ΠΡΟΣΟΧΗ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΩΤΕΡΩ ΣΟΦΗΝ ΔΙΑΚΡΙΣΙΝ!!

 

Ο ΕΠΙΓΕΙΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΩΝ ΣΩΣΤΩΝ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΩΝ!!!

 

Βλέποντας o Γέροντας (ο Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής) την υπερβολική προθυμία του δοκίμου Χαράλαμπου, μιά μέρα τον προσκαλεί ιδιαιτέρως και του λέγει:

«Εκεί πάνω σ’ εκείνα τα βράχια που βλέπεις, υπάρχει μιά μικρή σπηλιά. Σε διαβεβαιώ ότι, είναι Παράδεισος. Λοιπόν, θα σκαρφαλώσης να πας εκεί και θα μείνης μέχρι να σε φωνάξω. Εντάξει;».

«Να είναι ευλογημένο, Γέροντα», απάντησε ο Χαράλαμπος.

Και περιγράφει την περιπέτειά του ο δόκιμος Χαράλαμπος:

«Βάζω μετάνοια  και αμέσως σκαρφαλώνω στα βράχια. Πλησιάζω στη σπηλιά· αλλά τί να δω; Ένας άγριος τόπος, που μόνο φίδια μπορούσαν να κατοικήσουν και η σπηλιά τόσο στενή, που μόνο σκυφτά μπορούσες να μπης μέσα… Στην αρχή, σαν άνθρωπος, δείλιασα, φοβήθηκα και συγχρόνως μονολογούσα: "Ε, Γέροντα, πού μ’ έστειλες εδώ; Αυτός είναι ο Παράδεισος; Βρε, εδώ κόλασις είναι· όχι Παράδεισος. Γιά να δούμε, πώς θα την βγάλουμε, ώσπου να τελειώση ο κανόνας, να με φωνάξη ο Γέροντας να κατέβω. Όμως, αφού το είπε ο Γέροντας, κάτω δεν το βάζω, έστω και αν πεθάνω! Αν δεν με φωνάξη ο Γέροντας, πίσω δεν γυρνάω! Ας πεθάνω στην υπακοή, παρά να λιποτακτήσω!"

Αρχίζω λοιπόν τον κανόνα μου.