Παρακάλεσε τον Θεόν ένας ενάρετος και διακριτικός γέροντας, να του αποκαλύψει σε ποιό μέτρο πνευματικότητος και αρετής είχε φθάσει. Και ο Θεός του αποκάλυψε ότι στο τάδε κοινόβιο-Μοναστήρι ευρίσκεται ένας αδελφός πολύ καλλίτερος πνευματικά από τον ίδιο. Ο γέροντας, αμέσως, σηκώθηκε και πήγε σ’ αυτό το Μοναστήρι. Εκεί τον συνάντησε με χαρά ο ηγούμενος του Μοναστηριού.
Ο γέροντας τότε, ζήτησε από τον ηγούμενο να δει όλους τους αδελφούς της Μονής.
Έδωσε τότε εντολή ο ηγούμενος και ήλθαν όλοι. Εκείνος, όμως, που αναζητούσε ο γέροντας δεν ήλθε, οπότε είπε ο γέροντας στον ηγούμενο:
«Άλλος αδελφός δεν υπάρχει;».
Του απάντησαν οι αδελφοί πως υπάρχει άλλος ένας, αλλά να μην δίνει σημασία, διότι πάσχει από σαλότητα και συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλλα. Ενώ τον κρατάνε χαριστικά ως κηπουρό της Μονής.
«Φωνάξτε τον να έλθη», είπε ο γέροντας.