Κυριακή 2 Αυγούστου 2020

«ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ, ΟΔΗΓΟΙ ΤΥΦΛΟΙ…»(Ματθ.ΚΓ’16΄)


    Όταν, κατ’ ευφημισμόν, φέρουν κάποιοι ονόματα και επώνυμα, και αντί να είναι «υιοί φωτός» και ολόλαμπρα παιδιά της Αναστάσεως, κινούνται μέσα στην ασέληνη νύκτα και παρασύρουν στο σκοτάδι τους αθώα ή αφελή θύματα, τότε καλλίτερα, σύμφωνα με τα λόγια του Χριστού μας, να δέσουν μία μυλόπετρα στον λαιμό τους και να φουντάρουν μεσοπέλαγα…
    Και αυτά, βέβαια, δεν τα γράφομε τυχαία, αλλά με αφορμή κάποιες «κορώνες» ωρισμένων, που δήθεν κόπτονται γιά το ανεπίληπτο ήθος και τις παραδόσεις, και έχουν αναστατώσει το διαδίκτυο, και με τα καμώματά τους έγιναν κυριολεκτικά επικίνδυνοι…
     Έφθασαν μέχρι του σημείου να ισχυρίζωνται ότι, «χαίρεται» η Παναγία μας, με την διαμορφωθείσα κατάσταση στο κλέϊσμα της Ορθοδοξίας και ολόκληρης της Χριστιανωσύνης, την Αγία Σοφία της Κωνσταντινουπόλεως, να βλέπει, να προσεύχωνται οι Τούρκοι Σουνίτες Ισλαμιστές με Αρχηγό τους τον σφαγέα νεοσουλτάνο της γειτονικής Χώρας και κάτω από το αιματοβαμμένο σπαθί του προφήτη του Ισλάμ… Αυτό το σπαθί, ως άλλη «δαμόκλειος σπάθη», απειλούσε και απειλεί τα κεφάλια των απίστων και κάθε προδότη και αντιφρονούντα, διαχρονικά