Κάποτε, ένας διακριτικός γέρων ασκητής, ευρέθη σ’ ένα μεγάλο Μοναστήρι. Εκεί έξω από κάποιο Παρεκκλήσι, υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που περίμεναν τη σειρά τους, γιά να εξομολογηθούν.
Κάποια στιγμή, ο ασκητής διέκρινε ένα δαίμονα ανάμεσα στον κόσμο, τον οποίο οι άλλοι δεν έβλεπαν. Διερωτήθηκε, ποιός ήταν ο σκοπός της παρουσίας του έξω από τον χώρο της εξομολόγησης. Αμέσως, λοιπόν, τον επλησίασε και τον ερώτησε τί ζητάει ανάμεσα στους ανθρώπους που περίμεναν να εξομολογηθούν. Αυτός όμως δεν αποκρινόταν…
Οι άλλοι, βλέποντας τον ασκητή να μιλάει μόνος του, απόρησαν…
