ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ!! (2/3)

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ, ΜΙΑΣ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ ΨΥΧΗΣ!!

ΣΟΦΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ, ΕΝΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ!!!

 

ΥΠΟ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΠΡΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ Η ΑΓΑΠΗ, ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ!!

 

Ερώτησις (προς τον γέροντα Ιωήλ) παρ' άλλου Κληρικού:

«Πάτερ Ιωήλ, πώς δεν εγίνατε ακόμη Δεσπότης, σείς που έχετε τόσα προσόντα;

Ως Αρχιερεύς, θα είχετε πολύ περισσοτέρας δυνατότητας διά το έργον σας, καθώς και πολλούς συνεργάτας».

Η «ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ» ΖΩΗΣ, ΤΗΣ ΔΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ!!!

Επιμνημόσυνος δέησις, ενώπιον του σκηνώματος της Θ. Αλεξάνδρας (εκοιμήθη την 29ην Μαρτίου 1983), υπό του αοιδίμου Μητροπολίτου Ύδρας κ.κ. Ιεροθέου Τσαντίλη. Συμπροσεύχονται εξ αριστερών, ασκεπής, ο τότε ηγούμενος του Ιερού Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου – Τροιζήνος, Αρχιμ.γ.Ησύχιος Πέππας, εκ δεξιών ο Αρχιμ. και αδελφός τού Ησυχαστηρίου π. Ιγνάτιος Πατεστής και, όπισθεν εις την αριστεράν πλευράν (εννοείται πάντοτε όπως βλέπομε την φωτογραφίαν), ο Αρχιμ. π.Πανάρετος Ασημακόπουλος.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΟ

Η θεία Αλεξάνδρα (1904-1983) μας έλεγε ότι, από οκτώ ετών, είπε στον εαυτό της:

«Αλεξάνδρα, από σήμερα αναλαμβάνεις τις υποχρεώσεις σου.

Θα μεγαλώσεις τ’ αδέλφια σου και θα βοηθήσεις την οικογένειά σου, όσο μπορείς κι όπως μπορείς καλλίτερα. Το βιβλίο της ζωής περιλαμβάνει γιά όλους τους ανθρώπους δύο τόμους.

Ο ένας έχει τον τίτλο: “Τα δικαιώματά μου”.

Ο (συγκεκριμένος) τόμος o δικός σου, όμως, έχει μόνο εξώφυλλο και καμμία σελίδα!

Ο άλλος τόμος έχει τίτλο: “Οι υποχρεώσεις μου”.

Η ΑΓΙΑ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ, ΤΩΝ ΠΑΜΠΤΩΧΩΝ ΟΣΙΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ!!!

 

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΤΗΣ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΣΕΒΑΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ!!!

 

«Την αυταπάρνησι και την αυτοθυσία αυτής της γυναικός, τα έχω συναντήσει μόνο στα συναξάρια των Αγίων...»!!

Αείμνηστος γ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος.

 

«...Αν ο πατήρ Επιφάνιος έγινε κληρικός οφείλεται πρώτα εις την κλήσιν και εις τον φωτισμόν του Κυρίου! Αλλά εις την κλήσιν και εις τον φωτισμόν του Κυρίου, τον οποίον έλαβε χάρις και στις πολλές προσευχές και εις τον πολύ πόνον της δούλης του Θεού Αλεξάνδρας! Ξέρω ακόμα, ότι η κεκοιμημένη δούλη του Θεού Αλεξάνδρα υπήρξε γιά τον πατέρα Επιφάνιο κάτι πολύ περισσότερον από “μητέρα” σαρκική! Κάτι πολύ περισσότερον θα έλεγα και από πνευματικός πατέρας! Αν έλεγα ότι: “Ό,τι υπήρξε η Αγία Μακρίνα γιά τον Μέγαν Άγιον Βασίλειον, υπήρξε η δούλη του Θεού Αλεξάνδρα γιά τον πατέρα Επιφάνιο”, δεν θα έπεφτα έξω! Γι’ αυτό ακριβώς είπα εις την αρχήν, ότι αν ο Θεός θελήση να απογράψη τα καλά έργα, την καρποφορίαν των κόπων και των προσευχών της δούλης Του Αλεξάνδρας, θα απέγραφε εις το ενεργητικόν της, όλα όσα έχει κάμει ο πατήρ Επιφάνιος και συγχρόνως θα απέγραφε εις το ενεργητικόν της και τον ίδιο τον πατέρα Επιφάνιον...»!!

ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΙ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΡΗΣΕΙΣ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ!!!

 

ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ!! (1/3)

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΣΟΦΟΝ ΛΟΓΙΟΝ!!

 

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΠΑΔΟΚΟΥ!!!

 

Ο ΜΕΓΑΣ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΟ ΔΟΥΛΟΝ ΓΕΝΟΣ!!!

 

<< «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην!!!» (Γέν.Α΄1΄) και πάντα τα εν αυτοίς,  λέγει  ο  προφήτης  Μωϋσής, πεφωτισμένος  εκ Πνεύματος Αγίου, εις την Αγίαν Γραφήν.

Τον παλαιόν καιρόν, Χριστιανοί μου, εγίνοντο καλοί οι άνθρωποι. Ανάμεσα εις τους πολλούς έχομεν και ένα ονομαζόμενον Μωϋσήν. Ο Μωϋσής, αδελφοί μου, από μικρόν παιδίον έλαβε δύο πράγματα εις την καρδίαν του: Αγάπην εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς του! Αυτάς τα δύο Αγάπας να έχετε, και χαράν και δόξαν και αγαλλίασιν και πλούτον και θησαυρόν!! Να  χαιρώμεθα με αυτάς τας δύο Αγάπας πάντοτε!

Σαράντα  χρόνους  εσπούδασεν  ο  προφήτης  Μωυσής  να  μάθη  τα γράμματα, διά να καταλάβη πού περιπατεί.

ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΗΡΩΩΝ ΜΑΣ!!!

 

Η ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ!!! Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ!!! Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ!!! ΤΑ ΙΕΡΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ!!!

  

Η ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ!!! 

ΜΙΑ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ, ΑΞΙΑ ΛΟΓΟΥ, ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ!!

 

Μία αξιόλογη κινηματογραφική ταινία – νουβέλα, εμπνευσμένη από τον ηρωϊκόν Εθνοαπελευθευρωτικόν αγώνα του 1821!

Το ηρωϊκόν αυτό Έπος, μοναδικόν εις τα παγκόσμια χρονικά(!!!), δυστυχώς υποβαθμίζεται τα τελευταία έτη, κυρίως λόγω του καθαρώς Εθνικοθρησκευτικού χαρακτήρος Του.

Η «παγκοσμιοποίηση» και τα όπου γης, ακόμη και εις την Ελληνορθόδοξον Πατρίδα μας, «τσιράκια» της, δεν ανέχονται τοιαύτα μηνύματα και τα υψηλά διδάγματα που απορρέουν μέσα από αυτά διά τας νεωτέρας γενεάς…

Ο ΠΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ!!

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΥ ΗΡΩΟΣ, ΤΟΥ 1821!!!

 

Ο μεγάλος αγωνιστής του 1821 Νικήτας Σταματελόπουλος («Νικηταράς ο Τουρκοφάγος»), το 1841, ήταν τόσο πτωχός, που ζητούσε ελεημοσύνη στα σοκάκια του Πειραιά... Η αρμόδια αρχή, η οποία χορηγούσε θέσεις επαιτείας, του επέτρεπε να επαιτεί, κοντά στην Εκκλησία της Ευαγγελιστρίας του Πειραιώς, κάθε Παρασκευή…

Όταν έμαθε ο πρεσβευτής της Γαλλίας, τα νέα γιά τον Νικηταρά, επήγε στο σημείο όπου   ζητιάνευε  ο  μεγάλος οπλαρχηγός. Μόλις ο Νικηταράς αντελήφθη τον ξένο, μάζεψε αμέσως το απλωμένο χέρι του!

«Τί κάνετε στρατηγέ μου;» ερώτησε ο πρεσβευτής.

ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΤΟΥ ΕΥΛΑΒΕΣΤΑΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ!!

 

Ποικίλαι Πνευματικαί Εμπειρίαι!!!

