ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ!!!

Ο ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΗΡ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΝ, ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ Ο ΝΕΟΣ!!!

 

Η Αλεξάνδρα Αθανασοπούλου, μαθήτρια του Γέροντος Γερβασίου, από παιδικής ηλικίας, γράφει σ’ ένα ανέκδοτο σημείωμά της, τα ακόλουθα:

«Ο Γέροντας, δεν ήταν αυστηρός στην εξομολόγησι, όπως ενόμιζε ο κόσμος, ήταν πολύ στοργικός! Αυστηρός ήταν στην διδαχή του, προτού συμβή κάτι το ανεπανόρθωτον. Ήθελε, να προλάβη το ποίμνιόν Του, να μη γλιστρήση και έλεγε:

“Mη μπάζετε στο σπίτι σας όποιον-όποιον. Το σκεπασμένο γάλα είναι καλλίτερο!”!!

Σε πολλούς, που είχαν εξομολογηθή βαρειά αμαρτήματα, έλεγε:

“Ο Κύριος θα σε συγχωρήση! Έφταιξα κι εγώ…, που δεν σε πρόσεξα”!!

Ούτε βαρύν κανόνα έβαζε! Ήταν επιεικής!»!!

ΟΙ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ, ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΣ!!!

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΛΟΓΟΣ, ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ!!!

 

«Ζώμεν εις εποχήν, κατά την οποίαν, αποδεδειγμένως πλέον, πάσαι αι ηθικαί αξίαι και αυτοί οι ιερώτεροι και αγιώτεροι θεσμοί εξέπεσαν, έστω δε και αν δεν έχασαν παντελώς και εν πολλοίς την αξίαν των, ασφαλώς απώλεσαν διά παντός και αυτόν τον τυπικόν σεβασμόν.

Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΑΠΟΦΘΕΓΓΕΤΑΙ!!

 

ΑΠΟ ΤΑΣ ΘΑΥΜΑΣΤΑΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ, ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ!!

 

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος, μας λέει ότι, κάποτε ένα καράβι τσακίστηκε πάνω στα βράχια, λόγω μεγάλης θαλασσοταραχής. Έτσι οι άνθρωποι της Πόλεως, βλέποντας από μακριά το γεγονός αυτό, πίστεψαν  ότι,  από  την μεγάλη θαλασσοταραχή και  τους  ανέμους  που  υπήρχαν, μάλλον δεν σώθηκε κανείς. Βέβαια, λυπήθηκαν και πένθησαν, διότι οι περισσότεροι από τους ναυτικούς που ευρίσκονταν μέσα σ’ αυτό το καράβι, ήταν από την δικιά τους Πόλη.

ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΗ, ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΠΝΕΥΜΑ ΓΟΝΕΙΣ!!!

 

ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ!!!

Γνωστός ιεροκήρυκας, σε κάποια ομιλία του ωμίλησε γιά την Θεία Πρόνοια. Στο τέλος της ομιλίας του, τον επλησίασε ένας πτωχός τσαγκάρης και του είπε:

«Θαυμάσια η ομιλία σας, γιά την Θεία Πρόνοια, αλλά εγώ δεν πιστεύω καθόλου  σ’  Αυτήν.  Η  Θεία  Πρόνοια  δεν  υπάρχει… Απόδειξη  είναι  η κατάσταση της οικογενείας μου. Χρόνια με πίστη υπηρετώ τον Θεόν και τώρα που ευρέθηκα στην ανάγκη, παρ’ όλες τις προσευχές μου, δεν έχω καμμία βοήθεια... Η Εφορία με κυνηγάει και θα με κλείσουν μέσα, η οικογένειά μου πεινάει, φθάνω μέχρι του σημείου να αυτοκτονήσω...».

Ω!!! ΑΓΑΠΗ!!! ΑΓΑΠΗ!!! ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΑΓΑΠΗ!!!

 

Ο ΑΝΕΥ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΕΝΕΡΓΩΝ!!!

 

Ευρισκόμενος πρό τινων ετών εν Αθήναις, εκλήθη (ο π.Ιωήλ Γιαννακόπουλος) εις φιλικήν σύσκεψιν μετ’ άλλων φιλομονάχων Κληρικών. Η σύσκεψις είχεν ως θέμα τον Μοναχικόν Bίον. Μετά το πέρας αυτής, λέγει είς των παρισταμένων:

«Να βγάλωμε μία αναμνηστική φωτογραφία;;».

