Οτε ήτο Καθηγητής Γυμνασίου (ο π.Ιωήλ) παρεκλήθη παρά τινος μαθητρίας μεγάλης τάξεως, αποτυχούσης εις τας γραπτάς εξετάσεις, να δώση βαθμόν, ώστε αύτη να μη απολέση το έτος.
(Και ο π.Ιωήλ της είπεν):
«Εάν σου λείπη μία μονάς διά την βάσιν, θα σου την δώσω.
Περισσότερον όμως όχι».
Η μαθήτρια, αρχίζει να κλαίη.
Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΝΙΤΣΑΣ.
Από το Αναγνωστικό της Γ' Δημοτικού 1964, σελ 214-217.
<< «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην!!!» (Γέν.Α΄1΄) και πάντα τα εν αυτοίς, λέγει ο προφήτης Μωϋσής, πεφωτισμένος εκ Πνεύματος Αγίου, εις την Αγίαν Γραφήν.
Τον παλαιόν καιρόν, Χριστιανοί μου, εγίνοντο καλοί οι άνθρωποι. Ανάμεσα εις τους πολλούς έχομεν και ένα ονομαζόμενον Μωϋσήν. Ο Μωϋσής, αδελφοί μου, από μικρόν παιδίον έλαβε δύο πράγματα εις την καρδίαν του: Αγάπην εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς του! Αυτάς τα δύο Αγάπας να έχετε, και χαράν και δόξαν και αγαλλίασιν και πλούτον και θησαυρόν!! Να χαιρώμεθα με αυτάς τας δύο Αγάπας πάντοτε!
Σαράντα χρόνους εσπούδασεν ο προφήτης Μωυσής να μάθη τα γράμματα, διά να καταλάβη πού περιπατεί.
Τώρα, που κάπως καταλάγιασε ο κουρνιαχτός από τις τραγικές αποκαλύψεις γιά το δωδεκάχρονο κοριτσάκι του Κολωνού, ας προχωρήσουμε σε μία άλλη ΦΟΒΕΡΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, που, δυστυχώς, με επιμέλεια την αποσιωπούν όλοι οι αρμόδιοι, αλλά και τα γνωστά «παπαγαλάκια» της ποδηγετούμενης δημοσιογραφίας.
Στο βιβλίο «Τετράδιο Εργασιών Νεοελληνικής Γλώσσας», της Πρώτης Γυμνασίου, που απευθύνεται σε παιδάκια δώδεκα και δεκατριών ετών, υπάρχει ένα εγκληματικό κείμενο, που θεωρεί φυσιολογική την σχέση ενός μαγαζάτορα-ηλεκτρολόγου, με ένα κοριτσάκι αυτής της ηλικίας…
Γιατί, κανείς από τους αρμοδίους και τους δημοσιογράφους των Μ.Μ.Ε. δεν μίλησε γι’ αυτό;;;
Γιατί, δεν εγκαλούνται ως ένοχοι τέτοιων κακουργημάτων εις βάρος των παιδιών μας, όσοι εγκρίνουν και προωθούν τέτοια κείμενα στα σχολικά βιβλία των παιδιών μας, στην προεφηβική και εφηβική ηλικία;;;
ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΥΨΙΠΕΤΑΙ ΑΕΤΟΙ(!!!), ΑΠΟΓΟΝΟΙ… ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΟΙ ΠΟΝΤΙΚΟΙ(...!)
Αρκετός λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό σχετικά με την επικείμενη αξιολόγηση στην εκπαίδευση. Εξ αρχής δηλώνουμε ότι, δεν είμεθα κατά της αξιολόγησης. Αντίθετα, μάλιστα, είμεθα θερμοί υποστηρικτές, εάν βέβαια η αξιολόγηση γίνει από τους σωστούς αξιολογητές με τους καταλλήλους όρους και τις ορθές προϋποθέσεις!
Ωστόσο, η μέχρι σήμερα εμπειρία έχει δείξει και αποδείξει ότι, δυστυχώς, αυτό που επικρατεί στην Παιδεία μας, είναι μιά βαρειά παθογόνος κατάσταση, η οποία όσο πάει και επιτείνεται και μάλιστα προέρχεται από τα ανώτατα κέντρα αποφάσεων…
Γιά παράδειγμα, μία στοιχειώδης και επιφανειακή ανάγνωση των σχολικών εγχειριδίων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης δείχνει ότι, και «ο γιαλός είναι στραβός», αλλά και όλη η Εκπαιδευτική Κοινότητα στραβά αρμενίζει...
Τί χειρότερο αποδεικτικό στοιχείο, από ένα κατάπτυστο κείμενο, που ευρίσκεται στο πρώτο τεύχος του μαθήματος της Γλώσσας, της Πέμπτης Δημοτικού, στην Ενότητα 3, στις σελίδες 44 και 45 και το οποίο παραθέτουμε αυτολεξεί στο τέλος αυτής της ταπεινής και πονεμένης παρέμβασής μας;;
Ο Ελλογιμώτατος κ. Ζακ Μπουσάρ Καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, δεν διδάσκει μόνο τους φοιτητές του, αλλά μέσα από αυτή την θαυμάσια συνέντευξη που έδωσε και της οποίας παραθέτουμε ένα πεντάλεπτο απόσπασμα, ΔΙΔΑΣΚΕΙ όλους μας, περί της αξίας της Ελληνικής Γλώσσας, την Οποία, δυστυχώς, εμείς οι Νεοέλληνες, τις τελευταίες δεκαετίες, εθέσαμε συστηματικά στο περιθώριο…
Ας γίνει αυτό το μικρό βιντεοσκοπημένο απόσπασμα, κτήμα όλων των Ελληνικών οικογενειών (όπου γης!) και συγχρόνως, μία περιεκτική και πολύτιμη διδασκαλία, πρώτα γιά εμάς τους μεγαλυτέρους και εν συνεχεία, γιά τα παιδιά μας!!
