<<Ένα χειμωνιάτικο πρωϊνό, ο περίφημος ρουμάνος ασκητής Κλεόπας Ιλίε, ευρισκόταν εντός του Ιερού ενός Μοναστηριακού Ναού και εδιάβαζε γονατιστός την Ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως. Μετά από λίγη ώρα, εισήλθε εις τον Ναό μία γυναίκα που είχε έλθη εις το Μοναστήρι από το βράδυ.
«Η γυναίκα, επροσκυνούσε όλες τις Εικόνες και έκανε παντού μετάνοιες», διηγείται ο π. Κλεόπας.
«Δεν εγνώριζε ότι ευρισκόμουν εις το Ιερό και την παρατηρούσα από την Ωραία Πύλη. Εκείνη, αφού επροσκύνησε τις Άγιες Εικόνες, γονάτισε εις το μέσον της Εκκλησίας, ύψωσε τα χέρια της και έλεγε από την καρδιά της αυτά τα λόγια:
“Κύριε, μη με εγκαταλείπης! Κύριε, μη με εγκαταλείπης!”.
Είδα τότε ένα λαμπρό κίτρινο Φως γύρω της και ετρόμαξα!
Η γυναίκα έπεσε με το πρόσωπο εις την γη και προσευχόταν σιωπηλά!
Η Φωτεινή Νεφέλη που την περιέλουζε, εμεγάλωσε περισσότερο και μετά, σιγά-σιγά, εξαφανίσθηκε. Αφού έσβησε το Θείο Φως, η γυναίκα εσηκώθηκε και εβγήκε έξω από την Εκκλησία.
Ήταν μία απλή γυναίκα, από τα γειτονικά χωριά μας!
Ιδού, λοιπόν, ποιός έχει το δώρο της προσευχής!
Να που οι λαϊκοί ξεπερνούν καμμιά φορά τους Μοναχούς!
Εγώ από την μεγάλη μου συγκίνησι άρχισα να κλαίω και έτρεμα με τα χαρτιά μνημονεύσεως στο χέρι. Μόνον ο Θεός γνωρίζει πόσοι εκλεκτοί υπάρχουν σ’ αυτόν τον κόσμο!»!!!
Πηγή:orthodoxhporeiakaizwh