 Ο αξιότιμος κ. Εμμανουήλ Καπετανάκης (πρ. Διευθ. Δημοτικής Εκπαιδεύσεως), αφηγείται ποικίλες, προσωπικές και μη,πνευματικές εμπειρίες, με Άγιες μορφές της Ορθοδόξου πίστεως! Τον ευχαριστούμε, γι' αυτή την νέα βιντεοσκόπηση και την άδεια να την δημοσιοποιήσουμε! 

12/01/2024

 

Η ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ!!!

 

Η ΠΑΝΑΓΑΘΟΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ(!!!) ΚΑΙ Η ΚΑΚΙΑ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ...

 

<<Οι δοκιμασίες που μας έρχονται, είναι μερικές φορές η “αντιβίωση” που δίνει ο Θεός γιά τις αρρώστιες της ψυχής μας και πολύ μας βοηθούν πνευματικά! Τρώει ο άνθρωπος ένα μαλακό σκαμπίλι και μαλακώνει η καρδιά του! Ο Θεός ξέρει φυσικά σε τί κατάσταση ευρίσκεται ο καθένας μας, αλλά, επειδή εμείς δεν ξέρουμε, επιτρέπει να δοκιμασθούμε, γιά να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να βρούμε τα πάθη που υπάρχουν κρυμμένα μέσα μας και να μην έχουμε παράλογες απαιτήσεις την ημέρα της Κρίσεως! Διότι, και να παρέβλεπε τα πάθη μας και να μας έπαιρνε όπως είμασθε στον Παράδεισο, και εκεί πάλι θα δημιουργούσαμε προβλήματα. Γι’ αυτό ο Θεός επιτρέπει στον διάβολο να δημιουργή εδώ πειρασμούς, γιά να μας ξεσκονίζουν, ώστε να ταπεινωθή και να εξαγνισθή η ψυχή μας με τις θλίψεις, οπότε μετά μας χαριτώνει!

                Η πραγματική χαρά γεννιέται, από την πίκρα που γεύεται κανείς με χαρά, γιά τον Χριστό που πικράθηκε, γιά να μας σώση!!! Ο Χριστιανός, πρέπει να χαίρεται ιδιαίτερα, όταν τον βρίσκη κάποια δοκιμασία, χωρίς να έχη δώσει ο ίδιος αφορμή!

                Λέμε καμμιά φορά στον Θεό:

ΘΛΙΒΕΡΑ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΩΔΩΝ ΑΦΥΠΝΙΣΤΙΚΟΣ!!

 

Ο ΩΦΕΛΙΜΩΤΕΡΟΣ ΙΕΡΟΚΥΡΗΞ!!!

 

Κάποτε,  ένας  ηλικιωμένος ιερέας,  ανηφόρησε  σε κάποιο απομακρυσμένο  χωριό, με σκοπό να στηρίξει και να παρηγορήσει τους αποκαμωμένους λίγους και γηρασμένους κατοίκους του. Το χωριό σκαρφαλωμένο στα γρεμνά, ζωντανή ζωγραφιά, είχε ένα Εκκλησάκι στη μέση και γύρω-γύρω τα παραμυθένια πέτρινα σπίτια. Πίσω από το Ιερό της Εκκλησιάς, στεκόταν το Κοιμητήριο του χωριού, με τα καντηλάκια αναμμένα, που έδενε σιωπηλά το χθες με το σήμερα!

Ο ηλικιωμένος ιερέας κτύπησε την καμπάνα και μαζεύθηκαν οι λιγοστοί χωρικοί, να ακούσουν λόγο παρηγορητικό, αφού τα μέρη τους ήταν μακρινά και καταδικασμένα στη μοναξιά... Πριν ξεκινήσει το λόγο ο γέροντας, τα μάτια των χωρικών άστραψαν και του είπαν:

«Να έρχεσαι πάτερ να μας μιλάς, είμασθε ορφανοί από λόγο Θεού.  Χρόνια  έχει  να έλθη στο  χωριό  μας κάποιος παππούλης, να μας μιλήσει γιά τον Κύριο…»!

Και ο παππούλης συμμερίσθηκε τα πονεμένα αυτά λόγια.