Ο ΕΛΕΩΝ, ΑΓΑΠΩΝ, ΠΡΟΝΟΩΝ ΚΑΙ ΣΩΖΩΝ ΘΕΟΣ!!!

  

ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ, ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ!!!

Δίκαια και σύμφωνα με τη φύση που μας έδωσε ο Θεός, πρέπει να χρησιμοποιούμε τα τρία μέρη της ψυχής μας:

Τον θυμό μας, να τον στρέφουμε εναντίον του αμαρτωλού εαυτού μας και του διαβόλου. «Να οργίζεσθε με την αμαρτία», λέει η Αγία Γραφή! Αυτό σημαίνει, να οργίζεσθε με τον εαυτό σας και με τον διάβολο, γιά να μην αμαρτάνετε στον Θεόν!!

Την επιθυμία μας, πρέπει να την στρέφουμε στον Θεόν και την αρετή!!

Η ΙΕΡΑ ΧΑΡΜΟΛΥΠΗ ΤΩΝ ΤΑΠΕΙΝΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ!!!

 

ΑΘΩΟΤΗΣ, ΚΑΛΩΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΛΟΓΙΣΤΟΝ!!!

 

«Ο Θεός, πάντοτε επιτρέπει να δοκιμασθή ο άνθρωπος, όσο αντέχει, αλλά προστίθενται και οι κοροϊδίες των ανθρώπων, οπότε κάμπτεται η ψυχή από το επί πλέον βάρος και γογγύζει.

Τους τρελλούς, οι άνθρωποι τους αποτρελλαίνουν...

Στην αρχή, η τρέλλα οικονομιέται. Παληά, δεν υπήρχαν ψυχιατρεία και, αν ήταν κανείς τρελλός, τον έκλειναν σε κάποιο δωμάτιο με σιδεριές…

Ήταν μία, Περιστέρω την έλεγαν, που την είχαν  κλεισμένη στο σπίτι... Τα παιδιά την πετροβολούσαν και την κορόϊδευαν... Αγρίευε η φουκαριάρα, έπιανε τις σιδεριές, φώναζε και ό,τι έβρισκε μπροστά της το πετούσε έξω… Στην άλλη ζωή, όμως, θα δης η Περιστέρω, να ξεπερνάη πολλές γνωστικές!!

Θυμάμαι και μία άλλη περίπτωση:

Η ΙΕΡΑ ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ!!!

Κάποιος λαϊκός αδελφός, ερώτησε τον Άγιο γέροντα Εφραίμ τον Κατουνακιώτη γιά την ευχή, και Αυτός του είπε τα εξής:

 

«Αφιέρωσε μισή ώρα το εικοσιτετράωρο, γιά να λες την ευχούλα! Όποτε μπορείς. Καλλίτερα βέβαια το βράδυ. Να την λες χωρίς να κρατάς κομποσχοίνι, ικετευτικά, παρακλητικά, “κλαψιάρικα”!

Λέγε τό: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!»!

Καλλιέργησε αυτό και θα δεις τί καρπό θα έχεις!

Από μισή ώρα, θα γίνει μία ώρα.

Ο ΟΝΤΩΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΣ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!

 

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΝ ΜΥΘΕΥΜΑ, ΜΕ ΔΙΔΑΚΤΙΚΩΤΕΡΟΝ ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ!!!

Κάποτε, σ’ ένα χωριό, ήταν μιά γιαγιά, που κάθε πρωΐ έβγαινε στο δάσος και μάζευε ξύλα γιά τη φωτιά της, και χορταράκια γιά να φάει. Μία ημέρα, καθώς εγύριζε από το δάσος,  φορτωμένη στον ώμο τα ξύλα και στην ποδιά της τα χόρτα, στο δρόμο συναντάει τον Χάροντα.

«Γειά και χαρά σου, Χάροντα», του λέει η γιαγιά ατάραχη, «γιά πού το έβαλες;».

«Γιά του λόγου σου...», της απαντά ο Χάροντας. «Άντε, ετοιμάσου να σε πάρω...».

«Να πάω σπίτι πρώτα, να ξεφορτώσω και να ετοιμασθώ γιά το ταξίδι. Αλλά, γιά να ‘χω καλό ρώτημα, σαν πώς θέλεις να ετοιμασθώ;», του λέει η γιαγιά.

