Ο ΦΟΒΕΡΟΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΟΗΣ.

 

Κάποτε συνέβη το ακόλουθο περιστατικό:

Λέει ο Γέροντας μας στους πατέρες, στο πέρας της Θείας Λειτουργίας:

«Πατέρες, καθήστε να πιούμε ένα νερό».

Και οι πατέρες δέχθηκαν.

Ένας υποτακτικός, τότε, λέει:

«Γέροντα, αυτό που κάνεις δεν είναι καλό. Οι πατέρες να φύγουν σιωπώντες, να πάνε στα κελιά τους, στα σπίτια τους…».

Και ο Γέροντας του απαντά:

«Παιδί μου, εσύ είσαι υποτακτικός και συμβουλεύεις τον Γέροντα; Δεν κάνεις καλά. Να πεις, να είναι ευλογημένο, Γέροντα».

Ο υποτακτικός ανταπάντησε λέγοντας:

ΙΕΡΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑΙ ΤΗΣ ΣΕΠΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΗΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ!!

 

ΣΟΦΟΣ ΣΥΝΕΙΡΜΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΑ!!

Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΙΚΗ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ!!!

«Όποιος έχει πραγματική αγάπη και κάνει σωστή πνευματική εργασία, γιά όλους βρίσκει ελαφρυντικά, όλους τους δικαιολογεί, ενώ τον εαυτό του ποτέ δεν τον δικαιολογεί, ακόμη και όταν έχει δίκαιο!

Πάντοτε λέει ότι φταίει, διότι σκέπτεται ότι δεν αξιοποιεί τις ευκαιρίες που του δίνονται! Βλέπει λ.χ. έναν να κλέβει και σκέπτεται ότι, και ο ίδιος, αν δεν είχε βοηθηθή, θα έκλεβε περισσότερο από αυτόν και λέει:

«Ο Θεός εμένα με βοήθησε, αλλά εγώ οικειοποιήθηκα τα δώρα του Θεού. Αυτό είναι μεγαλύτερη κλεψιά. Η διαφορά είναι ότι του άλλου η κλεψιά φαίνεται, ενώ η δική μου δεν φαίνεται»!!

ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!!

 

«Κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής, υποφέραμε πολύ…», διηγείται κάποια ευσεβής κυρία. «Έφθασε ημέρα, που στο σπίτι μας δεν υπήρχε τίποτε άλλο, εκτός από νερό. Τότε, ο πατέρας μου μας πήρε από το χέρι και ανεβήκαμε ψηλά  στο  βουνό,  που  δέσποζε  πάνω  από  το  χωριό  που  μέναμε,  και μαζέψαμε λούπινα. Τα χιλιοέβρασε η καϋμένη η μητέρα μου, αλλά δεν λέγανε να ξεπικρίσουν. Με αυτά ξεγελούσαμε την πείνα μας, κατά καιρούς, παρ’ όλο που τα μάτια μας έκαιγαν από την πικρίλα...

Και να φαντασθή κανείς ότι, είχαμε και σοβαρά άρρωστη την μεγαλύτερη αδελφούλα μου. Αλλά και τα δύο αδέλφια μου-αγόρια-που εργάζονταν κι ήταν πάνω στην ανάπτυξή τους, τί να φάνε;

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ, ΔΙΔΑΣΚΕΙ!!!

 

Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΠΟΙΪΑ ΤΟΥ 1940!!

 

Συνελήφθη, κατά τον πόλεμο του 1940, κάποιος Ιταλός αξιωματικός. Οι φαντάροι που τον συνέλαβαν, του αφαίρεσαν τον οπλισμό, τα κυάλια κ.λπ., όπως προβλέπεται γιά τους αιχμαλώτους. Όλα τα έδινε χωρίς διαμαρτυρία. Και τις φωτογραφίες των παιδιών του και της γυναίκας του. Μία μικρή όμως εικονίτσα του Αγίου Γεωργίου δεν ήθελε να τη δώσει με κανέναν τρόπο.

