Όταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης επολεμούσε στην Πελοπόννησο, είχε μαζί του κι έναν καλόγερο από το Άγιον Όρος, τον Μιχάλη Φούντα, που έκανε γιά δέκα άνδρες στη μάχη.
Κάποτε ο καλόγερος ευρέθη περικυκλωμένος από τους Αρβανίτες. Φυσικά επολέμησε σαν λιοντάρι, σκότωσε αρκετούς με τη χαντζάρα του, αλλά στο τέλος αναγκάσθηκε να υποκύψη και πιάσθηκε αιχμάλωτος.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θ.Κολοκοτρώνης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Θ.Κολοκοτρώνης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τετάρτη 26 Μαρτίου 2025
Ο ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑΣ!!!
Δευτέρα 24 Μαρτίου 2025
Κυριακή 24 Μαρτίου 2024
Παρασκευή 24 Μαρτίου 2023
Τρίτη 23 Μαρτίου 2021
Κυριακή 14 Μαρτίου 2021
Πέμπτη 4 Μαρτίου 2021
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2021
Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2021
ΤΟ ΑΦΘΑΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ «ΓΕΡΟΥ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ»!!
Ο «Γέρος του Μωριά», ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, όταν πληροφορήθηκε ότι το απάνθρωπο συμβούλιο της Αντιβασιλείας ήταν έτοιμο, μέσα από κατευθυνόμενες «δικαστικές» διαδικασίες, να τον καταδικάσει σε θάνατο, σταυροκοπήθηκε και είπε:
Πέμπτη 20 Αυγούστου 2020
«ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΙΤΟΥΡΑ ΤΟΝ ΤΡΩΝΕ ΟΙ ΚΟΤΕΣ»!
Από τη στιγμή που ο Κολοκοτρώνης ανακατεύθηκε με την πολιτική, «έχασε τα νερά του»... Πολύ γρήγορα όμως κατάλαβε το σφάλμα του και ξαναγύρισε στα άρματα.
Διηγιόταν μάλιστα και τον ακόλουθο μύθο, για να δείξει πώς την έπαθε, όταν πήγε να γίνει πολιτικός:
Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2020
ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΩΝ!!!
Οι τελευταίες ημέρες του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη
Γράφει o Στυλιανός Πολίτης
« …σαν καλός Χριστιανός έσπευσε να συγχωρεθεί με
το Μέξη. Το ίδιο έκανε και με τον Κουντουριώτη στην Ύδρα. Η βαθιά του Πίστη τον
έκανε πάντα να συγχωρεί. Όπως εξιστορεί και ο Π. Σούτσος «κατά τα τελευταία έτη
της ζωής του υπήρξε απλούς, αθώος και
ήπιος, ως βρέφος … Φιλιότανε με τους παλιούς εχθρούς του και με κάθε
άνθρωπο που είχε ψυχραθεί». Όμως πάντα ήταν πραγματικά ανεξίκακος. Κάποτε πολλά
χρόνια πριν, τον είχε πλησιάσει αυτός που είχε σκοτώσει τον αδελφό του
εκτελώντας εντολή των Τούρκων. Πίστευε ίσως ότι ο Γέρος του Μοριά δεν θα τον
αναγνώριζε. Ήταν μάλιστα τόσο το θράσος του που φορώντας τον ολόχρυσο ντουλαμά
του θύματος, τόλμησε να του ζητήσει και μια χάρη. Ο Κολοκοτρώνης αναστέναξε
βαθιά. Άλλος θα όρμαγε πάνω του να τον σκοτώσει. Αυτός όμως έκανε το αντίθετο.
Τον δέχθηκε με την καλοσύνη και την ταπεινότητα που του υπαγόρευε το μεγαλείο
της γενναίας ψυχής του. Δεν τον εξυπηρέτησε μόνο, αλλά τον κράτησε φιλόξενα και
για βραδινό φαγητό.