Στην αρχή σώπασε και μετά είπε:

Ο ΟΝΤΩΣ ΑΓΝΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ!!!

 

Η ΥΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΒΡΑΒΕΥΟΜΕΝΗ, ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ!!!

 

Ένα απόγευμα, είχαν πάει εκατοντάδες άνθρωποι στο Μοναστήρι (Ιερά Μονή
Μεταμορφώσεως στην Κύμη) γιά αγρυπνία και με την κρυφή ελπίδα πως, ίσως υπήρχε και δυνατότητα να φάνε κάτι, διότι η πείνα θέριζε τον κόσμο… Έτος 1943, γερμανική κατοχή...

Στο Μοναστήρι όμως, είχαν μόνο μια χούφτα ρεβίθια σε ένα σακκουλάκι και μία χούφτα πλιγούρι σε ένα άλλο. Ο γέρων Σίμων ο Αρβανίτης,  είπε τότε, στη μαγείρισσα, την Μοσχούλα:

«Άκουσε τί θα κάνεις: Θα βάλεις στη φωτιά τα δύο μεγάλα καζάνια και θα τα γεμίσεις ως τη μέση με νερό. Μόλις δεις να κοχλάζει το νερό, ρίξε τα ρεβίθια στο ένα καζάνι και το πλιγούρι στο άλλο, γιά να κάνουμε φαγητό και να φάει ο κόσμος!»!!

Η Μοσχούλα, είχε ζωηρές αμφιβολίες γι’ αυτά που άκουσε, αλλά ο π. Σίμων την ήλεγξε αυστηρά και της είπε:

«Κάνε, παιδί μου, υπακοή. Κάνε ό,τι σου λέω εγώ και άφησε τις κουβέντες»!!

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΦΩΤΙΚΗΣ, ΟΜΙΛΕΙ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΩΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ!!!

 

Η ΘΕΑΡΕΣΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΛΗΨΙΣ, ΤΩΝ ΑΛΛΟΤΡΙΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ!!!

 

«Πάλι νηστεία μπαμπά;», ρώτησε η κόρη και άρχισε τα πειράγματα όταν είδε τον πατέρα της, να μην αγγίζει το αρτύσιμο φαγητό του... Η μητέρα τους έφταιγε γιά την καζούρα που του έκαναν  κάθε λίγο και λιγάκι τα παιδιά του… Εκείνος είχε κάνει το «λάθος», να εξηγήσει τον λόγο που έκανε έκτακτες νηστείες, στην γυναίκα του και εκείνη…, πήγε και το φανέρωσε στα παιδιά της... Δεν το είπε βέβαια με κακό σκοπό, αλλά να που τώρα κάθε λίγο και λιγάκι, τον πείραζαν και γελούσαν μαζί του τα παιδιά του, όταν τον έβλεπαν να μην αγγίζει το αρτύσιμο φαγητό του...

Ήταν καθηγητής σε Γυμνάσιο, και όταν κάποιοι μαθητές ξέφευγαν από τα όρια, εκείνος έβαζε τον εαυτόν του σε αυστηρή ημερήσια νηστεία, πέρα από τις καθιερωμένες της Εκκλησίας μας!!

Όταν έπαιρνε κάποιος αποβολή, εκείνος νήστευε!!

Όταν ξέσπαγε σοβαρός καβγάς μεταξύ των μαθητών, εκείνος νήστευε!!

Όταν έπιανε κανέναν στην πίσω αυλή να καπνίζει, εκείνος νήστευε!!

«Και τί νόημα έχει αυτό μπαμπά;», ρωτούσε ο γιός του, που μόλις είχε μπει στην Θεολογική Σχολή. 

ΕΝΑΡΞΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ!!!

Η ΘΕΙΑ ΕΝΤΟΛΗ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ!!!

 

«Ένα είδος νηστείας γιά τους Πρωτόπλαστους, ώρισε ο Λόγος του Θεού:

“ Ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ” (Γένεσις Β΄17΄)!!!

Εάν λοιπόν η νηστεία ήταν αναγκαία στον Παράδεισο, πολύ περισσότερο είναι αναγκαία, έξω από αυτόν!

