Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020

Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΣΤΟ ΞΕΦΩΤΟ ΚΙ ΟΙ ΑΝΑΧΩΡΗΤΕΣ ΤΗΣ.

Το μονοπάτι που οδηγεί από το μοναστήρι της Σιχάστριας στο μοναστήρι της Αγάπιας διασχίζει μια ορεινή τοποθεσία, όχι τόσο πυκνόφυτη, που ονομάζεται μέχρι τις μέρες μας: «Η τράπεζα στο ξέφωτο». Και ιδού ο λόγος αυτής της ονομασίας...
Σ’ αυτή εδώ την τοποθεσία πέρασαν μέσα από τις δοκιμασίες του ασκητικού βίου, για πολλούς αιώνες και μέχρι το τέλος του 1890, πολυάριθμοι έμπειροι αναχωρητές. Προέρχονταν από τα κοντινά μοναστήρια της περιοχής, όπως του Νεάμτς, του Σέκου, της Σιχάστρια και ζούσαν μέχρι τον θάνατό τους, κάτω από την πνευματική καθοδήγηση ενός διακριτικού Πνευματικού.
Ποιά ακριβώς ήταν τα έργα αυτών των ερημιτών που είχαν φύγει μακριά από τον κόσμο, παραμένει μέχρι σήμερα λίγο-πολύ άγνωστο. Καθένας απ' αυτούς είχε το κελί του, όσο το δυνατόν πιο μικρό και απομακρυσμένο από των άλλων. Στο κέντρο του ξέφωτου ήταν το κελί του Πνευματικού, μια ξύλινη μικρή εκκλησούλα, μερικά οπωροφόρα δένδρα και ανάμεσά τους μια σειρά από μακρόστενα τραπέζια.

Η ΓΝΗΣΙΑ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗΣ.