Η Αλεξάνδρα Αθανασοπούλου, μαθήτρια του Γέροντος Γερβασίου, από παιδικής ηλικίας, γράφει σ’ ένα ανέκδοτο σημείωμά της, τα ακόλουθα:
«Ο Γέροντας, δεν ήταν αυστηρός στην εξομολόγησι, όπως ενόμιζε ο κόσμος, ήταν πολύ στοργικός! Αυστηρός ήταν στην διδαχή του, προτού συμβή κάτι το ανεπανόρθωτον. Ήθελε, να προλάβη το ποίμνιόν Του, να μη γλιστρήση και έλεγε:
“Mη μπάζετε στο σπίτι σας όποιον-όποιον. Το σκεπασμένο γάλα είναι καλλίτερο!”!!
Σε πολλούς, που είχαν εξομολογηθή βαρειά αμαρτήματα, έλεγε:
“Ο Κύριος θα σε συγχωρήση! Έφταιξα κι εγώ…, που δεν σε πρόσεξα”!!
Ούτε βαρύν κανόνα έβαζε! Ήταν επιεικής!»!!
Ο φορεύς της Θείας Εξουσίας στην εξομολόγησι,
σε πολλούς προέβλεψε γεγονότα, που τους αφορούσαν και έδινε τις κατάλληλες
συμβουλές! Άλλαξε γι’ αυτούς ο ρυθμός της ζωής. Οι αμαρτωλοί καθαρισμένοι που ακολουθούσαν
τον Απόστολο του Ιησού Χριστού, ζούσαν μιά ζωή μετανοίας και ταπεινώσεως. Άλλοι
ακολούθησαν την μοναχική ζωή και άλλοι έγιναν καλοί οικογενειάρχες με
πολύτεκνες οικογένειες!
«Την αγάπη Του όλη, την έδειχνε στον αμαρτωλό.
“Παιδί μου”, έλεγε, και τον έπαιρνε στην αγκαλιά του! Τον συγχωρούσε, ό,τι και αν είχε κάνει, αλλά του έθετε ένα όρο: “Δεν θα σε χάσω, θα έρχεσαι να σε βλέπω!”!!
Ο Παππούλης, απέβλεπε στο να τον κερδίση στο τέλος», διηγείται η πιστή και αφοσιωμένη μαθήτρια του Αγίου και φρουρός του Ιερού προσκυνήματος των Συχαινών Νίκη Μπαραμπάτη, και συνεχίζει:
«Στον Άμβωνα, ο π. Γερβάσιος, ήταν φωτιά αναμμένη! Προπαντός όταν έπαιρνε τον Ησαΐα στα χέρια του, βρόνταγε κι άστραφτε! Στο εξομολογητήριο είχε την αγκαλιά Του ανοικτή! Ήτανε επιεικέστατος. Εξομολογούσε οποιαδήποτε ώρα του 24ώρου. Κοιμόταν και πήγαινες στο παράθυρο Του και του έλεγες: “Γέροντα σε χρειάζομαι” και Αυτός σηκωνόταν και σε δεχόταν. Ήτο πολύ κατανυκτικός μέσα στο εξομολογητήριο!
Όταν εξομολογούμεθα και του λέγαμε κάτι και τον κοιτούσαμε στο πρόσωπο μάς έλεγε: “Όχι σε μένα, εκεί θα τα πης” και μας έδειχνε μία μεγάλη Εικόνα του Κυρίου.
“Εγώ θα ακούω και εσύ θα τα λες στον Κύριο!”!!
Επήγαινε στις φυλακές Μαργαρίτη (αυτά τα γνωρίζουμε) λέγει η Νίκη Μπαραμπάτη, από ένα φύλακα, ο οποίος έλεγε:
“Αυτός o π. Γερβάσιος, που τα ευρίσκει αυτά τα λόγια τα καλά και που ευρίσκει τον τρόπο να κερδίζει τους φυλακισμένους, τους οποίους, αφού τους εξομολογούσε, τους έλεγε:
“Όποιος ετοιμασθή και κοινωνήση (πήγαινε κι έκανε Θείες Λειτουργίες στις φυλακές), θα του δώσω ένα τάληρο”! Τότε τo τάληρο είχε αξία, εδώ και 70 περίπου χρόνια, και έτσι είχε κερδίσει πολλούς!»!!!
Πηγή: «Ο Άγιος Γερβάσιος
των Πατρών» Τόμος Α’ – Παναγιώτου Αντ. Λόη
