<<Κάποτε, ήλθε στο καλύβι ένας Ελληνοαμερικανός ιατρός. Είδα το πρόσωπό του που ήταν φωτεινό, γι’ αυτό με τρόπο τον ερώτησα γιά την ζωή του.
«Πάτερ», μου είπε, «είμαι Ορθόδοξος, αλλά μέχρι τελευταία ούτε νηστείες κρατούσα ούτε στην Εκκλησία πήγαινα συχνά. Ένα βράδυ είχα γονατίσει στο δωμάτιό μου, να παρακαλέσω τον Θεόν, γιά ένα θέμα που με απασχολούσε, οπότε γέμισε το δωμάτιο με ένα γλυκό φως. Γιά αρκετή ώρα δεν έβλεπα τίποτε άλλο, παρά μόνο φως και ένοιωθα μία ανέκφραστη ειρήνη μέσα μου»!
Θαύμασα, γιατί κατάλαβα ότι ο άνθρωπος αυτός αξιώθηκε να δει το Άκτιστο Φως, και του εζήτησα να μου πει, τί είχε προηγηθή.