Τελικά του την πήραν. Τότε ζήτησε να δει τον διοικητή. Μόλις τον συνάντησε, τον παρακάλεσε να του δώσουν την εικόνα του Αγίου Γεωργίου πίσω.

«Αυτή είναι δική μας Ορθόδοξη εικόνα, τί την θέλεις εσύ ο παπικός;», του είπε τότε αυστηρά ο διοικητής.

Η ΠΡΟΟΡΑΣΙΣ ΚΑΙ ΔΙΟΡΑΣΙΣ, ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΟΥ!!

 

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΗΤΡΙΚΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ!!!

 

Ο γνωστός Γερμανός συγγραφέας Έρχαρτ Κέστνερ, ο οποίος ευρέθηκε στην Ελλάδα και ως στρατιώτης με τα ναζιστικά στρατεύματα, έκανε την εξής εξομολόγηση, λίγα χρόνια πριν πεθάνη:

<<Στα  1952,  πήγα  γιά  πρώτη  φορά,  μετά  το  πόλεμο,  στην  Αθήνα.  Η Γερμανική Πρεσβεία, όταν άκουσε πως είχα πρόθεση να πάω στη Κρήτη, μου  συνέστησε, επειδή ήταν πολύ νωρίς ακόμα και οι πληγές από τη Γερμανική Κατοχή ήταν ανεπούλωτες, να λέω πως είμαι Ελβετός. Αλλά εγώ τους ήξερα τους Κρητικούς. Από την πρώτη στιγμή τους είπα πως ήμουν Γερμανός και όχι μόνο δεν κακόπαθα, αλλά παντού εγνώρισα την θρυλική Κρητική φιλοξενία! Ένα σούρουπο, καθώς ο ήλιος βασίλευε, επλησίασα το Γερμανικό νεκροταφείο. Ήταν έρημο, με μόνο σύντροφο τις τελευταίες ηλιαχτίδες. Έκανα όμως λάθος. Υπήρχε εκεί και μία ζωντανή ψυχή! Ήταν μία μαυροφορεμένη γυναίκα!

Με μεγάλη  μου  έκπληξη, την είδα να ανάβη κεριά στους τάφους των Γερμανών νεκρών του πολέμου και να πηγαίνει μεθοδικά από μνήμα σε μνήμα. Την επλησίασα και την ερώτησα:

«Κυρία, είσθε από εδώ;».

ΔΙΑΝΟΙΑΝ, ΨΥΧΗΝ, ΚΑΡΔΙΑΝ ΚΑΙ ΙΣΧΥΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ!!!

 

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ!!!

 

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ'. "Θείας πίστεως".
 

"Μέγαν εὕρατο, ἐν τοῖς κινδύνοις,

σὲ ὑπέρμαχον, ἡ οἰκουμένη,

Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον.

Ὡς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν,

ἐν τῷ σταδίῳ θαρρύνας τὸν Νέστορα,

οὕτως Ἅγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε,

Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε,

δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος"!!!

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΗΣ ΕΡΜΟΥΠΟΛΕΩΣ-ΣΥΡΟΥ!!

Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940!!!

Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΥΛΗ, ΤΩΝ ΕΝΔΟΞΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ!!!

 

«ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΣΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ…»(Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

 

«Πού έχουν φτάσει σήμερα τα παιδιά… Δεν σηκώνουν ούτε έναν λόγο... Πού να σηκώσουν ξύλο… Δεν έχουν σεβασμό, ενώ έχουν πολύ εγωϊσμό και πολλά νεύρα… Κάνουν κατάχρηση της ελευθερίας...

Το παιδί λέει στους γονείς του: “Θα σας πάω στην Αστυνομία…”.

Πρόσφατα, παιδί δεκαπέντε χρονών, που έκανε μία πολύ μεγάλη αταξία και ο πατέρας του τού έδωσε ένα σκαμπίλι, πήγε και έκανε μήνυση στον πατέρα του και ο πατέρας του καταδικάσθηκε...