Εάν το φάρμακο ήταν χρήσιμο πριν γίνει η πληγή, πολύ περισσότερο χρήσιμο θα είναι, μετά από την πληγή!

ΕΚ ΤΩΝ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΩΝ ΡΗΣΕΩΝ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ!!!

 

ΚΡΥΠΤΗ-ΚΑΤΑΚΟΜΒΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΡΩΜΗΝ!! (3/3)

Η ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ!!!

 

«ΤΩ ΔΕ ΔΥΝΑΜΕΝΩ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΑ ΠΟΙΗΣΑΙ ΥΠΕΡΕΚΠΕΡΙΣΣΟΥ ΩΝ ΑΙΤΟΥΜΕΘΑ Ή ΝΟΟΥΜΕΝ… ΑΥΤΩ Η ΔΟΞΑ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΙΗΣΟΥ…» (Εφεσ.Γ’20-21’)!!!

 

Κάποτε, μία πτωχή γυναίκα, περνούσε από ένα αμπέλι, το οποίο ήταν γεμάτο από λαχταριστά και ώριμα σταφύλια. Ήταν κατακαλόκαιρο, σταμάτησε λοιπόν, μπροστά στο αμπέλι και όπως ήταν διψασμένη, συλλογίστηκε:

«Να είχα ένα τσαμπί από αυτά τα ζουμερά σταφύλια…».

Εκείνη την στιγμή εμφανίζεται στο δρόμο, ο νοικοκύρης του αμπελιού.

Την χαιρέτισε και της λέει:

«Τί κοιτάζεις καλή μου κυρία; Θα ήθελες ένα τσαμπί σταφύλια;».

«Βέβαια, θα ήθελα!», απάντησε εκείνη, «αλλά δεν μπορώ να πάρω».

Η ΕΥΚΟΛΟΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ!!!

 

ΚΡΥΠΤΗ-ΚΑΤΑΚΟΜΒΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΡΩΜΗΝ!! (2/3)

Ο ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ!!!

 

ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΟΝΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΝ ΘΕΟΝ!!!

 

Κάποια γυναίκα που είχε χάσει πρόσφατα το παιδί της, επισκέφθηκε τον Άγιο Γαβριήλ τον δια Χριστόν Σαλό και τον ερώτησε:

«Γιατί, γέροντα,  κάποιοι φεύγουν νέοι από αυτή τη ζωή;».

Ο Άγιος, αντί απαντήσεως, της διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία:

<<Σε κάποιο χωριό, μία πιστή γυναίκα που έχασε τον μονάκριβο παιδί της, παραπονέθηκε στον Θεό λέγοντας:

«Εγώ, γιά την αγάπη Σου, άντεξα πολλά: Προσβολές, φτώχιες, δυσκολίες... Σ’ αυτό το μέρος κανείς δεν είναι πιστός εκτός από εμένα. Όμως, Εσύ πήρες το παιδί μου. Γιατί;».

Εκείνη τη νύκτα λοιπόν, είδε το εξής όνειρο:

«Οι Άγγελοι την πήγαν στον Κύριο και Του μετέφεραν τα παράπονά της.

Τότε ακούσθηκε η Φωνή του Κυρίου:

ΚΡΥΠΤΗ-ΚΑΤΑΚΟΜΒΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΡΩΜΗΝ!! (1/3)

ΠΡΟΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΦΟΒΕΡΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ, ΤΗΣ ΕΚ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ…

 

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΙΣ, ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ!!!

 

<<Ένας  ενοικιαστής οικογενειάρχης,  που  είχε  έξι  παιδιά,  μου  ζήτησε κάποτε  να  κάνω προσευχή, γιά να φωτίσει ο Θεός τους ιδιοκτήτες του σπιτιού που έμενε, ώστε να μην τον βγάλουν από το σπίτι. Δυστυχώς, πολλοί ιδιοκτήτες, ενώ νοικιάζουν το σπίτι σε  οικογένειες  με  δύο  ανθρώπους  και  πέντε  σκύλους  ή  γατιά, δεν θέλουν οικογένειες με πολλά παιδιά, γιά να μην τους χαλάσουν δήθεν το σπίτι τους...

