<<Μας έκαμεν ο Πανάγαθος Θεός, αδελφοί μου, ανθρώπους και δεν μας έκαμε ζώα!
Μας έκαμε τιμιωτέρους από όλον τον Κόσμον!
Μας έδωκεν ο Πανάγαθος Θεός, αδελφοί μου, τα μάτια, να βλέπωμεν τον ουρανόν, τον ήλιον, την σελήνην και τα άστρα και να λέγωμεν:
«Ώ, Θεέ μου, εάν ο ήλιος, οπού είναι πλάσμα Σου, είναι τόσον λαμπρός, αμή το Άγιόν Σου Όνομα, οπού είσαι Ποιητής του ουρανού και της γης, Ποιητής και Πλάστης, πόσον είσαι λαμπρότερος;;;!!! Ώ, Θεέ μου, αξίωσόν με να Σέ απολαύσω!»!
Μας έδωσεν, αδελφοί μου, τον νουν εις την κεφαλήν μας, και είναι ο νους μας ωσάν μέσα εις ένα πιάτο, να βάνωμεν όλα τα νοήματα του Ευαγγελίου και όχι να βάνωμεν μύθους και φλυαρίσματα της τέχνης του διαβόλου.
«Έχω να ομιλήσω τώρα δι’ εκείνους, οπού έχουν να γίνουν παπάδες. Εσύ, αδελφέ μου, οπού έχεις να γίνης παπάς να γνωρίζης:
«Εις τους δώδεκα χρόνους εφώτισεν ο Θεός τον Πατέρα και την Μητέρα της Θεοτόκου και Τήν αρραβώνιασαν! Έστειλε κατόπιν ο Πανάγαθος Θεός τον Άγγελον και λέγει εις την Θεοτόκον:
“Μαρία, Eσύ πρέπει να χαίρεσαι περισσότερον από όλον τον κόσμον!! Eσύ μέλλει να γεννήσης τον Υιόν και Λόγον του Θεού, τον Ιησούν Χριστόν, εκ Πνεύματος Αγίου, χωρίς άνδρα!!”!
Αποκρίνεται η Κυρία Θεοτόκος προς τον Θεόν και λέγει:
“Κύριέ μου, απορώ και Σέ δοξάζω, Σέ προσκυνώ, Σέ λατρεύω, οπού κατεδέχθης να γεννηθής από εμένα την δούλην Σου!! Έτοιμη είμαι, λοιπόν, και ας γίνη το Θέλημά Σου!!!”!!!
Και ευθύς, έμεινεν Έγκυος η Θεοτόκος και εγέννησε τον Κύριον Ιησούν Χριστόν μας, τον Υιόν και Λόγον του Θεού, χωρίς άνδρα!! Παρθένος, και πάλιν Παρθένος έμεινεν, μετά τον τόκον!!
Εγεννήθη, λοιπόν, ο Κύριός μας από Γυναίκα, διά να ευλογήση την γυναίκα!!
«Να προσέχετε, αδελφοί μου, οι κοσμικοί, και να μην κατηγορήτε τους Παπάδες σας, να μην τους υβρίζετε και να μην τους παραμελήτε, διότι βάνετε φωτιά και καίεσθε.
Οι Παπάδες είναι ανώτεροι και από τους Αγγέλους και από τους Βασιλείς!
Εγώ, αδελφοί μου, η γνώμη μου έτσι με λέγει να κάμω:
«Εγώ βλέπω το Γένος μας οπού έπεσεν εις πολλά κακά...
Έχουν κατάρες, αφορισμούς, αναθεματισμούς, όρκους, βλασφημίας και άλλα τοιαύτα...
Το πρώτον:
Να καθαρισθούν οι χριστιανοί, να αγιασθούν τα χωρία των και να καθαρισθούν ψυχικώς και σωματικώς!
Το δεύτερον:
Παρακινώ τους χριστιανούς να φτιάξουν σταυρούς και κομποσχοίνια, και παρακαλώ τον Χριστόν μας να τα ευλογεί, διά να τα έχουν οι Χριστιανοί φυλακτήρια!
Το τρίτον:
Όλοι να συγχωρούν ζωντανούς και αποθαμένους!
Αυτά τα τρία μου λέγει ο λογισμός μου.
Αλλά τώρα μου δίνετε την ευχήν σας να πηγαίνω, και τα άλλα να τα τελειώνετε με την ευγένειά σας;;»
«Όχι, άγιε διδάσκαλε, σε παρακαλούμεν να καθήσης να μας τα τελειώσης, διότι δεν ηξεύρομεν να τα κάμωμεν».
«Καλά, Χριστιανοί μου, διά την αγάπην του Χριστού μας και την ιδικήν σας θα καθήσω.
