.

 

«...Αν ο πατήρ Επιφάνιος έγινε κληρικός οφείλεται πρώτα εις την κλήσιν και εις τον φωτισμόν του Κυρίου! Αλλά εις την κλήσιν και εις τον φωτισμόν του Κυρίου, τον οποίον έλαβε χάρις και στις πολλές προσευχές και εις τον πολύ πόνον της δούλης του Θεού Αλεξάνδρας! Ξέρω ακόμα, ότι η κεκοιμημένη δούλη του Θεού Αλεξάνδρα υπήρξε γιά τον πατέρα Επιφάνιο κάτι πολύ περισσότερον από “μητέρα” σαρκική! Κάτι πολύ περισσότερον θα έλεγα και από πνευματικός πατέρας! Αν έλεγα ότι: “Ό,τι υπήρξε η Αγία Μακρίνα γιά τον Μέγαν Άγιον Βασίλειον, υπήρξε η δούλη του Θεού Αλεξάνδρα γιά τον πατέρα Επιφάνιο”, δεν θα έπεφτα έξω! Γι’ αυτό ακριβώς είπα εις την αρχήν, ότι αν ο Θεός θελήση να απογράψη τα καλά έργα, την καρποφορίαν των κόπων και των προσευχών της δούλης Του Αλεξάνδρας, θα απέγραφε εις το ενεργητικόν της, όλα όσα έχει κάμει ο πατήρ Επιφάνιος και συγχρόνως θα απέγραφε εις το ενεργητικόν της και τον ίδιο τον πατέρα Επιφάνιον...»!!

ΤΟ ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗΣ, ΤΗΣ ΔΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ!!