«Όπως θέλεις εσύ», απαντάει ο Χάροντας.

Τότε η γιαγιά πηγαίνει στο σπίτι, ανάβει το τζάκι και βάζει να βράσει τα χόρτα. Ύστερα, έπιασε να ζυμώσει ψωμιά, έφτιαξε και κουλούρια γιά συγχώρεση. Ύστερα, έστρωσε τραπέζι και περίμενε να ψηθούν τα ψωμιά και τα χόρτα.

Τότε ξαναπαρουσιάζεται o Χάροντας και την ερωτάει:

«Ε, ετοιμάσθηκες θειά;».

«Περιμένω να βράσουν τα χόρτα, να ξεφουρνίσω το ψωμί και να φάμε. Δεν κάθεσαι και του λόγου σου να φας μαζί μου;».

«Μα… Δεν μου έχεις κακία θειά, που θα σου πάρω την ψυχή;».

ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΠΑΘΗ...

 

Η ΔΙΕΙΣΔΥΤΙΚΟΤΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ, ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ!!!

Ερώτησε κάποιος τον Άγιο Παΐσιο:
«Γέροντα, όταν μελαγχολή κανείς, τί πρέπει να κάνη, γιά να το ξεπεράση;».

Και απήντησε ο Άγιος γέροντας:
«Χρειάζεται Θεία παρηγοριά!!»!!!

Και ξαναερώτησε τον Άγιο:
«Και πώς θα την πάρη, την Θεία παρηγοριά;».

Και ο γέροντας ανταπάντησε:
«Να γαντζωθή στον Χριστό και ο Χριστός θα του την δώση!!

Πολλές φορές, μπλέκεται το φιλότιμο με τον εγωισμό. Οι περισσότεροι σχιζοφρενείς είναι ευαίσθητες ψυχές. Τυχαίνει να συμβή ένα τιποτένιο πράγμα ή κάτι που δεν μπορούν να το αντιμετωπίσουν και τότε υποφέρουν πολύ... Άλλος σκοτώνει άνθρωπο και είναι σαν να μη συμβαίνη τίποτε, ενώ ένας ευαίσθητος, ένα γατάκι αν πατήση λίγο στο πόδι κατά λάθος, υποφέρει και δεν κοιμάται από την στενοχώρια του. Και άμα δεν κοιμηθή δυο-τρία βράδια, μετά φυσικά θα τρέξη στον γιατρό...».

«Γέροντα, η ψυχολογία λέει ότι, γιά να βοηθηθή ένας ψυχοπαθής, πρέπει να λείψη το αίτιο».

Η ΟΡΘΗ ΘΕΩΡΗΣΙΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!!

Η ΑΣΥΛΛΗΠΤΟΣ ΔΟΞΑ ΚΑΙ Η ΜΗΤΡΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ!!!!

 

ΕΚ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ!!!

Την Τρίτη, της πέμπτης εβδομάδας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής του 1858, η μοναχή του Ντιβέγιεβο Ευδοκία μαζί με άλλες αδελφές, γέμιζε με πάγο ένα πελώριο λάκκο που είχε βάθος τρία μέτρα. Απροσδόκητα, γλίστρησε και έπεσε μέσα στον λάκκο, όπου υπήρχαν μεγάλα και αιχμηρά κομμάτια πάγου. Από την ισχυρή αυτή πτώση, δεν πρόλαβε ούτε κραυγή πόνου να αφήσει... Με μεγάλη προσπάθεια την ανέσυραν, λιπόθυμη. Βλέποντας ότι ήταν ακόμη ζωντανή, κάλεσαν τον γιατρό από το χωριό, γιά να της δώσει τις πρώτες βοήθειες...

Η ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΗ!!!

 

Ο ΓΝΗΣΙΟΣ ΠΑΤΕΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ (!!!) ΚΑΙ… «ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ…».

