Εις το Μοναστήρι Του εις την Αίγινα επέρασε τίς τελευταίες ημέρες της ζωής Του ο Άγιος Νεκτάριος. Η μοναχή Αγαπία (μετέπειτα Νεκταρία) διηγήθη εις τον Μητροπολίτη Τίτο (Ματθαιάκη) τις τελευταίες μέρες του πνευματικού τους Πατέρα, όπως τις έζησε, ως πιστή βοηθός και συμπαραστάτις Του.
<<Η αρρώστεια (καρκίνος εις τον προστάτη), επί ενάμιση χρόνο, από το 1919 τον εβασάνιζε· έκανε όμως υπομονή! Δεν έλεγε τίποτε! Στο τέλος του Αυγούστου του 1920, οι πόνοι έγιναν ανυπόφοροι… Εζήτησε να ετοιμάσουν το μουλάρι, γιά να επισκεφθή το Μοναστήρι της Παναγίας της Χρυσολεοντίσσης, να προσκυνήση και να παρακαλέση την Θαυματουργή Παναγία γιά την υγεία Του.
Δεκαπέντε ημέρες έμεινε εκεί, γράφοντας και προσευχόμενος να Τού παρατείνη ο Θεός την ζωή Του, γιά να τακτοποιήση τις όποιες εκκρεμότητες. Το έβλεπαν όλοι, το καταλάβαινε και Εκείνος, πως οι δυνάμεις Του ολοένα Τόν εγκατέλειπαν… Τα πόδια Του είχαν πρησθή…
Εζήτησε να γυρίση εις το Μοναστήρι Του. Υποβασταζόμενος κατέβηκε τα πολλά σκαλοπάτια του Ηγουμενείου της Ι Μονής της Χρυσολεοντίσσης· εστάθη γιά λίγο εις την αυλή, εμπήκε εις την Εκκλησία και εγονάτισε παρά τα οιδήματά Του, μπροστά εις την Εικόνα της Παναγίας. Εσήκωσε τα χέρια και με δακρυσμένα μάτια προσευχήθηκε! Προσευχόταν λίγο πιό εκεί και η αδελφή Αγαπία!
Ύστερα εβγήκαν από την Ι.Μονή. Εκάθησε εις το μουλάρι και ενώ επήγαιναν γιά το Μοναστήρι Του, σε μιά μεριά του δρόμου, όπου υπάρχει μία πέτρα με χαραγμένο ένα Σταυρό, εκατέβηκε από το ζώο και προσηυχήθη, Μόνος. Η αδελφή Αγαπία παρακολουθούσε με προσοχή. Ξάφνου Τόν είδε να βυθίζεται σε έκστασι τέτοια, πού ενόμισε ότι κάτι είχε πάθη. Αμέσως τρέχει, Τόν σκουντά και Εκείνος της λέει:
«Με διέκοψες από την προσευχή Μου…».
Εσκούπισε τα Μάτια Του και κοιτάζοντας πέρα, είπε:
«Ας ευλογήσω γιά τελευταία φορά το Μοναστηράκι Μου και τους Χριστιανούς του Νησιού, διότι εντός ολίγου θα απέλθω»!
Ξαφνιασμένη η αδελφή Αγαπία Τόν ερωτά:
«Πού θα απέλθετε;».
«Εις τους Ουρανούς», της απαντάει Εκείνος!
Έφθασαν εις στο Μοναστήρι της Αγίας Τριάδος και έπεσε βαρειά άρρωστος εις το κρεββάτι Του. Λίγο αργότερα εδέχθη να μεταφερθή εις το Νοσοκομείο Αρεταίειο των Αθηνών, όπου μετά δίμηνη σχεδόν νοσηλεία, χωρίς να χάση ποτέ την πνευματική Του διαύγεια, εξεμέτρησε το ζην>>!!!
Πηγή: «ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ. Η επίσκεψί Του στη Σύρο στην Αγία Παρασκευή».
Μ.Χατζηγεωργίου. Σελ.89.
