«Γέροντα, ποιόν πόνο λέτε ανυπόφορο;».
Και ο Άγιος γέροντας απήντησε:
«Τον πόνο που κάνει να τρέχουν δάκρυα από τα μάτια. Αυτά τα δάκρυα δεν είναι ούτε μετανοίας ούτε αγαλλιάσεως. Πού νομίζετε ότι υπάγονται; Τί απαντάτε εσείς;».
«Μαρτύριο δεν είναι, Γέροντα;».
«Εμ, μαρτύριο είναι!».
«Γέροντα, όταν έχω δυνατό πόνο, δυσκολεύομαι να πω: “Δόξα Σοι ο Θεός”».
«Γιατί δυσκολεύεσαι; Να σκέπτεσαι τί τράβηξε ο Χριστός. Μαστιγώσεις, ραπίσματα, ονειδισμούς, φραγγέλωμα, Σταύρωση... Και όλα τα υπέμεινε, “Αναμάρτητος Ών”, γιά την σωτηρία μας! Και εσύ, όταν πονάς, να λες: “Γιά την αγάπη Σου, Χριστέ μου, θα υπομείνω!”»!
«Γέροντα, τί χρειάζεται γιά να ξεπεράσης τον πόνο;»
«Παλληκαριά, βία χρειάζεται!»!