 

Ανώτερος δικαστικός, γνωστός από πολλά χρόνια του Γέροντος, μου διηγήθηκε το εξής:

Ένας Ορθόδοξος, επηρεασμένος αρκετά από τον Οικουμενισμό, είπε στον Γέροντα Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο:

«Πάτερ μου, εμείς οι Ορθόδοξοι καλό είναι να χαμηλώνουμε λίγο τον τόνο μας. Να μη λέμε ό,τι θέλουμε. Ότι τάχα εμείς δεν αλλάξαμε τίποτε στην Εκκλησία, ότι διατηρούμε γνήσια την αρχαία παράδοση και ότι μόνο οι ετερόδοξοι έχουν αλλάξει. Έχουν αλλάξει πιο πολλά, από εμάς, δεν λέω. Αλλά και εμείς έχουμε αλλάξει...».

«Τί πράγμα έχουμε αλλάξει;», λέγει ο Γέροντας.

«Ε, πώς δεν έχουμε;» επέμενε ο άλλος.

«Είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία όπως ήταν η Εκκλησία στην εποχή των Αποστόλων; Η αρχαία παράδοση έχει υποστή αλλοιώσεις και στην Ορθόδοξη Εκκλησία».

«Όχι γενικότητες και αοριστίες», παρατήρησε ο Γέροντας και πρόσθεσε:

ΕΚ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΔΙΔΑΧΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ!!!

<<Τον παλαιόν καιρόν ήτο ένας άνθρωπος ονομαζόμενος Ιωακείμ, είχε δε και μίαν γυναίκα ονομαζομένην Άνναν. Καλός και ο άνδρας καλή και η γυναίκα, και από γένος βασιλικόν και οι δύο, αλλά η γυναίκα  ήτο  καλλιτέρα! Πολλές  γυναίκες  ευρίσκονται  εις  τον κόσμον,  οπού  είναι  καλλίτερες  από τους άνδρας. Τί  σε ωφελεί  να καυχάσαι πως είσαι άνδρας, και να είσαι χειρότερος από την γυναίκα και να πηγαίνης εις την κόλασιν και να καίεσαι πάντοτε, και η γυναίκα σου να πηγαίνη εις τον Παράδεισον και να χαίρεται πάντοτε;;

Ήσαν δε, αδελφοί μου, ο Ιωακείμ και η Άννα άνθρωποι ευλαβείς, σώφρονες, ενάρετοι, ταπεινοί. Είχαν τον οίκον των ξενοδοχείον, αλλά παιδιά δεν  έκαμνον. Γνωρίζοντες  πως  ο  Πανάγαθος  Θεός  δίδει  όλα  τα αγαθά,  Τόν  παρεκάλουν  να  τους  δώση  ένα  τέκνον,  αρσενικόν  ή θηλυκόν, και να το αφιερώσουν εις τον Ναόν. Βλέπων ο Πανάγαθος την καλήν γνώμην και των δύο, ευθύς έμεινεν έγγυος η γυναίκα του Ιωακείμ και εγέννησε την Δέσποιναν Θεοτόκον, την Βασίλισσάν μας!!

ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ!!!

 

ΤΟ ΜΕΤΑΔΙΔΟΜΕΝΟΝ ΨΥΧΟΦΘΟΡΟΝ ΑΓΧΟΣ.

Η ΘΕΟΕΙΔΗΣ «ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ» ΓΝΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ!!!

«Προσπαθήστε να προοδεύετε στην εσωτερική καρδιακή επιστήμη, στην επιστήμη δηλαδή:

- Της αγάπης!

- Της πίστεως!

- Της προσευχής!

- Της πραότητος!

- Της ταπεινοφροσύνης!

ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΚ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΕΙΛΕΩΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ!!!

 

«ΟΥΤΕ ΑΝΑΒΩ ΟΥΤΕ ΣΒΗΝΩ» (γ.ΙΩΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ)!!!

 

Ερώτησις πατρός, κόρης φιλομονάχου:

«Γιατί, πάτερ Ιωήλ, προτρέπεις τα κορίτσια μας να γίνουν καλογρηές;»

(Και ο πατήρ Ιωήλ απήντησεν:)

«Εγώ δεν προτρέπω, αλλά και δεν εμποδίζω. Πόθους Μοναχικούς εγώ ούτε ανάβω ούτε σβήνω. Δεν ανάβω, διότι δεν ημπορώ. Μόνον το Πνεύμα το Άγιον ημπορεί να κάνη κάτι τέτοιο! Δεν σβήνω, διότι δεν πρέπει! Ποιός είμαι εγώ, διά να σβήσω τις φλόγες που ανάβει ο Θεός;;;».

