«Δίπλα στο ποτάμι, κοντά στην κωμόπολη όπου ζούσε ο μακάριος Σιλουανός στην Παλαιστίνη, διέμενε κάποιος μοναχός, που προσποιούταν ότι είναι μωρός... Όταν τον συναντούσε κανένας αδελφός, αυτός αμέσως γελούσε και γι’ αυτό τον λόγο όλοι τον άφηναν και έφευγαν.
Συνέβη, λοιπόν, κάποτε να επισκεφθούν τον αββά Σιλουανό τρείς πατέρες και αφού προσευχήθηκαν, τον παρεκάλεσαν να στείλει κάποιον μαζί τους, γιά να δουν τους αδελφούς στα κελλιά τους.
Λέγουν, τότε, στον γέροντα:
«Δείξε αγάπη και δώσε εντολή στον αδελφό, να μας οδηγήσει σε όλους τους πατέρες».
Και ο γέροντας είπε στον υποτακτικό του μπροστά τους:
«Πήγαινε τους, σε όλους τους αδελφούς».
Ιδιαιτέρως, όμως, του παρήγγειλε:
