Κάποτε δύο Χριστιανοί υποδηματοποιοί κατοικούσαν και εργάζονταν στον ίδιο δρόμο. Ο ένας, αν και είχε μεγάλη οικογένεια, κατάφερνε να την συντηρεί καλά και μάλιστα του περίσσευαν και χρήματα. Ο άλλος, αν και ανύπαντρος, μόλις που τα έβγαζε πέρα, γιά να κρατιέται στη ζωή, παρόλο που δούλευε και τις Κυριακές αλλά και τις εορτές, σε αντίθεση με τον πρώτο, που δεν εργαζόταν ποτέ αυτές τις ημέρες. Μία ημέρα επήγε ο δεύτερος τσαγκάρης στον πρώτο και του διηγήθηκε την οικονομική του κατάσταση και του ζήτησε να μάθη, πώς αυτός κατώρθωνε να τα βγάζει πέρα. Και εκείνος του απάντησε:
Μιά πολύ αξιόλογη περιήγηση στην
καλύβη του Αγίου Εφραίμ του Κατουνακιώτου, και στην πέριξ περιοχή, που αποτελεί
ένα πανέμορφο κομμάτι, της περίφημης Σκήτης των Κατουνακίων!
Η βιντεοσκόπηση
πραγματοποιήθηκε από τον αείμνηστο π. Εφραίμ (παλαιό και εκλεκτό φίλο Γ.
Μπουτσουρή), το έτος 1994, με τα
ερασιτεχνικά μέσα της εποχής και ως εκ τούτου η ξενάγηση παρουσιάζειωρισμένα ηχητικά προβλήματα.
Κάποιος πτωχός, εκτύπησε την πόρτα μίας πλούσιας κατοικίας. Η κυρία του σπιτιού έστειλε την υπηρέτρια και άνοιξε την πόρτα. Ο πτωχός τότε, ζήτησε κάτι να φάει, γιατί πεινούσε... Σε λίγο, η υπηρέτρια του έφερνε ένα πιάτο σούπα. «Κάθισε εκεί», του λέει η υπηρέτρια και του έδειξε το πρώτο σκαλοπάτι της εξώπορτας. Ο πτωχός εκοίταξε την πόρτα, που έκλεισε απότομα. Εκάθησε στο σκαλί. Δοκίμασε τη σούπα, ενώ μερικά δάκρυα έπεφταν σ' αυτήν. Δεν μπορούσε να φάει την σούπα. Κόμπιασε ο λαιμός του...
Ευρισκόμεθα στην περιοχή Διαβρούχα της Σίφνου, όπου ο κ. Σίμος μας δείχνει τον τρόπο να φυτεύσουμε μία ευλογημένη ελιά και επίσης μία καλλίκαρπη συκιά! Χρησιμοποιεί την μέθοδο των πατέρων του, έτσι όπως την διδάχθηκε από αυτούς. Φυσικά, η μέθοδος του αυτή, δεν έχει καμία σχέση με τον σημερινό «εύκολο τρόπο» δενδροφύτευσης με υλικό από τα φυτώρια... Η συγκεκριμένη εργασία, φαίνεται απλή, αλλά χρειάζεται πολύ αγάπη γιά τα δένδρα συνδυασμένη με υπομονή.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ερώτησε κάποτε το ακροατήριό του: «Ποιός από εσάς έχει αγάπη;». «Εγώ, Άγιε του Θεού…, νομίζω ότι έχω αγάπη», του είπε κάποιος απλοϊκός βοσκός. «Πώς σε λένε και τι δουλειά κάνεις;», τον ερώτησε ο Άγιος. «Κώστα με λένε και πρόβατα φυλάγω». «Εσύ Κώστα φυλάγεις πρόβατα και εγώ ζυγίζω την αγάπη. Δεν μου λες: Όταν έχω ένα ποτήρι κρασί και το πιώ όλο μόνος μου και σε σένα δεν δώσω καθόλου, έχω τότε αγάπη;».
Ο Ελλογιμώτατος κ. Ζακ Μπουσάρ Καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, δεν διδάσκει μόνο τους φοιτητές του, αλλά μέσα από αυτή την θαυμάσια συνέντευξη που έδωσε και της οποίας παραθέτουμε ένα πεντάλεπτο απόσπασμα, ΔΙΔΑΣΚΕΙ όλους μας, περί της αξίας της Ελληνικής Γλώσσας, την Οποία, δυστυχώς, εμείς οι Νεοέλληνες, τις τελευταίες δεκαετίες, εθέσαμε συστηματικά στο περιθώριο… Ας γίνει αυτό το μικρό βιντεοσκοπημένο απόσπασμα, κτήμα όλων των Ελληνικών οικογενειών (όπου γης!) και συγχρόνως, μία περιεκτική και πολύτιμη διδασκαλία, πρώτα γιά εμάς τους μεγαλυτέρους και εν συνεχεία, γιά τα παιδιά μας!! Ευχόμεθα καλή και προσεκτική τηλεθέαση.
Απάντηση σε πολλούς συγχρόνους εκπαιδευτικούς
που διαμαρτύρονται, λόγω των εκτάκτων μέτρων που ελήφθησαν, γιά την διδασκαλία
των μαθητών όλων των βαθμίδων της Εκπαιδεύσεως (εξ αιτίας του Κορονοϊού),
αποτελεί το εξαιρετικό παράδειγμα της αείμνηστης διδασκάλισσαςΑλεξάνδρας Μάνου,όπως περιγράφεται από την συνονόματη εγγονή
της και τα ντοκουμέντα τα οποία αυτή παραθέτει.