 (Και επανήλθεν ο πατήρ της κόρης:)

TΟ ΘΑΝΑΣΙΜΟΝ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΛΟΓΙΑΣ…

 

ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΑΛΑΙΟΥ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ!!!

 

«Θα σου το πω, παιδί μου, γιά να ενισχυθής στην πίστη ότι ο Κύριος δεν εγκαταλείπει τους δικούς του, όταν αυτοί με απόλυτη εμπιστοσύνη στη στοργική Θεία Πρόνοιά Του, αφήνουν τους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους, στα Χέρια Του!»!!

Με τούτα τα λόγια άρχισε ο πατήρ Ιωάννης να διηγείται σε πνευματικό του παιδί ένα περιστατικό από την ιερατική του ζωή και διακονία, όταν νέος ακόμα Αρχιμανδρίτης γυρνούσε τα χωριά του Θεσσαλικού κάμπου, ως ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως:

«Πάνε χρόνια τώρα, αλλά το γεγονός αυτό δεν είναι δυνατόν να σβήσει μέσα μου. Είναι κάτι που θα το θυμούμαι σ’ όλη μου τη ζωή»!

Κι άρχισε να διηγείται:

<<Ήταν Κυριακή, Νοέμβρης μήνας, αν θυμάμαι καλά. Από τη Μητρόπολη μ’ έστειλαν να λειτουργήσω σ’ ένα ημιορεινό χωριό, κάπου στους πρόποδες του Κισσάβου. Ήξερα ότι εκεί εφημέριος είναι ένας πολύ ευσεβής ιερεύς, ο π. Εμμανουήλ. Τον έβλεπα κάπου-κάπου στις ιερατικές μας συνάξεις. Διακρινόταν γιά τη σεμνότητα και ευλάβειά του! Ήταν και πολύτεκνος οικογενειάρχης με πέντε παιδιά!

Έφθασα σχεδόν αχάραγα στο χωριό. Ο Ναός ήταν ανοικτός και ο π. Εμμανουήλ άναβε τα κανδήλια. Πώς έκανε που με είδε!

«Καλώς ήλθες, πάτερ μου, στο χωριό μας. Σήμερα θα ’χουμε Πατριαρχική Λειτουργία με την παρουσία σου!».

Το ’λεγε, και το πρόσωπό του φωτιζόταν.

Τί άνθρωπος!

«ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΝ ΔΕΙ ΘΕΩ ΜΑΛΛΟΝ Ή ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ» (Πράξ.Ε’29’)!!!

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ, Ο ΠΡΩΗΝ ΑΣΠΛΑΓΧΝΟΣ ΤΕΛΩΝΗΣ!!!

 

Ζούσε  κάποτε  ένας  τελώνης  που  ονομαζόταν  Πέτρος, ήταν πλούσιος πολύ, αλλά και πολύ άσπλαγχνος. Μ’ αυτόν τον πλούσιο συνέβη το εξής θαυμαστό περιστατικό:

«Ήταν χειμώνας. Μερικοί ζητιάνοι, καθησμένοι σ’ ένα σοκάκι, “διασκέδαζαν” την πείνα τους… Ξαφνικά, πετάγεται ένας θερμόαιμος και βάζει στοίχημα πώς θα κατάφερνε τον Πέτρο, να του δώσει ελεημοσύνη.

Πήγε λοιπόν στην πόρτα του και τον περίμενε.

Μόλις ήλθε ο Πέτρος, έτυχε να έλθη συγχρόνως και ο φούρναρης μ’ ένα κοφίνι με ψωμιά. Ο πτωχός ζήτησε ελεημοσύνη, αλλά ο πλούσιος Πέτρος τον έδιωξε. Εκείνος όμως δεν έφευγε, αλλά συνέχιζε με επιμονή να ζητά ελεημοσύνη. Μέχρι που θύμωσε ο Πέτρος και μη βρίσκοντας κάτι πρόχειρο, του πέταξε ένα ψωμί γιά να τον κτυπήσει… Ο ζητιάνος αυτό περίμενε. Αρπάζει το καρβέλι και εξαφανίζεται.

ΛΙΑΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!!!

 

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΣ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟΣ ΛΟΓΟΣ, ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΤΟΥ ΕΣΣΕΞ!!!

<<Ο Χριστός, μας παρέδωσε τον λόγο που έλαβε από τον Επουράνιο Πατέρα Του (Ιωάνν. ΙΖ΄14΄)!!!