Ο πατέρας την ώρα της δίκης είπε:

«ΣΠΕΥΔΕ ΒΡΑΔΕΩΣ»!!

 

Ο ΘΕΟΣ ΕΛΕΕΙ ΚΑΙ ΣΩΖΕΙ, ΤΟΝ ΕΛΕΗΜΟΝΑ… ΑΘΕΟΝ!!

 

Ανδρόγυνο ο κυρ-Αλέκος και η κυρά-Καίτη, παντρεμένοι το 1920. Η κυρά-Καίτη ευλαβέστατη με προσευχή, εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία και Χριστιανική ζωή! Ο κυρ-Αλέκος, φανατικός άθεος, κομμουνιστής, αλλά πολύ δίκαιος, ελεήμων και φιλάνθρωπος. Ήξερε από φτώχεια, στέρηση, κατατρεγμό και έτσι συμπονούσε και βοηθούσε όσους και όπως μπορούσε.

Περάσανε τα χρόνια και ο γέρο-Αλέκος βαρειά άρρωστος, κατάκοιτος πλέον και ετοιμοθάνατος... Η γιαγιά-Καίτη, λαμπάδα δίπλα του, διακονούσε, έκλαιγε, προσευχόταν. Παιδιά και εγγόνια είχαν τις μέριμνές τους, πέρναγαν αστραπή από τους παππούδες και φεύγανε. Η γιαγιά-Καίτη παρακαλούσε τον άνδρα της:

«Να φέρουμε άνδρα μου τον παπά της ενορίας να εξομολογηθής, να Κοινωνήσεις, να μη φύγεις σαν άψυχο ζώο γιά την άλλη ζωή και κολασθής...».

Τίποτε ο γέρο-Αλέκος, της φώναζε και την απειλούσε:

«Μη φέρεις παπά στο σπίτι μας γιατί…».

«ΚΥΡΙΕ ΟΠΛΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ, ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ ΣΟΥ ΗΜΙΝ ΔΕΔΩΚΑΣ» (Εκ τροπαρίου, του πλ.δ’ ήχου)!!!

 

 

Το 1916-17, γράφει ο γέρων Γαβριήλ ο Διονυσιάτης ότι, ευρισκόταν στο Ορφάνι του Παγγαίου, υπεύθυνος σε ένα μετόχι της Μονής του. Σε εκείνη την περιοχή στάθμευε μία μεραρχία του στρατού. Μία ομάδα αξιωματικών, μυημένοι στον πνευματισμό, συνήθιζαν να συγκεντρώνωνται τα βράδια γύρω από ένα τραπέζι, και με τη μεσολάβηση ενός στρατιώτη-μέντιουμ καλούσαν τα πνεύματα του Βασιλέως Γεωργίου, του Τρικούπη και άλλων διασήμων νεκρών. Όταν το τραπεζάκι κουνιόταν (σημείο ότι άρχισε η επικοινωνία με το «πνεύμα»), έκαναν διάφορες ερωτήσεις και εκ μέρους του «πνεύματος» απαντούσε ο στρατιώτης-μέντιουμ.

Η ΦΟΒΕΡΑ «ΚΑΤΑΝΤΙΑ» ΚΑΙ ΚΑΤΑΙΣΧΥΝΗ ΜΑΣ…

• 

 

Ο ΑΡΙΣΤΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΕΩΣ!!

Η ΣΟΦΗ ΚΑΙ ΣΩΣΤΗ ΘΕΣΙΣ, ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΩΖΟΜΕΝΩΝ!!!

 

 

Συχνά ο αείμνηστος σοφός γέροντας π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, έκανε συζητήσεις με παλαιοημερολογίτες ζηλωτές.  Η προσπάθειά του εκινείτο σε επίπεδο συγγραφικό, επιστολογραφικό κ.τ.λ., αλλά και σε επίπεδο συζητήσεων.

