Ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης προσευχόταν
πολύ. Και ήθελε κι εμείς, τα πνευματικά του παιδιά, να κάνουμε το ίδιο.
Ιδιαίτερα εμένα προσπαθούσε, με κάθε τρόπο, να με πείσει να το κάνω, γι αυτό
συνεχώς μου μιλούσε για την δύναμη της προσευχής.
- Προσευχή (παιδί μου, Ανάργυρε, έλεγε), σημαίνει
συνομιλία με τον Ίδιο τον Θεό, που είναι ο Πλάστης, είναι ο Δημιουργός του
Σύμπαντος! Είναι Εκείνος που έπλασε τον άνθρωπο κατ' εικόνα και ομοίωσή Του.
Είναι Εκείνος που έφτιαξε αυτά που βλέπουμε, αλλά κι εκείνα που δεν βλέπουμε με
τα ανθρώπινα μάτια μας. Τέλος είναι Εκείνος, που δεν αρνιέται ποτέ να συνομιλήσει
μαζί μας, αρκεί να Του το ζητήσουμε εμείς, όποτε θέλουμε και όσες φορές θέλουμε. Δεν πρόκειται να μας πει ποτέ όχι!!! Αντίθετα, είναι πάντα πρόθυμος να μας ακούσει με προσοχή και με αγάπη, όπως
κάνει κάθε καλός πατέρας, όταν του το ζητά το παιδί του. Και όχι μόνον αυτό, αλλά
και να μας δώσει ό,τι Του ζητήσουμε, αρκεί να είναι αυτό που Του ζητάμε προς το
συμφέρον της ψυχής μας. Αλήθεια (συνέχισε ο Παππούλης), αναλογίσθηκες ποτέ,
παιδί μου, να συνομιλήσεις έστω και μία φορά με κάποιον από τους σημερινούς
άρχοντες της πατρίδας μας και να έγινε η επιθυμία σου; Αν όχι, σου συνιστώ να το τολμήσεις. Θα
διαπιστώσεις ότι η επιθυμία σου θα παραμείνει απλώς επιθυμία! Ουδέποτε θα
δεχθούν να... μιλήσουν μαζί σου. Το πολύ-πολύ, να σε παραπέμψουν σε κανέναν
παρακατιανό, για να σε ξεφορτωθούν... Αντίθετα, ο Κύριός μας, που είναι ο
Βασιλεύς των Βασιλέων, δεν πρόκειται ποτέ να σε παραπέμψει σε κανέναν και δεν
πρόκειται ποτέ να αρνηθή να συνομιλήσει μαζί σου δια της προσευχής. Τα
καταλαβαίνεις αυτά που σου λέω;
