«Τα δάκρυα προέρχονται από επτά αιτίες:
- Δάκρυα από την αγάπη του Θεού! Οταν ο άνθρωπος στοχάζεται την ωραιότητα της Θείας Δημιουργίας! Αυτά είναι τα ανώτερα δάκρυα, διότι είναι γεμάτα από χαρά και Θείο έρωτα! Τα δάκρυα της Θείας αγάπης εμπλουτίζουν πνευματικά τον άνθρωπο!
- Δάκρυα από τον φόβο του Θεού! Αυτά έχουν μικρότερη δύναμι από τα πρώτα, διότι τα δάκρυα της αγάπης του Θεού είναι δάκρυα υιού προς τον Πατέρα, ενώ τα δάκρυα του φόβου είναι δάκρυα δούλου προς τον Δεσπότη του!
- Δάκρυα από τον φόβο του θανάτου και των βασάνων της κολάσεως! Αυτά είναι καλά και σωτήρια δάκρυα, διότι, όπως και τα προηγούμενα φέρνουν τον καρπό της μετανοίας!
- Φυσικά δάκρυα, δηλαδή, των γονέων προς τα παιδιά και των παιδιών προς τους γονείς. Αυτά δεν είναι ούτε καλά ούτε κακά.
- Δάκρυα της κενοδοξίας. Αυτά είναι πολύ επικίνδυνα, διότι ο διάβολος βάζει τα δάκρυα αυτά, γιά να φαίνωνται οι άνθρωποι και να επαινούνται από τον κόσμο…
- Δάκρυα της σωματικής ευφροσύνης, τα οποία πηγάζουν από την κακή επιθυμία, από την μέθη, από την ανάμνησι πονηρών γεγονότων…
- Δάκρυα από τις διάφορες ανάγκες και δυσκολίες της ζωής, όπως από την πτωχεία, από σωματικές πληγές και πόνους και γενικά από κάθε είδος ασθενείας...
Τα τρία πρώτα είδη δακρύων είναι σωτήρια, το τέταρτο είδος αφορά την ανθρώπινη φύσι και δεν είναι ούτε καλά, αλλά και ούτε και κακά. Τα υπόλοιπα είδη δακρύων είναι ή επικίνδυνα ή ανώφελα και προξενούν πόνους ή και τιμωρίες»!!!
Γέρων Κλεόπας Ηλιέ
ο Ρουμάνος (1912-1998).