Είναι πολλοί παπάδες εδώ;
<<Όταν επήγεν η Δέσποινα Θεοτόκος τριών χρονών, εθυμήθηκαν το χρέος των ο Ιωακείμ και η Άννα, οπού Τήν είχον Αφιερωμένην εις τον Ναόν, και επήραν την Κυρίαν Θεοτόκον και Τήν επήγαν εις την Εκκλησίαν, οπού ήτο ο προφήτης Ζαχαρίας ο Αρχιερεύς, ο πατέρας του τιμίου Προδρόμου, και ευθύς εγνώρισεν ο Αρχιερεύς πως Εκείνη μέλλει να γεννήση τον Υιόν και Λόγον του Θεού, τον Ιησούν Χριστόν, εκ Πνεύματος Αγίου, χωρίς άνδρα!! Παρθένος να γεννήση, και πάλιν μετά την γέννησιν Παρθένος ν’ απομείνη!! Και Τήν επήρε και Τήν εφίλησεν ο Ζαχαρίας, και Τήν έβαλε μέσα εις το Άγιον Βήμα, διότι εγνώρισε, πως μέλλει να γίνη η Δέσποινα, Θρόνος του Κυρίου μας!! Και έκαμε δώδεκα χρόνους η Θεοτόκος μέσα εις το Άγιον Βήμα και κανείς εκεί δεν επήγαινε, παρά ο Αρχιερεύς, μίαν φοράν τον χρόνον και Τήν έβλεπε. Και ετρέφετο με Ουράνιον Άρτον και εγένετο πλέον καλλιτέρα από τους Αγγέλους!!!
<<Τον παλαιόν καιρόν ήτο ένας άνθρωπος ονομαζόμενος Ιωακείμ, είχε δε και μίαν γυναίκα ονομαζομένην Άνναν. Καλός και ο άνδρας καλή και η γυναίκα, και από γένος βασιλικόν και οι δύο, αλλά η γυναίκα ήτο καλλιτέρα! Πολλές γυναίκες ευρίσκονται εις τον κόσμον, οπού είναι καλλίτερες από τους άνδρας. Τί σε ωφελεί να καυχάσαι πως είσαι άνδρας, και να είσαι χειρότερος από την γυναίκα και να πηγαίνης εις την κόλασιν και να καίεσαι πάντοτε, και η γυναίκα σου να πηγαίνη εις τον Παράδεισον και να χαίρεται πάντοτε;;
Ήσαν δε, αδελφοί μου, ο Ιωακείμ και η Άννα άνθρωποι ευλαβείς, σώφρονες, ενάρετοι, ταπεινοί. Είχαν τον οίκον των ξενοδοχείον, αλλά παιδιά δεν έκαμνον. Γνωρίζοντες πως ο Πανάγαθος Θεός δίδει όλα τα αγαθά, Τόν παρεκάλουν να τους δώση ένα τέκνον, αρσενικόν ή θηλυκόν, και να το αφιερώσουν εις τον Ναόν. Βλέπων ο Πανάγαθος την καλήν γνώμην και των δύο, ευθύς έμεινεν έγγυος η γυναίκα του Ιωακείμ και εγέννησε την Δέσποιναν Θεοτόκον, την Βασίλισσάν μας!!
<<Όλοι οι άνθρωποι από ένα άνδρα και μίαν γυναίκα εγεννήθημεν, και όλοι είμεθα αδελφοί! Ο διάβολος, αδελφοί μου, ο μισόκαλος εχθρός μας, βλέποντας τον κόσμον πως πληθαίνει, εφθόνησε και εβουλήθη να εξολοθρεύση τον κόσμον και έβαλε μίσος εις την καρδίαν των ανθρώπων, να μισούν αλλήλους και να μη υπανδρεύωνται και γεννώσι τέκνα και αυξάνη ο κόσμος. Και έριψε τους ανθρώπους εις αρσενοκοιτίας, κτηνοβασίας και άλλα αισχρά, οπού δεν τα έκαμνον ούτε τα άλογα ζώα…
Βλέπων ο Πανάγαθος Θεός, πως ο μισόκαλος διάβολος έβαλε σκοπόν να τελειώση τον Κόσμον, παρήγγειλεν ότι, όποιος δεν κάμνει παιδιά να είναι κατηραμένος.
Και από τότε υπανδρεύοντο και έπαιρνον γυναίκας.
Άκουσε και συ, αδελφέ μου, οπού δεν κάμνεις παιδιά.
Νομίζεις ότι έχεις κατάρα;;
<< «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην!!!» (Γέν.Α΄1΄) και πάντα τα εν αυτοίς, λέγει ο προφήτης Μωϋσής, πεφωτισμένος εκ Πνεύματος Αγίου, εις την Αγίαν Γραφήν.
Τον παλαιόν καιρόν, Χριστιανοί μου, εγίνοντο καλοί οι άνθρωποι. Ανάμεσα εις τους πολλούς έχομεν και ένα ονομαζόμενον Μωϋσήν. Ο Μωϋσής, αδελφοί μου, από μικρόν παιδίον έλαβε δύο πράγματα εις την καρδίαν του: Αγάπην εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς του! Αυτάς τα δύο Αγάπας να έχετε, και χαράν και δόξαν και αγαλλίασιν και πλούτον και θησαυρόν!! Να χαιρώμεθα με αυτάς τας δύο Αγάπας πάντοτε!