 

Ακολουθεί σχετική στιχομυθία:

«Εσείς οι νεοημερολογίτες δεν θα πάτε στον Παράδεισο...», του έλεγε κάποιος φανατικός ζηλωτής.

«Θα πάμε και μάλιστα με σιγουριά!», του απαντούσε ήρεμα ο γέροντας.

Η ΣΟΦΗ ΚΑΙ ΟΡΘΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ!!

 

Ερώτησε κάποιος τον Όσιο Παΐσιο:

«Γέροντα, όταν κάποιος υπομένη τις κατά Θεόν θλίψεις και τις αδικίες που του προξενούν οι άνθρωποι, αυτή η υπομονή τον καθαρίζει από τα πάθη;».

 

Και απάντησε ο Αγιασμένος γέροντας:

«Αν τον καθαρίζη λέει! Τον λαμπικάρει! Μα, υπάρχει ανώτερο απ’ αυτό; Έτσι μπορεί να εξοφλήση αμαρτίες! Βλέπετε, έναν εγκληματία, τον δέρνουν, τον κλείνουν στην φυλακή, κάνει εκεί τον μικρό κανόνα του και, εάν ειλικρινά μετανοήση, γλιτώνει την αιώνια φυλακή. Μικρό πράγμα είναι, να εξοφλήση με αυτήν την ταλαιπωρία έναν αιώνιο λογαριασμό;

Η ΣΑΦΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΗ, ΕΝΟΣ ΣΟΦΟΥ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ!!

 

ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ!!!

 

Έφεραν κάποτε στον Αββά Αμμούν ένα παιδί, που ήταν λυσσασμένο και ήταν δεμένο με αλυσίδες. Και αυτό, διότι ένας λυσσασμένος σκύλος το δάγκωσε και του μετέδωσε τη λύσσα. Σπαρτάριζε ολόκληρο, λόγω του αφορήτου πάθους του...

Καθώς είδε ο Αββάς τους γονείς του παιδιού, να έρχωνται μέρος το μέρος του και να τον ικετεύουν, τους είπε:

ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ, ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ!!!

 

Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΩΝ!!!

<<Πατέρες και αδελφοί, γνωρίζουμε σίγουρα ότι όλοι θα αποθάνουμε, αλλά το πιο συγκλονιστικό είναι ότι, δεν γνωρίζουμε πώς και πότε θα αποθάνουμε. Μας περιμένει λοιπόν ο θάνατος… Αλλά είμεθα προετοιμασμένοι γι’ αυτόν;

Ακούμε συχνά από το Ιερό Ευαγγέλιο ότι, η Μαρία η Μαγδαληνή καθόταν απέναντι του τάφου του Κυρίου και έκλαιε, ενώ ο δίκαιος Ιώβ μέσα στους πόνους και τους στεναγμούς του έλεγε:

«Εὰν γὰρ ὑπομείνω, ᾅδης μου ὁ οἶκος, ἐν δὲ γνόφῳ ἔστρωταί μου ἡ στρωμνή. Θάνατον ἐπεκαλεσάμην πατέρα μου εἶναι, μητέρα δέ μου καὶ ἀδελφὴν σαπρίαν» (Ιώβ ΙΖ΄13-14΄)!!!

Η, ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ!!

 

Η ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ!!!

 

ΑΠΛΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ, ΠΕΡΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ!!!

 

«Θέλων ο Κύριος να δείξη, το μέγα κακόν οπού απετόλμησαν να κάμουν τα τέκνα του διαβόλου, οι Εβραίοι, εσκότισε τον ήλιον από της έκτης  ώρας (δώδεκα το μεσημέρι) έως  της ενάτης (τρεις το απόγευμα) εις  όλον  τον  κόσμον, αι  πέτραι εσχίζοντο, όλη η γη έτρεμεν. Ετέθη ο Κύριος εις τον τάφον, και ευθύς ανεστήθησαν νεκροί, οπού  ήσαν πολλούς χρόνους αποθαμένοι,  και  εκήρυξαν,  πως  μόνον  ο  Χριστός  είναι ο Υιός  και Λόγος του Θεού, και Θεός Αληθινός, και Ζωή των νεκρών!!!