Παρομοίωσε τον Εαυτό Του με βράχο, πάνω στον οποίο θα θραύωνται όλοι όσοι επιπίπτουν σ’ αυτόν και θα συντριβούν εκείνοι στους οποίους αυτός ο βράχος θα επιπέσει (Ματθ. ΚΑ΄44΄)!!!

Τί συμβαίνει τότε;

Είμασθε εμείς που έχομε επιπέσει σ’ αυτόν τον τεράστιο και θαυμαστό λίθο ή ο λίθος επέπεσε σ’ εμάς;

Δεν γνωρίζομε.

Αυτό όμως που συμβαίνει σίγουρα, είναι ότι, ευρισκόμασθε σ’ ένα κόσμο πραγματικοτήτων, των οποίων την ύπαρξι δεν υποπτευόμασθε καν εκ των προτέρων. Τον παλαιό καιρό, όταν η ζωή γιά τους πολλούς κυλούσε στους ευρείς διαύλους μιάς σταθερής παραδόσεως, ο Λόγος του Χριστού εμφανιζόταν αδιατάρακτος!

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑΣ!!

 

«Στα πνευματικά πράγματα δεν χάνεται τίποτε!

Ένας στεναγμός, μιά προσευχή, κάποιο δάκρυ, ένας καλός λόγος προς κάθε άνθρωπο, θα έλθη η στιγμή να καρποφορήση!

Δεν ξέρουμε πότε!

«ΠΟΙΑ ΓΑΡ Η ΖΩΗ ΥΜΩΝ; ΑΤΜΙΣ ΓΑΡ ΕΣΤΑΙ Η ΠΡΟΣ ΟΛΙΓΟΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΗ, ΕΠΕΙΤΑ ΔΕ ΚΑΙ ΑΦΑΝΙΖΟΜΕΝΗ» (Ιακώβ. Δ’14’)!!!

 

«ΟΤΙ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΗΜΙΝ Η ΠΑΛΗ ΠΡΟΣ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΣΑΡΚΑ, ΑΛΛΑ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΑΡΧΑΣ, ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ ΤΟΥΤΟΥ» (Εφεσ.ΣΤ΄12΄)!!!

ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!!!

 

«Το 1919, η Ιερά Μονή του Αγίου Σεργίου στην Ρωσία, δοκιμάσθηκε από στέρησι και πείνα. Δεν είχαν ούτε ψωμί...

Στις 16 Νοεμβρίου του 1919, μία γερόντισσα από τα γύρω χωριά, η Νίνα Στεφάνοβνα Αριστόβα, ζήτησε να δη τον ηγούμενο. Ο ηγούμενος, αρχιμανδρίτης Κρονίδης, την δέχθηκε αμέσως. Και εκείνη του εξήγησε ότι, έμαθε τη στέρησί τους, και τους έφερε ό,τι μπορούσε, ψωμί, ζάχαρη, καφέ…!

Ταράχθηκε ο ηγούμενος βλέποντας τη γνωστή του πτωχή γυναίκα, να γεμίζη ένα τραπέζι με αγαθά!

Και της είπε:

ΜΑΘΗΜΑ «ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ», ΑΠΟ ΠΤΩΧΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ!!!

 

Ένας ανθρωπολόγος, πρότεινε σε μία παρέα παιδιών, κάποιου χωριού της Αφρικανικής Ηπείρου, να παίξουν το εξής παιγνίδι:

Έβαλε ένα καλάθι γεμάτο γλυκά και ώριμα φρούτα δίπλα σε ένα δένδρο και είπε στα παιδιά, ότι όποιος κατάφερνε να φθάσει πρώτος στο δένδρο θα λάμβανε ως βραβείο όλο το καλάθι με τα φρούτα.

Εκείνα, αμέσως, δέχθηκαν με χαρά να παίξουν, κοιτώντας με λαχτάρα τα φρούτα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΝ, ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΑΧΑΤΜΑ ΓΚΑΝΤΙ!!!

 

ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΚ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΙΚΩΝ ΧΕΙΛΕΩΝ ΤΟΥ ΑΟΙΔΙΜΟΥ π.ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ!!

 

ΘΑΥΜΑΣΤΑΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, ΤΟ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ!!!