Ευχόμεθα καλή και προσεκτική τηλεθέαση.
Απάντηση σε πολλούς συγχρόνους εκπαιδευτικούς που διαμαρτύρονται, λόγω των εκτάκτων μέτρων που ελήφθησαν, γιά την διδασκαλία των μαθητών όλων των βαθμίδων της Εκπαιδεύσεως (εξ αιτίας του Κορονοϊού), αποτελεί το εξαιρετικό παράδειγμα της αείμνηστης διδασκάλισσας Αλεξάνδρας Μάνου, όπως περιγράφεται από την συνονόματη εγγονή της και τα ντοκουμέντα τα οποία αυτή παραθέτει.
Σε καμμία περίπτωση δεν διαφωνούμε με τις απολύτως δικαιολογημένες ενστάσεις αρκετών ευσυνειδήτων εκπαιδευτικών, ως προς τα αδιαφανή και εν πολλοίς ύποπτα, από πλευράς τεχνολογίας, συστήματα που ακολουθούνται, στην σύγχρονη τηλεκπαίδευση…
Όμως, όταν υπάρχει η καλή διάθεση, ΠΑΝΤΟΤΕ, ο άξιος άνθρωπος και δάσκαλος που ενεργεί όχι ως επαγγελματίας, αλλ’ ως ανιδιοτελής εργάτης, προς χάριν των μαθητών του, γνωρίζει ότι τις ευγενείς προσπάθειες του, ακόμη και κάτω από τις δυσκολώτερες συνθήκες, τις ευλογεί ο Θεός και αποδίδουν πολλούς και πλουσίους καρπούς!
Ευχόμεθα, το υπόδειγμα της μακαριστής Αλεξάνδρας Μάνου, να γίνει πνευματικό εφαλτήριο για όλους τους εμπνευσμένους και αφιερωμένους, στο ιερό έργο τους, εκλεκτούς δασκάλους και εκπαιδευτικούς:
Το θαυμάσιο αυτό video, μας αποκαλύπτει μεγάλες αλήθειες, τις οποίες (δυστυχώς…), τις τελευταίες δεκαετίες, επιμελώς παραθεωρήσαμε και υποβαθμίσαμε…
Ας το παρακολουθήσωμε ταπεινά και με σύνεση, μεγάλοι και μικροί και ιδιαιτέρως οι αρμόδιοι, με τον σκοπό να αποφασίσωμε τελικά, να επιστρέψωμε στις γλωσσικές ρίζες μας, διότι εκεί ευρίσκεται ο πολύτιμος θησαυρός που διαθέτομε και μας επανασυνδέει με την Ιστορία και τον Πολιτισμό μας!
Ολοταχώς, λοιπόν, επαναφορά στα σχολεία μας από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, της διδασκαλίας της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης!
Οι Εβραίοι, όταν το 1948, μετά από 1878 (!!) χρόνια διαλύσεως και διασποράς τους εις τα πέρατα του Κόσμου, επανίδρυσαν το Κράτος του Ισραήλ, ως ένα από τα πρώτα και ουσιαστικώτερα μέτρα που έλαβαν, γιά να το θεμελιώσουν σωστά, ήταν να επαναφέρουν την γλώσσα του Δαυΐδ και των Προφητών προς διδασκαλία, από την πρώτη τάξη του Δημοτικού Σχολείου εις τους μαθητάς!
Μη λησμονούμε ότι, η κοινή καταγωγή η κοινή θρησκεία και η κοινή γλώσσα, αποτελούν τα συστατικά στοιχεία ενός υγιούς και ακμάζοντος Έθνους-Κράτους!!
Στην παιδική του ηλικία, ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, είχε έναν στενό φίλο και συμμαθητή. Και οι δυό τους είχαν κάποιον σπουδαίο φιλόλογο, ο οποίος έκανε διαρκώς παρατηρήσεις στον Σολωμό.
«Δεν το έγραψες αυτό καλά... δεν το έκανες εκείνο καλά... Δεν το είπες αυτό καλά... », συνεχώς του έκανε παρατηρήσεις στις επιδόσεις του, ενώ στον άλλον μαθητή, δεν έκανε καθόλου παρατηρήσεις!
Μιά μέρα δεν κρατήθηκε ο Σολωμός και αντέδρασε λέγοντας στον καθηγητή του:
«Κύριε καθηγητά, δηλαδή… εγώ είμαι χειρότερος από τον συμμαθητή μου;;; Όλο σε μένα κάνετε παρατηρήσεις ενώ σ’ αυτόν… τίποτε… Όλα καλά μαζί του…».
