5. Σκέψου το εξής: Έστω, ότι μπορείς να γίνεις μοναδικός Βασιλιάς σ’ όλη τη Γη και να εξουσιάζεις μόνος σου όλους τους θησαυρούς της Οικουμένης. Ας πούμε ακόμη ότι, η αρχή της Βασιλείας σου συμπίπτει με την αρχή της Δημιουργίας των ανθρώπων και το τέρμα της με τη συντέλεια, όταν αυτά τα ορατά και όλος ο κόσμος θα αλλάξουν και θα μεταποιηθούν. Πες μου λοιπόν τώρα, εάν ήταν να διαλέξεις, θα προτιμούσες αυτή την επίγεια Βασιλεία, αντί της Αληθινής και Σταθερής, που δεν έχει απολύτως τίποτε το παροδικό και φθαρτό; Εγώ θα απαντούσα πώς όχι, αν βέβαια έκρινες σωστά και σκεφτόσουν καλά το συμφέρον σου. Διότι λέει ο Κύριος: «Τί θα ωφεληθή ο άνθρωπος, εάν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, χάσει όμως την ψυχή του;». Και ξέρουμε ότι, η ψυχή δεν ανταλλάσσεται με τίποτε! Αφού και από όλο τον κόσμο και από την κοσμική Βασιλεία, αυτή μόνη της η ψυχή έχει πολύ μεγαλύτερη αξία, πόσο περισσότερο βέβαια η Βασιλεία των Ουρανών!! Λέμε ότι έχει μεγαλύτερη αξία η ψυχή, διότι σε κανένα άλλο ορατό και υλικό ον δεν ευαρεστήθηκε ο Θεός να δώσει την ένωση και την κοινωνία με το Πνεύμα Του! Ούτε στον Ουρανό, ούτε στον Ήλιο, ούτε στην Σελήνη, ούτε στ’ Άστρα, ούτε στην Θάλασσα, ούτε στην Γη, ούτε σ’ άλλο δημιούργημα απ’ όσα βλέπουμε, παρά μόνο στον Άνθρωπο, τον οποίον αγάπησε περισσότερο από όλα τα κτίσματα. Είναι, λοιπόν, απόλυτη ανάγκη να προστρέξωμε εις τον Θεόν, να εξαρτήσωμε από Αυτόν τον εαυτό μας, να σταυρωθούμε ψυχικά και σωματικά και να πορευώμασθε σύμφωνα με όλες τις Άγιες Εντολές Του!
