Ένας αδελφός, ερώτησε κάποτε ένα σοφό Γέροντα:
«Πώς μπορεί να γίνει κάποιος μωρός, γιά την αγάπη του Κυρίου;».
Και ο Γέροντας του απήντησε:
«Υπήρχε κάποτε σε ένα Κοινόβιο ένας νέος δόκιμος, και τον παρέδωσαν σε ένα καλό Γέροντα, γιά να τον διαπαιδαγωγήσει και να του διδάξει τον φόβο του Θεού.
Και αυτός ο Γέροντας, έλεγε στον νέο:
“Όταν, παιδί μου, σε υβρίσει κάποιος, να πής καλό λόγο γι’ αυτόν!
Αν καθίσεις σε τραπέζι, να φας τα ευτελή και να αφήσεις τα νόστιμα!
Αν πρόκειται να διαλέξεις ρούχο, άσε το όμορφο και πάρε το άσχημο!”!
Και ο νέος αντιδρούσε και έλεγε στον σοφό γέροντα:
«Ανόητος είμαι; Γιατί γέροντα μού λες να κάνω αυτά τα πράγματα;».
Και ο Γέροντας του έλεγε:
«Σου λέω να πράττεις αυτά, ώστε
να φανής ανόητος γιά την Αγάπη του Κυρίου και τότε ο Κύριος, με τη σειρά Του, θα
σε κάνει σοφό!»!!