Πρέπει και  ημείς, οι  ευσεβείς  Χριστιανοί,  από  σήμερον  και  ύστερα,  να  μη κλαίωμεν τους αποθαμένους, ωσάν τους ασεβείς και απίστους, οπού δεν ελπίζουν Ανάστασιν. Ούτος ο κόσμος, αδελφοί μου, είναι ωσάν μία φυλακή. Πότε πρέπει να χαίρεται ο άνθρωπος; Όταν εμβαίνη εις την φυλακήν ή όταν ελευθερώνεται από την φυλακήν; Μοί φαίνεται, όταν εμβαίνη εις την φυλακήν, τότε πρέπει να κλαίη και να λυπήται, και όταν εξέρχεται από την φυλακήν, τότε πρέπει να χαίρεται. Έτσι, αδελφοί  μου,  να  μη  λυπήσθε  διά τους αποθαμένους, κάμνετε  ότι ημπορείτε διά την ψυχήν των, συλλείτουργα, μνημόσυνα, νηστείας, προσευχάς, ελεημοσύνας! Και όσαι γυναίκες φορείτε κατάμαυρα και παλαιά διά τους  αποθαμένους  σας,  να  τα  βγάλετε, διότι  βλάπτετε  και  τον εαυτόν σας και τους αποθαμένους.

ΠΛΑΝΑΤΑΙ ΟΙΚΤΡΩΣ Ο ΜΗ ΛΕΓΩΝ ΤΗΝ ΝΟΕΡΑΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗΝ!!!

 

ΟΙ ΟΝΤΩΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΜΑΡΤΥΡΕΣ!!!

Πήγαν κάποτε τέσσερις σκητιώτες μοναχοί, στον μεγάλο Όσιο Παμβώ, φορώντας δέρματα και φανέρωσε ο ένας την αρετή του άλλου αδελφού.

Ο πρώτος, νήστευε πολύ!

Ο δεύτερος, δεν είχε τίποτε το υλικό δικό του, ήταν, δηλαδή, ακτήμων!

Ο τρίτος, είχε αποκτήσει πολλή αγάπη!

ΑΛΗΘΗΣ, ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΩΦΕΛΕΣΤΑΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!!!

Ένας νεαρός, συνάντησε κάποιον ηλικιωμένο κύριο και ενθουσιασμένος από την απρόσμενη συνάντηση του είπε: 

«Κύριε με θυμάσθε;»

«Όχι…, δεν σας γνωρίζω», απάντησε ο ηλικιωμένος.

«Υπήρξα μαθητής σας κάποτε, δεν με θυμάσθε;», είπε ο νεαρός.

«Μάλιστα…, τί κάνετε αγαπητέ; Με τί ασχολείσθε;», είπε ο ηλικιωμένος ευγενικά, χωρίς να έχει θυμηθή τον νεαρό.

«Έγινα και εγώ καθηγητής, όπως και εσείς κύριε», συμπλήρωσε ο νεαρός.

Η ΑΚΡΑΙΦΝΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ!!

 

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ!

«Η Αγάπη, είναι το μεγαλύτερο από τα Δώρα του Θεού, διότι αποτελεί επιστροφή στη βίωση της ενότητας του ανθρώπου, στην εμπειρία της μίας ανθρώπινης φύσης, στην υπέρβαση της ατομικότητας του ανθρώπου!