Αυτός λοιπόν ο οικογενειάρχης είχε κουρασθή ο καϋμένος, να τον διώχνει ο  ένας  ιδιοκτήτης, να μην του νοικιάζει το σπίτι του ο άλλος και να μεταφέρει τα παιδάκια του και τα πράγματά του από σπίτι σε σπίτι με πολλή αγωνία... Εργαζόταν σκληρά, οικονομούσε τα απαραίτητα γιά την οικογένειά του και δεν  έκανε παζάρια  γιά  το  ενοίκιο,  αρκεί  να  τον  άφηναν  οι ιδιοκτήτες να μείνει λίγα χρόνια, γιά να μην ταλαιπωρούνται με τις μετακομίσεις.

Όταν τα άκουσα αυτά, τον συμπόνεσα και του είπα:

«Μη στενοχωριέσαι. Ο Θεός έχει στον λογαριασμό Του και τα δικά σου παιδιά! Αυτός είναι ο Δημιουργός που δίνει στα παιδιά το κυριότερο, την ψυχή, ενώ εσύ με την σύζυγο, σαν συν-δημιουργοί, δίνετε το σώμα! Επομένως, ο Θεός ενδιαφέρεται πιο πολύ από εσάς γιά τα παιδιά σας!

Δεν πέρασαν δύο-τρεις μήνες και έρχεται ο πολύτεκνος πατέρας, χαρούμενος και μου λέει:

«Δόξα τω Θεώ, ο Θεός μου οικονόμησε και σπίτι και μου περισσεύουν και αρκετά χρήματα!»!!

Τον ερώτησα τί συνέβη και μου διηγήθηκε το εξής περιστατικό:

ΤΟ ΚΑΚΩΣ ΝΟΟΥΜΕΝΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝ.

 

Ο ΜΕΓΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΡΩΣΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ, ΑΠΟΦΘΕΓΓΕΤΑΙ ΘΑΡΡΑΛΕΩΣ!!

 

Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΑΞΙΑ ΚΑΙ… ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ!!

 

Ερώτησις (προς τον πατέρα Ιωήλ) παρά Κληρικού:

«Πάτερ Ιωήλ, γιατί δεν σε κάνουν Δεσπότη;

Έπρεπε να είχες προ πολλού πάρει αυτό το αξίωμα!»

Η ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ ΠΡΟ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ!!

 

Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΑΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ!!!

 

Κάποιος χωρικός, περιέπαιζε τον γείτονά του, διότι αντί να εργάζεται την Κυριακή, όπως έκανε εκείνος, αυτός πήγαινε στην Εκκλησία και έτσι, κατά τα λεγόμενα του, έχανε τον χρόνο του…

Κάθε Κυριακή, λοιπόν, ο ευλαβής χωρικός άκουγε τα περιπαικτικά σχόλια του γείτονά του, χωρίς να αντιδρά, μέχρι που κάποια Κυριακή ξεκινώντας γιά την Εκκλησία, δεν άντεξε και του λέει:

«Υπόθεσε αδελφέ μου ότι, έχω στην τσέπη μου επτά λίρες και βγάζω τις έξι και στις προσφέρω. Τί θα έλεγες γιά μένα;».

«Ότι είσαι γενναιόδωρος», απάντησε ο γείτονας.

Η ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΕΓΩΪΣΜΟΥ...

 

ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΑΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ!!

 

Πολλές φορές, κοιτάζοντας στο παρελθόν μπορούμε να ανακαλύψουμε λύσεις γιά τα σημερινά προβλήματά μας. Αναμοχλεύοντας και μελετώντας τις πρακτικές των προγόνων μας στα χωριά, αλλά ακόμα και των σημερινών κατοίκων στις επαρχιακές περιοχές, μπορούμε να βρούμε απαντήσεις (tips) σε πολλά προβλήματα βιωσιμότητας και αειφορίας!

