Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2021

ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΝΤΟΥ, ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΤΟΝ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ (Μέρος Α')!!

Η ελπιδοφόρα εμπειρία, τριάντα ετών καθηλωτικών ασθενειών και πόνων!

  Η Δήμητρα Κόντου γεννήθηκε το 1952 στο χωριό Λυκούρια Καλαβρύτων και ήταν το δεύτερο παιδί από τα δέκα της οικογενείας… Το 1965 έγινε η διάγνωση ότι πάσχει από «μυασθένεια». Από το έτος αυτό άρχισε η μαρτυρική πορεία της. Άρχισε να δυσκολεύεται σε όλες τις κινήσεις της. Όπως αναφέρει η ίδια:

 «Είχα πολύ πεσμένες τις μυϊκές μου δυνάμεις σ’ όλο το σώμα. Έπεφτα απότομα κάτω και δεν μπορούσα να σηκωθώ μόνη μου. Φαγητό και νερό πολύ λίγο, διότι δεν μπορούσα να μασήσω και να καταπιώ, και γιά να μη στενοχωρώ τους γονείς μου, δεν τους το έλεγα και αυτό, γιατί έβλεπα ότι η φτώχεια και η πολλή στέρηση δεν τους έδινε δυνατότητα γιά κάτι καλλίτερο. Πολλές φορές έπεσα στην λάσπη γιά ώρες ή πάνω στα χιόνια γιά πολύ ή μούσκεψα στη βροχή, διότι οι γονείς μου έλειπαν όλη την ημέρα από το σπίτι, δουλεύοντας σε αγροτικές εργασίες.

Έτσι κύλησαν τα πρώτα χρόνια της αρρώστιας στο χωριό. Μετά τρία χρόνια μπόρεσα να μπω σε Νοσοκομείο των Αθηνών. Από εδώ και πέρα αρχίζει μιά άλλη πορεία σε διάφορα Νοσοκομεία. Σε κάθε Νοσοκομείο καθόμουν 6 μήνες, μακριά από την οικογενειακή φροντίδα και με ανάγκες ρουχισμού, χρημάτων κ.τ.λ..

Το 1971 στο Νοσοκομείο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού των Αθηνών εξομολογήθηκα.

Έπεσαν τα πρώτα λέπια της αμαρτίας από τα μάτια μου, κάτω από το επιτραχήλι του σεβαστού γέροντος π. Ελπιδίου, πνευματικού του Νοσοκομείου. Διάλεξε (ο Κύριος) γιά τόπο της συναντήσεώς μας το Νοσοκομείο!»!

 Το 1975 και γιά πέντε χρόνια ήταν τρόφιμος του ασύλου Ανιάτων Πατρών…

Η ΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΟΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΙΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!!