Σαράντα χρόνους εσπούδασεν ο προφήτης Μωυσής να μάθη τα γράμματα, διά να καταλάβη πού περιπατεί.
«Τούτο σας λέγω και σας παραγγέλω:
Κάν ο ουρανός να κατεβή κάτω, κάν η γη να ανεβή επάνω, κάν όλος ο κόσμος να χαλάση, καθώς μέλλει να χαλάση, σήμερον-αύριον, να μη σας μέλη τί έχει να κάμη ο Θεός!! Το κορμί σας ας το καύσουν, ας το τηγανίσουν· τα πράγματά σας ας σας τα πάρουν· μη σας μέλλη· δώστε τα· δεν είναι ιδικά σας.
Ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται!!!
Αυτά τα δύο, όλος ο κόσμος να πέση, δεν ημπορεί να τα πάρη, εκτός και τα δώσετε με το θέλημά σας! Αυτά τα δύο να τα φυλάγετε, να μη τα χάσετε!!!
Τώρα, αδελφοί μου, τι σημείον καρτερούμεν;;
«Επήγεν ο Κύριος εις τον Άδην και έβγαλε τον Αδάμ, την Εύαν και από το γένος τών ανθρώπων όσους επίστευσαν εις Αυτόν! Ανέστη την τρίτην ημέραν! Εφάνη δώδεκα φοράς εις τους Αποστόλους Του! Έγινε χαρά εις τον Ουρανόν, χαρά εις την γην και εις όλον τον κόσμον! Συγχρόνως έγινε φαρμάκι και σπαθί δίστομον, εις την καρδίαν των απίστων Εβραίων και κυρίως του διαβόλου.
Διά τούτο και οι Εβραίοι, δεν κατακαίονται άλλην ημέραν τόσον, ωσάν την Κυριακήν, οπού ακούουν τον παπά μας να λέγη: «Αναστάς εκ νεκρών Χριστός ο Αληθινός Θεός ημών!!!»!!!
Διότι εκείνο οπού εσπούδαζον οι Εβραίοι να κάμουν, διά να εξαλείψουν το Όνομα του Χριστού μας, εγύρισεν εναντίον της κεφαλής των.
Πρέπει και ημείς, αδελφοί μου, να χαιρώμεθα πάντοτε, μά περισσότερον την Κυριακήν, οπού είναι η Ανάστασις του Χριστού μας!!! Διότι,επίσης, Κυριακήν ημέραν έγινεν ο Ευαγγελισμός της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας!!! Κυριακήν ημέραν μέλλει ο Κύριος να αναστήση όλον τον κόσμον!!!
«Παρεδόθη ο Κύριος, αδελφοί μου, εις τας χείρας των παρανόμων Εβραίων και υβρίσθη, εδάρθη, εσταυρώθη κατά το ανθρώπινον. Την Μεγάλην Τετάρτην, επωλήθη ο Κύριος και την Μεγάλην Παρασκευήν, εσταυρώθη. Πρέπει και ημείς, οι ευσεβείς Χριστιανοί, να νηστεύωμεν πάντοτε, μά περισσότερον την Τετάρτην, διότι επωλήθη ο Κύριος, και την Παρασκευήν, διότι εσταυρώθη!
Ομοίως, έχομεν χρέος να νηστεύωμεν και τας Τεσσαρακοστάς, καθώς εφώτισε το Άγιον Πνεύμα τους Αγίους Πατέρας της Εκκλησίας και ενομοθέτησαν να νηστεύωμεν, διά να νεκρώσωμεν τα πάθη και να ταπεινώνωμεν το σώμα, και μάλιστα με τα ολίγα, να ζώμεν με ευκολίαν!
Εγώ ημπορώ να ζήσω με 100 δράμια άρτου. Επομένως, εκείνα ευλογεί ο Θεός, διότι είναι αναγκαία και όχι να τρώγωμεν 110. Εκείνα τα 10 τα επί πλέον τα καταράται, διότι είναι χαράμι, είναι εκείνου οπού πεινά.
«Είναι μερικοί οπού έχουν τον διάβολον εις την καρδίαν των και λέγουν πως δεν υπάρχει Ανάστασις και δεν είδατε καμμίαν φορά να αναστηθή κανένας άνθρωπος...
Όλοι οι άνθρωποι οπού είναι εδώ, προτού να γεννηθούν, δεν ήσαν “αποθαμένοι”; Καθώς ο Κύριος μάς ανέστησεν από την κοιλίαν της μητρός μας, έτσι θα μας αναστήσει και από τον τάφον! Η κοιλία της μητρός μας και ο τάφος σε τί διαφέρει; Δεν βλέπομεν φανερά την Ανάστασιν;
Επίσης, όταν κοιμώμεθα, δεν είμεθα ωσάν αποθαμένοι; Ο ύπνος τί είναι; Μικρός θάνατος, και ο θάνατος μεγάλος ύπνος!
