Σάββατο 15 Ιουνίου 2024
ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΑΛΑΙΟΥ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ!!!
«Θα σου το πω, παιδί μου, γιά να ενισχυθής στην πίστη ότι ο Κύριος δεν εγκαταλείπει τους δικούς του, όταν αυτοί με απόλυτη εμπιστοσύνη στη στοργική Θεία Πρόνοιά Του, αφήνουν τους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους, στα Χέρια Του!»!!
Με τούτα τα λόγια άρχισε ο πατήρ Ιωάννης να διηγείται σε πνευματικό του παιδί ένα περιστατικό από την ιερατική του ζωή και διακονία, όταν νέος ακόμα Αρχιμανδρίτης γυρνούσε τα χωριά του Θεσσαλικού κάμπου, ως ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως:
«Πάνε χρόνια τώρα, αλλά το γεγονός αυτό δεν είναι δυνατόν να σβήσει μέσα μου. Είναι κάτι που θα το θυμούμαι σ’ όλη μου τη ζωή»!
Κι άρχισε να διηγείται:
<<Ήταν Κυριακή, Νοέμβρης μήνας, αν θυμάμαι καλά. Από τη Μητρόπολη μ’ έστειλαν να λειτουργήσω σ’ ένα ημιορεινό χωριό, κάπου στους πρόποδες του Κισσάβου. Ήξερα ότι εκεί εφημέριος είναι ένας πολύ ευσεβής ιερεύς, ο π. Εμμανουήλ. Τον έβλεπα κάπου-κάπου στις ιερατικές μας συνάξεις. Διακρινόταν γιά τη σεμνότητα και ευλάβειά του! Ήταν και πολύτεκνος οικογενειάρχης με πέντε παιδιά!
Έφθασα σχεδόν αχάραγα στο χωριό. Ο Ναός ήταν ανοικτός και ο π. Εμμανουήλ άναβε τα κανδήλια. Πώς έκανε που με είδε!
«Καλώς ήλθες, πάτερ μου, στο χωριό μας. Σήμερα θα ’χουμε Πατριαρχική Λειτουργία με την παρουσία σου!».
Το ’λεγε, και το πρόσωπό του φωτιζόταν.
Τί άνθρωπος!