Ακολουθούν τρία τέτοια απλά, αλλά χαρακτηριστικά παραδείγματα, από καθημερινές πρακτικές κάποιων προγόνων μας:

·       Ο θείος Παναγιώτης (κάτοικος Χανίων), συνήθιζε να μαζεύει λάχανα στους αγρούς και στα βουνά. Συγκεκριμένα αναζητούσε μικρά ραδικάκια (πικρά μάλιστα). Όταν τα εύρισκε, τί έκανε; Τα μάζευε και τα καθάριζε στο ίδιο σημείο! Τα υπολείμματα των ριζών τα εναπέθετε πίσω στην γη! Έτσι γνώριζε ότι στο ίδιο σημείο μετά από 1-2 μήνες θα ξαναφύτρωναν πάλι τα γνωστά ραδικάκια του! Πλέον ο θείος είναι 82 ετών και δεν μαζεύει πιά ραδίκια… Παράλληλα γνωρίζουμε ότι, αυτού του είδους τα λαχανικά, είναι πλέον δυσεύρετα…

Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΥΠΕΡΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ!!!

 

ΘΕΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ, ΤΟΥ ΕΝ Ν.ΜΑΚΡΗ-ΑΤΤΙΚΗΣ!!

 

Γεννήθηκα και μέχρι οκτώ ετών μεγάλωσα στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Κουκάκι. Είμαι μοναχοπαίδι και οι γονείς μου με αγαπούν παθολογικά, χωρίς να μου χαλούν κανένα χατίρι... Σε ηλικία λοιπόν οκτώ ετών, μαζί με τους γονείς μου, φύγαμε γιά την Αμερική γιά μία καλλίτερη ζωή.

Οι γονείς μου με τη βοήθεια των συγγενών μου εκεί, έπιασαν δουλειά και εγώ πήγαινα στο σχολείο. Μεγαλώνοντας όμως, μεγάλωναν μαζί μου και οι παράλογες επιθυμίες μου... Έμπλεξα γρήγορα με άσχημες παρέες και δοκίμασα την μαριχουάνα και το χασίς. Περνώντας ο καιρός δεν με ικανοποιούσαν πλέον τα ελαφρά ναρκωτικά ούτε εμένα, ούτε και την παρέα μου. Το ρίξαμε λοιπόν όλοι, στα σκληρά ναρκωτικά, που τα βρίσκαμε με την ίδια ευκολία, όπως και τα ελαφρά. Αυτά όμως ήταν ακριβά και εγώ δεν εργαζόμουν. Στην αρχή έκλεβα από τις τσέπες και τα πορτοφόλια των γονιών μου. Όταν όμως με τον καιρό είχα ανάγκη από μεγαλύτερες δόσεις και έγινα αντιληπτός από τους γονείς μου, τότε μέχρι και που τους έδερνα, γιά να τους τα παίρνω...

Η κατάστασή μου ήταν δραματική, το καταλάβαινα, άλλα δεν μπορούσα να κάνω πίσω με τίποτε… Οι γονείς μου με έτρεχαν σε γιατρούς και σε ψυχολόγους μήπως καταφέρουν κάτι. Αλλά τίποτε… Κανένα φως από πουθενά...

Ο ΣΟΦΟΣ ΑΙΣΩΠΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ!!

 

Ένα ελάφι διψασμένο, πλησίασε κάποια πηγή. Σκύβοντας γιά να πιεί νερό και να ξεδιψάσει, παρατήρησε με έκπληξη το είδωλό του μέσα στα καθαρά νερά. Ένοιωσε τότε, περήφανο γιά τα πλούσια κέρατά του, θαύμασε το μέγεθος τους και τα περίπλοκα σχήματά τους· στενοχωριόταν όμως γιά τα ποδαράκια του, που φαινόντουσαν ισχνά και ασθενικά...

Ενώ καθόταν, λοιπόν, και συλλογιζόταν όλα αυτά, φάνηκε ένα λιοντάρι και πήρε το ελάφι στο κυνήγι. Το ελάφι, το έβαλε αμέσως στα πόδια και άφησε το λιοντάρι πολύ πίσω του, κερδίζοντας ολοένα σε απόσταση. Ως γνωστόν η  γρηγοράδα των ποδιών, είναι το δυνατό σημείο των ελαφιών.

ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!!

 

Ο ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ!!