Το θεμέλιο της Αγάπης, είναι η υποστατική ένωση του Χριστού! Ο Πατέρας είναι ενωμένος σε μία Θεότητα με τον Υιό και ο Υιός ενωμένος με τον άνθρωπο, ως ένσαρκος Λόγος σε ένα Πρόσωπο! Όλοι οι πιστοί εντασσόμαστε στο ένα Σώμα του Χριστού και επομένως, δεν πρέπει να συμπεριφερόμαστε αναμεταξύ μας σαν ξένοι. Είμασθε ενωμένοι, λόγω του ότι έχουμε την ιδία φύση και την ίδια πίστη, και αποτελούμε μέλη του ενός Σώματος, το οποίο δεν επιτρέπεται να διασπούμε!

Η ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΙΣ, ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΦΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΜΑΣ!!

 

Η ΑΠΕΡΙΝΟΗΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΕΙΡΟΣ ΘΕΙΑ ΑΓΑΠΗ!!!

 

ΑΛΗΘΗΣ ΚΑΙ ΣΟΦΗ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΙΣ!!

 

Η Αγάπη, μας παρουσιάζει τον Θεόν Πατέρα!

Η Σοφία, μας παρουσιάζει τον Υιόν!

Kαι η Πνευματική Δύναμις, μας παρουσιάζει το Άγιον Πνεύμα!

ΔΙΔΑΚΤΙΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ!!

 

«Ο χωρικός νομίζει ότι, δεν υπάρχει καλλίτερο πράγμα από το χωριό και την καλύβα του, διότι δεν έχει δει τα ωραία παλάτια των μεγαλοπρεπών πόλεων…

 Το βρέφος κλαίει όταν βγή από την κοιλιά της μητέρας του, γιατί δεν γνωρίζει πόσο καλλίτερος είναι αυτός ο κόσμος, στον οποίο γεννιέται, από εκείνο τον τόπο, όπου ήταν προηγουμένως…

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ, ΑΦΟΡΩΝ ΑΠΑΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΓΗΓΕΝΕΙΣ!!!

 

Η ΦΟΒΕΡΩΤΕΡΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ…

 

Αι επίσημοι στατιστικαί του Ελληνικού Κράτους, επιβεβαιώνουν απολύτως τας τραγικάς εξελίξεις εις τό μείζον δημογραφικόν ζήτημα, που κατά καιρούς έχουν επισημανθή και από αυτόν τον ιστότοπον…

Παρακαλούμεν όλους τους αναγνώστας, να μελετήσουν μετά πολλής προσοχής τα συγκεκριμένα στοιχεία και να τα διαδώσουν εις όσον το δυνατόν περισσοτέρους.

Προς πληρεστέραν ενημέρωσιν, παραπέμπομεν εις το συγκεκριμένον Δελτίον Τύπου, της αρμοδίας Ελληνικής Στατιστικής Αρχής:  Πατήστε εδώ

Επί πλέον, ας σκεφθώμεν σοβαρώς άπαντες ότι, τα παρατιθέμενα στοιχεία αφορούν όλους όσοι διέμειναν εις την Ελληνικήν Επικράτειαν το έτος 2022, και όχι μόνον τους έχοντας την Ελληνικήν καταγωγήν και ιθαγένειαν…

Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΣ ΒΙΑΙΑ ΕΚΚΟΠΗ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ, ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΩΝ ΡΙΖΩΝ!!

 

ΣΑΦΗΣ ΚΑΙ ΣΟΦΗ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ!!

 

Κάποτε, ένας χωρικός, συνάντησε τον π. Ιωήλ Γιαννακόπουλο και του ανέφερε κάποιους σοβαρούς, κατ’ αυτόν λόγους, που τον εμπόδιζαν να συμφιλιωθή με τον αδελφό του. Του είπε λοιπόν:

«Δεν μπορώ, πάτερ μου, να μιλήσω εγώ πρώτος... Ο αδελφός μου πρέπει να μου μιλήσει πρώτος… Αυτός έφταιξε και όχι εγώ… Και έπειτα, αυτός είναι μικρότερος και εγώ μεγαλύτερος…».

«Δεν μου λες», ερώτησε ο π.Ιωήλ: «Ποιός είναι μεγαλύτερος; Εμείς ή ο Θεός;».