«Το έτος 1972, έχω επιστρέψει από τη Νότια Αφρική (όπου εκείνη την εποχή, οι φυλετικές διακρίσεις κυριαρχούν), μετά από δύο χρόνια παραμονής μου εκεί.
Την περίοδο εκείνη, έχοντας ολοκληρωθή οι οικοδομικές εργασίες, προχωρεί η Αγιογράφησι στο Εκκλησάκι του Αγίου Επιφανίου σε κτήμα της οικογένειάς μας, στην Καλαμάτα, με τη φροντίδα του π. Επιφανίου.
Ερχόμενος από τη Ν. Αφρική έφερα μαζί μου και αρκετά χρήματα. Σκέφθηκα λοιπόν, ένα μέρος των χρημάτων να το διαθέσω γιά την Αγιογράφησι του Ναϋδρίου. Την σκέψι μου αυτή, τη μοιράσθηκα με τον π. Επιφάνιο.
Η απάντησί Του ήταν σταθερή και κρυστάλλινη:
“Όχι Πολυνείκη μου, να αγιογραφήσουμε το Εκκλησάκι μας με "χρήματα αίματος" και εκμεταλλεύσεως…”.
Και συνέχισε:
“Δεν φταις εσύ παιδάκι μου γιά το καθεστώς που κυβερνά την Νότιο Αφρική, αλλά τα χρήματα που κέρδισες σ’ αυτή την Χώρα προέρχονται από την καταπίεσι που ασκούν οι λευκοί στους μαύρους. Στην εν λόγω Χώρα πληρώνεται το "χρώμα" και όχι η αξία...
Συγχώρεσέ με αδελφέ μου αν σε πίκρανα, αλλά αυτό μαρτυρεί η συνείδησί μου”»!!!
Την περίοδο εκείνη, έχοντας ολοκληρωθή οι οικοδομικές εργασίες, προχωρεί η Αγιογράφησι στο Εκκλησάκι του Αγίου Επιφανίου σε κτήμα της οικογένειάς μας, στην Καλαμάτα, με τη φροντίδα του π. Επιφανίου.
Ερχόμενος από τη Ν. Αφρική έφερα μαζί μου και αρκετά χρήματα. Σκέφθηκα λοιπόν, ένα μέρος των χρημάτων να το διαθέσω γιά την Αγιογράφησι του Ναϋδρίου. Την σκέψι μου αυτή, τη μοιράσθηκα με τον π. Επιφάνιο.
Η απάντησί Του ήταν σταθερή και κρυστάλλινη:
“Όχι Πολυνείκη μου, να αγιογραφήσουμε το Εκκλησάκι μας με "χρήματα αίματος" και εκμεταλλεύσεως…”.
Και συνέχισε:
“Δεν φταις εσύ παιδάκι μου γιά το καθεστώς που κυβερνά την Νότιο Αφρική, αλλά τα χρήματα που κέρδισες σ’ αυτή την Χώρα προέρχονται από την καταπίεσι που ασκούν οι λευκοί στους μαύρους. Στην εν λόγω Χώρα πληρώνεται το "χρώμα" και όχι η αξία...
Συγχώρεσέ με αδελφέ μου αν σε πίκρανα, αλλά αυτό μαρτυρεί η συνείδησί μου”»!!!
Απόσπασμα ομιλίας, του αειμνήστου, μικρού αδελφού του γ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου, Πολυνείκη Θεοδωροπούλου.
