Κυριακή 7 Ιουνίου 2020

ΤΟ ΙΑΚΩΒΑΚΙ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.

H Ιστορία που θα διαβάσετε πιό κάτω συνέβη το 1929, σ’ ένα μικρό χωριό της Εύβοιας:

 « Όλα τα παιδάκια του χωριού πήγαιναν σχολείο μία φορά την ημέρα. Το Ιακωβάκι πήγαινε δύο. Το αγαπούσε πολύ, γιατί το σχολείο του, στα πρώτα χρόνια, ήταν και Εκκλησία της Αγίας Παρασκευής.

Αργά το απόγευμα, πήγαινε και άναβε τα καντήλια. Πήγαινε μόνο του το παιδί και του άρεσε να μένει μέχρι να νυχτώσει. Προσευχόταν όσο ήξερε και όσο μπορούσε. Έπειτα έπαιρνε τον κατήφορο γιά το σπίτι του, αφήνοντας πίσω το δάσος με τα πεύκα.

Ένα απόγευμα, όμως, θα ήταν τότε 8-9 χρόνων, εκεί που προσευχόταν του εμφανίσθηκε ολοζώντανη η Αγία Παρασκευή, ως Μοναχή, όπως ακριβώς ήταν στην εικόνα της Εκκλησίας. Το παιδί τρόμαξε. Το έβαλε στα πόδια και έφθασε λαχανιασμένο στο σπίτι του. Ούτε που γύρισε να κοιτάξει πίσω από τον φόβο του!

Ξαναπήγε την άλλη μέρα ν’ ανάψει τα καντήλια και του εμφανίσθηκε πάλι η Αγία! Και πάλι τρόμαξε! Μα εκείνη βγήκε από το Ναό, του μίλησε γλυκά και τον καθησύχασε. Το παιδί σταμάτησε να τρέχει και γύρισε να δει ποιός του μιλούσε. Η Αγία Παρασκευή του εξήγησε ποιά είναι, του είπε να μη φοβάται, και το Ιακωβάκι ανέβηκε δειλά-δειλά πάλι προς την Εκκλησία. Έκατσε κοντά της και την άκουσε προσεκτικά...

Η εμφάνιση της Αγίας επαναλήφθηκε πολλές φορές. Το Ιακωβάκι συνήθισε και δεν φοβόταν πια. Κάθονταν δίπλα-δίπλα και συζητούσαν... Απέκτησε τέτοια οικειότητα και αφελή παρρησία ο μικρός!! Σε μιά από τις πρώτες εμφανίσεις της η Αγία του είπε: “Τί θέλεις, Ιάκωβέ μου, να σου χαρίσω γιά τις προσευχές που κάνεις και που περιποιείσαι το σπίτι μου;”. Εκείνος, δεν ήξερε τι να ζητήσει. Όμως το βράδυ ερώτησε την μητέρα του την Θεοδώρα τι να ζητήσει. Εκείνη τον συμβούλεψε απλοϊκά: “Ρώτα την Αγία να σου πει την τύχη σου”.

Το άλλο απόγευμα, όταν είδε την Αγία και την ερώτησε, εκείνη του απάντησε: “Άκουσέ με! Θα δεις δόξες και τιμές πολλές! Πολύς κόσμος θα έρχεται να σε δει! Πολλά χρήματα θα έρχονται στα χέρια σου, αλλά δεν θα μένουν!”»

 Και πράγματι όλα επαληθεύθηκαν.

Το Ιακωβάκι δεν είναι άλλο από τον μετέπειτα Άγιο Γέροντα τον π.Ιάκωβο Τσαλίκη. Και τον ετίμησαν τον Γέροντα Ιάκωβο πλούσιοι και πτωχοί, Καθηγητές Πανεπιστημίου και Ανώτατοι Δικαστικοί, Μοναχοί, Ιερείς, Επίσκοποι και Πατριάρχες, που έφθαναν τα τελευταία χρόνια στο Μοναστήρι να τον γνωρίσουν, να εξομολογηθούν, να πάρουν την ευχή του!! Και χρήματα επίσης του έδιναν πολλά, μα αυτός τα προσέφερε όλα, σε όσους είχαν ανάγκη! Δεν παρέμεναν στο σακκούλι του! Διότι σ’ ένα σακκούλι τα έβαζε, που δεν άδειαζε ποτέ, όσα και να έδινε!!!

 Όπως είπε μία μέρα σε κάποιον επισκέπτη του ο Άγιος Ιάκωβος:

«Και μήπως ψέματα μου είπε, αδελφέ μου, η Αγία Παρασκευή; Μικρή “τύχη” μου έδωσε; Με έκανε Ιερέα των Μυστηρίων του Θεού!»!!!

 Το 2017, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, ο Γέρων Ιάκωβος Τσαλίκης, κατετάχθη στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας!!!

 Εορτάζει 22 Νοεμβρίου.

 Πηγή: Αθωνική Πολιτεία, Αρ Φύλλου:259