«ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΝ ΔΕΙ ΘΕΩ ΜΑΛΛΟΝ Ή ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ» (Πράξ.Ε’29’)!!!

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ, Ο ΠΡΩΗΝ ΑΣΠΛΑΓΧΝΟΣ ΤΕΛΩΝΗΣ!!!

 

Ζούσε  κάποτε  ένας  τελώνης  που  ονομαζόταν  Πέτρος, ήταν πλούσιος πολύ, αλλά και πολύ άσπλαγχνος. Μ’ αυτόν τον πλούσιο συνέβη το εξής θαυμαστό περιστατικό:

«Ήταν χειμώνας. Μερικοί ζητιάνοι, καθησμένοι σ’ ένα σοκάκι, “διασκέδαζαν” την πείνα τους… Ξαφνικά, πετάγεται ένας θερμόαιμος και βάζει στοίχημα πώς θα κατάφερνε τον Πέτρο, να του δώσει ελεημοσύνη.

Πήγε λοιπόν στην πόρτα του και τον περίμενε.

Μόλις ήλθε ο Πέτρος, έτυχε να έλθη συγχρόνως και ο φούρναρης μ’ ένα κοφίνι με ψωμιά. Ο πτωχός ζήτησε ελεημοσύνη, αλλά ο πλούσιος Πέτρος τον έδιωξε. Εκείνος όμως δεν έφευγε, αλλά συνέχιζε με επιμονή να ζητά ελεημοσύνη. Μέχρι που θύμωσε ο Πέτρος και μη βρίσκοντας κάτι πρόχειρο, του πέταξε ένα ψωμί γιά να τον κτυπήσει… Ο ζητιάνος αυτό περίμενε. Αρπάζει το καρβέλι και εξαφανίζεται.