Κάποτε, ο Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, συνάντησε έναν ασκητή, ο οποίος είχε το χάρισμα της κατανύξεως και έχυνε πολλά δάκρυα καθημερινά, και μόνο με την σκέψη των Παθών και του Σταυρού του Κυρίου μας!!
Τον ερώτησε, λοιπόν, ο Όσιος:
«Είναι καλό να προσεύχωμαι γιά τους νεκρούς, γέροντα;».