 

Πάνε κάποια χρόνια πριν, όταν ένας φοιτητής, ο Θανάσης, ήταν στο πτυχίο μιάς δύσκολης Σχολής του Πανεπιστημίου. Είχε γιά διαφόρους προσωπικούς λόγους, καθυστερήσει να πάρει πτυχίο, συγχρόνως όμως είχε αρραβωνιασθή, με σκοπό γρήγορα να νυμφευθή. Η καθυστέρηση του πτυχίου είχε δημιουργήσει στενοχώρια, τόσο στους γονείς  του και  στην  αρραβωνιαστικιά  του,  αλλά  και  στους  αγαπημένους φίλους του.

Έτσι, μία μέρα ξεκίνησε να πάει στον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη, γιά να του ζητήσει τη γνώμη του, αν δηλαδή πρέπει να διακόψει τη Σχολή, αφού δεν μπόρεσε να τελειώσει, και να πιάσει δουλειά εν όψει του γάμου του ή να συνεχίσει και να δώσει εκείνο το δύσκολο μάθημα του απαιτητικού και δύστροπου Καθηγητή.

Ο Παππούλης ήταν κάθετος λέγοντας του:

«Βεβαίως να δώσεις το μάθημα και αφού εσύ πιά δεν μπορείς να κάνεις ως άνθρωπος κάτι, θα σε βοηθήσουμε εμείς!». Πάντα ο Παππούλης χρησιμοποιούσε τον πληθυντικό. Μίλησαν και γιά άλλα θέματα προσωπικά, και του έδωσε πολύ κουράγιο και δύναμη, γιά  να συνεχίσει τον αγώνα του, υποσχόμενος ότι θα προσευχηθή γι’ αυτόν!

Ο Θανάσης, επέστρεψε όλο χαρά και δύναμη στη πόλη που σπούδαζε και έβαλε τα δυνατά του να διαβάσει και, με βεβαία την ελπίδα και με την ευχή του Γέροντα, πήγε να γράψει.

«Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙ!!! ΤΙ ΝΑ ΦΟΒΗΘΩ;;;» (Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)!!!

 

Ο ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!

 

Τέκνον ευσεβούς -και επιφανούς πως- οικογενείας, μεμορφωμένον και κατέχον προσοδοφόρον θέσιν, ήθελε να μεταβή εις Μοναστήριον. Η οικογένεια αντέδρασε σφοδρότατα. Έγραψαν δε (διότι δεν πρόκειται περί οικογενείας κατοικούσης εν Καλάμαις) και εις τον π. Ιωήλ, και παρεκάλουν αυτόν όπως, δι’ επιστολής αυτού, αποτρέψη το σχεδιαζόμενον. «Είνε κρίμα», έγραφον, «να εγκαταλείψη τα εγκόσμια ένας άνθρωπος  ε π ι τ υ χ η μ έ ν ο ς  εις την ζωήν».

 

Η απάντησις του π. Ιωήλ:

Ο, ΕΝ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ, ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΚΛΕΠΤΟΥ!!!

 

Ένας κρεοπώλης, πήγε στην στάνη ενός τσοπάνου και αγόρασε κάποια αρνιά του. Με επιτηδειότητα, όμως, πέταξε αζύγιαστα προς το μέρος του δύο αρνιά, χωρίς να το αντιληφθή ο βοσκός.

Όταν γύρισε ο κρεοπώλης στο Ληξούρι, έρχεται ο παπά-Παναγής ο Μπασιάς και του λέει:

ΘΑΥΜΑΣΤΑΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΑΓΗ ΤΟΥ ΜΠΑΣΙΑ!!!

 

ΤΑ ΜΕΙΖΟΝΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ, ΔΙΔΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΝΑΣ!!!

 

Ο τότε Επίσκοπος Κεφαλληνίας, από το απόγευμα ετοιμαζόταν να πάη την επομένη στο Ληξούρι να συναντήση τον παπά-Μπασιά, να συζητήση μαζί του, αλλά και να εξομολογηθή. Είπε λοιπόν στον συνοδό του:

«Πρωΐ-πρωΐ, να ευρίσκεσαι στην Μητρόπολη, διότι θα πάμε κάπου», χωρίς να του προσδιορίση τον προορισμό τους.

«ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ ΚΑΙ ΜΗ ΚΑΤΑΡΑΣΘΕ» (Ρωμ.ΙΒ’14’)!!!