Όταν, δηλαδή, του έθεσαν υπ’ όψη του τις ανιστόρητες θέσεις, που διετύπωσε με προκλητικό πείσμα και αμετροέπεια, η γνωστή κυρία Ρεπούση (στο βιβλίο, μάλιστα, της Ιστορίας που απευθυνόταν σε παιδιά του Δημοτικού Σχολείου…!), γιά το αλήστου μνήμης μακελειό, που συνέβη στην καταστροφή της Σμύρνης το 1922, την εχαρακτήρισε: «Ξεκαπίστρωτο μουλάρι»!
Πιστεύουμε ότι, οι ίδιες λέξεις και η ίδια ετικέτα (όπως αυθόρμητα τις είπε ο πολυτάλαντος και ευφυέστατος αυτός δημιουργός), είναι οι πιο επιτυχημένες, γιά να αποδώσουν την αχαρακτήριστη και μισαλλόδοξη εμμονή του κ. Δερμιτζάκη, ως προς το δήθεν πρόβλημα της μεταδόσεως από τα Άχραντα Μυστήρια της Εκκλησίας μας (δηλαδή, από την Θεία Κοινωνία) του Κορονοϊού, στους μεταλαμβάνοντες πιστούς!