ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

 

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

 

ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ «ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ», ΕΙΣ ΤΗΝ ΝΕΑΝ «ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ!!!

 

ΤΟ ΠΑΝΘΑΥΜΑΣΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ!!!

 

«Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ», ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Ε΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ!!!

ΕΚ ΤΗΣ Δ’ ΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

 

ΕΚ ΤΗΣ Γ’ ΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

ΕΚ ΤΗΣ Β’ ΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

ΕΚ ΤΗΣ Α’ ΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

ΤΑ ΜΗΤΡΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΝΕΜΕΝΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

 

ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟΝ, ΤΟ 1940!!!

 

Ζωντανό θαύμα της Παναγίας έζησαν στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, οι στρατιώτες του 51ου ανεξαρτήτου Τάγματος, με Διοικητή τον Ταγματάρχη Πετράκη,  στην   κορυφογραμμή   του Ροντένη, δεξιά της θρυλικής Κλεισούρας!

Κάθε βράδυ, από τις 22-1-1941 και έπειτα, στις 09:20 π.μ. ακριβώς, το βαρύ Ιταλικό πυροβολικό άρχιζε βολές εναντίον του Τάγματος Πετράκη και του δρόμου, απ’ όπου περνούσαν τα μεταγωγικά. Πέρασαν ημέρες και το κακό συνεχιζόταν, δημιουργώντας  εκνευρισμό  και  απώλειες.

Τολμηροί ανιχνευτές των εμπροσθοφυλακών αλλά και αεροπόροι, εξαπολύθηκαν μέχρι βαθειά στις Ιταλικές γραμμές, αλλά επέστρεψαν άπρακτοι. Δεν μπορούσαν να εντοπίσουν τα Ιταλικά πυροβόλα, ίσως διότι οι Ιταλοί κάθε βράδυ τα μετακινούσαν. Ήταν όμως απόλυτη ανάγκη, να εντοπισθούν οι εχθρικές πυροβολαρχίες.

Ένα βράδυ του Φεβρουαρίου, ακούσθηκαν πάλι οι ομοβροντίες των Ιταλικών κανονιών.

Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΥΡΙΩΤΙΣΣΗΣ!!

«Η ΥΨΗΛΟΤΕΡΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ»!!!

 

Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΜΗΤΡΙΚΗ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

 

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΘΕΟΥ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΗΣ!!!

 

<<Εις το κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, αναφέρεται πως, όταν η Θεοτόκος μετά τον Ευαγγελισμόν επισκέφθηκε την Ελισάβετ, την Μητέρα του Προδρόμου, εκείνη Τήν εμακάρισε με τα λόγια:

«Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξὶ καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου» (Λουκ.Α΄42΄)!!!

Και η Υπεραγία Θεοτόκος απήντησε ως εξής:

«Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον… Ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί» (Λουκ.Α΄46-48΄)!!!

Τί ήταν τότε η Παναγία μας;

Μία άσημη Κόρη της Ναζαρέτ ήταν.

Ποιός Τήν ήξερε;;;

ΑΠΟ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!

Κάποιος ευλαβής και πιστός πατέρας σε ένα χωριό, είχε τοποθετήσει την Εικόνα της Παναγίας, στην είσοδο του σπιτιού του και συμβούλευε τα δύο του αγόρια, όταν εξέρχωνται  και  όταν  εισέρχωνται  στο  σπίτι,  να  κάνουν  υπόκλιση  στην Εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου!

Και τα παιδιά ακολουθούσαν πιστά την συμβουλή του πατέρα τους!

Μία ημέρα, και ενώ τα δύο αδέλφια επέστρεφαν από το σχολείο, είδαν πολλούς συμμαθητές τους, να έχουν συγκεντρωθή πάνω σε μία ξύλινη γέφυρα, γιά να  παρακολουθήσουν  από  ψηλά,  τα  ορμητικά  νερά  του  χειμάρρου, που περνούσαν κάτω από τη γέφυρα, και ανέβηκαν και αυτά πάνω στην γέφυρα.

Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΓΗΡΟΜΕΡΙΟΥ!!! (3/3)

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ, ΔΙΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΩΣ!!!

 

«Υπάρχει λοιπόν κάτι, που αναφέρεται συνεσκιασμένα από τους Ευαγγελιστές,
το οποίο θα αποκαλύψω στην αγάπη σας:

Το Ευαγγέλιο της Αναστάσεως του Κυρίου, Πρώτη απ’ όλους τους ανθρώπους, όπως ήταν σωστό και δίκαιο, το δέχθηκε από Αυτόν η Θεοτόκος!!!

Η ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΔΙΑ ΤΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΑ ΤΕΚΝΑ ΑΥΤΗΣ!!!

 

<<Η Παναγία, όποτε έχουµε ανάγκη, απαντά αμέσως στην προσευχή µας, όποτε δεν έχουµε, µας αφήνει, γιά να αποκτήσουμε λίγη παλληκαριά!

Όταν ήµουν στην Ιερά Μονή Φιλοθέου, µία φορά, αμέσως μετά την αγρυπνία της Παναγίας, µ’ έστειλε ένας Προϊστάμενος να πάω ένα γράμμα στην Ι. Μονή Ιβήρων. Ύστερα, έπρεπε να πάω κάτω στον αρσανά της Μονής και να περιμένω ένα γεροντάκι που θα ερχόταν µε το καραβάκι, γιά να το συνοδεύσω στο Μοναστήρι µας (απόσταση μιάμιση ώρα µε τα πόδια).

Ήμουν από νηστεία και από αγρυπνία. Τότε την νηστεία του Δεκαπενταυγούστου την χώριζα ως εξής:

Μέχρι της Μεταµορφώσεως δεν έτρωγα τίποτε!

Την ημέρα της εορτής της Μεταµορφώσεως, έτρωγα.

Και μετά, μέχρι την εορτή της Κοιμήσεως της Παναγίας, πάλι δεν έτρωγα τίποτε!

Έφυγα, λοιπόν, αμέσως μετά την αγρυπνία και ούτε σκέφθηκα να πάρω μαζί µου λίγο παξιµάδι. Έφθασα στην Ιερά Μονή Ιβήρων, έδωσα το γράµµα και κατέβηκα στον αρσανά, γιά να περιµένω το καραβάκι. Θα ερχόταν κατά τις τέσσερις το απόγευμα, αλλά αργούσε να έλθη…

Άρχισα εν τω μεταξύ να ζαλίζωµαι...