Οι πιστοί, συχνά ζητούσαν από τον Όσιο Γαβριήλ τον δια Χριστόν σαλό, να κάνει παρακλήσεις, γιά να πληθαίνει και να αναπτύσσεται η Γεωργία.
Κάποια φορά, κατά τη διάρκεια της παρακλήσεως στο ναό Σιόνι, ο Άγιος είδε ένα τρομακτικό όραμα.
Διηγείται ο ίδιος:
«Ήταν δυο στρατιωτικοί, με αρχαίες στρατιωτικές στολές, που έδειχναν εμένα λέγοντας:
“Να! Αυτός είναι!”.
Ήλθαν πλάϊ μου και με πήραν μαζί τους.
Με δυσκολία καταλάβαινα τί γινόταν. Κάποια στιγμή διέκρινα ένα άσπρο σπίτι χωρίς Σταυρό. Με έβαλαν μέσα. Ήταν τελείως σκοτεινά. Έκλεισαν τις πόρτες και μ΄ άφησαν εκεί. Όταν τα μάτια μου συνήθισαν στο σκοτάδι, είδα πεταμένα στο πέτρινο πάτωμα παιδάκια, που είχαν το μέγεθος ενός μικρού δακτύλου και κείτονταν μέσα στα αίματα... Από μία τρύπα στο ταβάνι έπεφταν κι άλλα νεκρά παιδάκια, τόσα πολλά, που δεν μπορούσα να σταθώ πουθενά… Όλα γύρω ήταν βουτηγμένα στο αίμα... Στεκόμουν στις μύτες των ποδιών μου... Και ξαφνικά άνοιξε η πόρτα κι άκουσα μία φωνή:
“Έρχεται! Έρχεται!”.
Παραξενεύθηκα.
“Ποιός έρχεται; Φαίνεται θα είναι εδώ το αφεντικό. Θα παρακαλέσω λοιπόν, να με αφήσουν να φύγω”, σκέφθηκα.
