«Κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής, υποφέραμε πολύ…», διηγείται κάποια ευσεβής κυρία. «Έφθασε ημέρα, που στο σπίτι μας δεν υπήρχε τίποτε άλλο, εκτός από νερό. Τότε, ο πατέρας μου μας πήρε από το χέρι και ανεβήκαμε ψηλά στο βουνό, που δέσποζε πάνω από το χωριό που μέναμε, και μαζέψαμε λούπινα. Τα χιλιοέβρασε η καϋμένη η μητέρα μου, αλλά δεν λέγανε να ξεπικρίσουν. Με αυτά ξεγελούσαμε την πείνα μας, κατά καιρούς, παρ’ όλο που τα μάτια μας έκαιγαν από την πικρίλα...
Και να φαντασθή κανείς ότι, είχαμε και σοβαρά άρρωστη την μεγαλύτερη αδελφούλα μου. Αλλά και τα δύο αδέλφια μου-αγόρια-που εργάζονταν κι ήταν πάνω στην ανάπτυξή τους, τί να φάνε;
Κάποτε, η μητέρα, εξοικονόμησε ένα κομματάκι σοκολάτα! Κανένας Άγγλος στρατιώτης, φαίνεται ότι της την έδωσε; Από καμμιά φιλανθρωπική οργάνωση την πήρε; Δεν γνωρίζω. Η καλή μας μητέρα ούτε που την άγγιξε. Την έφερε και κρυφά την έδωσε στην άρρωστη αδελφούλα μου, με την ελπίδα πως θα δυνάμωνε... Μάταια όμως... Σε λίγο καιρό μας έφυγε γιά τον Ουρανό και την πήρε ο Θεός κοντά Του! Ούτε όμως και η άρρωστη αδελφούλα μου έφαγε την σοκολάτα! Μόλις άκουσε, πως την άλλη μέρα η μητέρα και εγώ θα κατεβαίναμε στην πόλη με το γαϊδουράκι, γιά κάποια αναγκαία εργασία, και θα περπατούσαμε τουλάχιστον οκτώ με δέκα ώρες, με φώναξε κρυφά κοντά της και δίνοντάς μου το κομματάκι της σοκολάτας, μου είπε:
«Πάρε το, να το φας εσύ, αδελφούλα μου, γιατί έχεις να περπατήσεις πολύ αύριο και πρέπει να δυναμώσεις»!!
Πήρα λοιπόν το κομματάκι της σοκολάτας και το φύλαξα γιά την αυριανή οδοιπορία. Όμως, η καλή μου μητέρα, έβαλε εμένα στο γαϊδουράκι κι εκείνη περπατούσε δίπλα με τα πόδια. Την παρακαλούσα ν’ ανέβη και εκείνη, αλλά δεν θέλησε. Με λυπόταν γιατί ήμουν μικρό. Τότε έβγαλα από την τσεπούλα μου την σοκολάτα και της την έδωσα λέγοντας:
«Πάρε, μαμά, να φας την σοκολάτα, να δυναμώσεις, μιάς και περπατάς τόσες ώρες… Εξ άλλου εμένα με πάει το γαϊδουράκι μας»!
Πριν προλάβει να αρνηθή, έβαλα το κομμάτι της σοκολάτας, στα χέρια της! Τότε κοντοστάθηκε και την κοίταξε δακρυσμένη... Η σοκολάτα είχε ξαναγυρίσει στα χέρια της!»!!
