Πέρασαν από το Καλύβι δύο Ρωμαιοκαθολικοί αρχιτέκτονες από την Ρώμη. Είχαν άγνοια, αλλά καλή διάθεση.
«Τί κάνουν οι μοναχοί», μου λένε, «και κάθονται εδώ; Γιατί δεν πηγαίνουν στον κόσμο να κάνουν κοινωνικό έργο;».
«Οι φάροι», τους λέω, «δεν πρέπει να είναι πάντοτε πάνω στα βράχια;;
Τί, πρέπει να πάνε στις πόλεις, να προστεθούν στα φανάρια;;
