Ο Αββάς Στέφανος ο Καππαδόκης μας διηγήθηκε τα εξής:
«Πριν από πέντε χρόνια ήμουν εις την Ραϊθώ και την Αγία Μεγάλη Πέμπτη, ενώ στεκόμουν εις τον Ναό και τελούνταν η Αγία Αναφορά, βλέπω δύο αναχωρητές να εισέρχωνται εις την Εκκλησία. Ήταν γυμνοί, αλλά κανένας άλλος από τους πατέρες δεν είδε ότι ήταν γυμνοί, εκτός από εμένα.
Όταν λοιπόν μετέλαβαν τά Άχραντα Σώμα και Αίμα του Χριστού, του Θεού μας, εξήλθαν από την Εκκλησία και μαζί τους και εγώ. Όταν εβγήκαμε, κάνω μετάνοια μπροστά τους λέγοντας:
“Κάντε αγάπη και πάρτε με μαζί σας”.
Κατάλαβαν αυτοί ότι τους είδα γυμνούς και λένε:
“Καλά κάθεσαι, ησύχαζε εις τον τόπο σου”.
Και πάλι εγώ γιά δεύτερη φορά έκανα μετάνοια παρακαλώντας να με πάρουν μαζί τους και πάλι μου αποκρίθηκαν:
“Δεν μπορείς να έλθης μαζί μας. Καλά κάθεσαι, ησύχαζε”.
Και αφού προσευχήθηκαν μπροστά μου, επέρασαν πάνω από τα νερά της θάλασσας και έφυγαν εις το απέναντι μέρος της θάλασσας»!!!
Πηγή κειμένου: «Το γεροντικό του Σινά», Δημήτριου Γ. Τσάμη.
