Το 1933, ο περίφημος γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης (πρόσφατα αναγνωρισμένος Άγιος της Εκκλησίας μας), σε ηλικία 21 ετών, επήρε την μεγάλη απόφαση της ζωής του, να εγκαταλείψει τον κόσμο και να γίνει μοναχός στο Άγιον Όρος.
Έχοντας ως οδηγό του την ανεπιφύλακτη πίστη και εμπιστοσύνη του στο Θεό, έφθασε σε μιά από τις πιο απομακρυσμένες και απαράκλητες περιοχές του Άθωνα, τα Καυσοκαλύβια.
Εκεί, η Πρόνοια του Θεού, τον ωδήγησε στο ασκητικό Ησυχαστήριο του Οσίου Εφραίμ του Σύρου, που οι εγκαταβιούντες γέροντες, ήσαν πολύ αυστηροί, κατά γενική ομολογία.
Έζησε κοντά τους με πολύ υπακοή, ταπείνωση και υπομονή!!
Ιδιαιτέρως η υπομονή του ήταν παροιμιώδης και λόγω της τραχύτητος του τόπου αλλά και λόγω της αυστηρότητος των γερόντων, που εκλήθη να υπηρετήσει.
Μία μέρα ως άνθρωπος, απηυδυσμένος πήρε την απόφαση να φύγει... Διστάζοντας όμως να εμπιστευθή τον λογισμό του, σκέφθηκε να πάει πρώτα να εξομολογηθή σ’ έναν πνευματικό στην Ιερά Μονή της Σιμωνόπετρας.
Έχοντας ως οδηγό του την ανεπιφύλακτη πίστη και εμπιστοσύνη του στο Θεό, έφθασε σε μιά από τις πιο απομακρυσμένες και απαράκλητες περιοχές του Άθωνα, τα Καυσοκαλύβια.
Εκεί, η Πρόνοια του Θεού, τον ωδήγησε στο ασκητικό Ησυχαστήριο του Οσίου Εφραίμ του Σύρου, που οι εγκαταβιούντες γέροντες, ήσαν πολύ αυστηροί, κατά γενική ομολογία.
Έζησε κοντά τους με πολύ υπακοή, ταπείνωση και υπομονή!!
Ιδιαιτέρως η υπομονή του ήταν παροιμιώδης και λόγω της τραχύτητος του τόπου αλλά και λόγω της αυστηρότητος των γερόντων, που εκλήθη να υπηρετήσει.
Μία μέρα ως άνθρωπος, απηυδυσμένος πήρε την απόφαση να φύγει... Διστάζοντας όμως να εμπιστευθή τον λογισμό του, σκέφθηκε να πάει πρώτα να εξομολογηθή σ’ έναν πνευματικό στην Ιερά Μονή της Σιμωνόπετρας.