Σε καμμία περίπτωσηδεν διαφωνούμε με τις απολύτως
δικαιολογημένες ενστάσεις αρκετών ευσυνειδήτων εκπαιδευτικών, ως προς τα
αδιαφανή και εν πολλοίς ύποπτα, από πλευράς τεχνολογίας, συστήματα που
ακολουθούνται, στην σύγχρονη τηλεκπαίδευση…
Όμως, όταν υπάρχει η καλή διάθεση, ΠΑΝΤΟΤΕ,
ο άξιος άνθρωπος και δάσκαλος που ενεργεί όχι ως επαγγελματίας, αλλ’ ως ανιδιοτελής εργάτης, προς χάριν των
μαθητών του, γνωρίζει ότι τις ευγενείς προσπάθειες του, ακόμη και κάτω
από τις δυσκολώτερες συνθήκες, τις ευλογεί ο Θεός και αποδίδουν πολλούς
και πλουσίους καρπούς!
Ευχόμεθα, το υπόδειγμα της μακαριστής
Αλεξάνδρας Μάνου, να γίνει πνευματικό εφαλτήριο για όλους τους εμπνευσμένους και
αφιερωμένους, στο ιερό έργο τους, εκλεκτούς δασκάλους και εκπαιδευτικούς:
“Μία φορά, εκαθάριζα εντός του Ιερού της Εκκλησίας του Αγίου Δαυΐδ και μπαίνει ξαφνικά μέσα, ο Γέροντας Ιάκωβος ο Τσαλίκης. Στέκεται μπροστά στην εικόνα του Αγίου Δαυΐδ, χωρίς να έχει αντιληφθή ότι εγώ ευρίσκομαι εντός του Ιερού και αρχίζει να μιλάει στον Άγιο, να του διαβάζει ένα γράμμα και να του λέει γιά κάποιον ασθενή, ζητώντας Του να πάει να τον κάνει καλά! Ομιλούσε στον Άγιο, γεμάτος συγκίνηση, θαυμασμό και παρρησία, λες και ο Άγιος Δαυΐδ ήταν δίπλα του. Ακούγοντάς τον, εντυπωσιάσθηκα, και ξαφνικά μου πέφτει το φαράσι που εκρατούσα, από τα χέρια... «Ποιός είναι μέσα;», ερώτησε ξαφνιασμένος ο Γέροντας.
Ένας ευλογημένος γέροντας, μας ομιλεί και διδάσκει μέσα από την προσωπική του πολύχρονη διαδρομή και εμπειρία! Η κεντρική ιδέα και συγχρόνως το καταστάλαγμα και πνευματικό μήνυμα είναι ότι, βαδίζοντας, με συνέπεια και σε συνέχεια, σύμφωνα με τις εντολές του Θεού, ευλογήθηκε πλουσιοπάροχα και αυτός και η οικογένειά του! Το σημαντικώτερο είναι ότι, δεν μεμψιμοιρεί ούτε παραπονείται γιά τις δυσκολίες και τα προβλήματα, που είναι φυσικό να υπήρχαν και υπάρχουν εις την ζωή του, αλλά μένει στις ευλογίες-δωρεές του Θεού και τις ευωδιαστές συναντήσεις του, με Αγιασμένους Γέροντες της εποχής μας! Αξίζει μετά προσοχής να τον παρακολουθήσωμε, να διδαχθούμε και να εμπνευσθούμε!
Το θαυμάσιο αυτό video, μας αποκαλύπτει μεγάλες αλήθειες, τις οποίες
(δυστυχώς…), τις τελευταίες δεκαετίες, επιμελώς παραθεωρήσαμε και υποβαθμίσαμε…
Ας το παρακολουθήσωμε ταπεινά και με
σύνεση, μεγάλοι και μικροί και ιδιαιτέρως οι αρμόδιοι, με τον σκοπό να αποφασίσωμε
τελικά, να επιστρέψωμε στις γλωσσικές ρίζες μας, διότι εκεί ευρίσκεται ο
πολύτιμος θησαυρός που διαθέτομε και μας επανασυνδέει με την Ιστορία και
τον Πολιτισμό μας!
Ολοταχώς, λοιπόν, επαναφορά στα
σχολεία μας από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, της διδασκαλίας της Αρχαίας
Ελληνικής Γλώσσης!
Οι Εβραίοι, όταν το 1948, μετά από
1878 (!!) χρόνια διαλύσεως και διασποράς τους εις τα πέρατα του Κόσμου,
επανίδρυσαν το Κράτος του Ισραήλ, ως ένα από τα πρώτα και ουσιαστικώτερα μέτρα
που έλαβαν, γιά να το θεμελιώσουν σωστά, ήταν να επαναφέρουν την γλώσσα του
Δαυΐδ και των Προφητών προς διδασκαλία, από την πρώτη τάξη του Δημοτικού Σχολείου
εις τους μαθητάς!
Μη λησμονούμε ότι, η κοινή καταγωγή
η κοινή θρησκεία και η κοινή γλώσσα, αποτελούν τα συστατικά στοιχεία ενός
υγιούς και ακμάζοντος Έθνους-Κράτους!!