Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2019

«ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΘΟΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ»

Όταν το 1955 o Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης ανακηρύχθηκε και επίσημα Άγιος (γιατί στην συνείδηση του λαού μας ήταν από την πρώτη στιγμή της κοιμήσεώς του Άγιος), έγινε ένα αποφασιστικό βήμα γιά την εδραίωση του πατερικού φρονήματος στον Ορθόδοξο χώρο γιά δύο κυρίως λόγους:
Κατά πρώτον, γιατί ο Άγιος Νικόδημος υπήρξε ο εκφραστής της πατερικής παραδόσεως!! Από τους Αποστολικούς Πατέρες μέχρι τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά και τις άλλες μεγάλες μορφές του Ησυχασμού. Σ’ αυτό, πολύ τον εβοήθησαν τα διανοητικά χαρίσματα, με τα οποία τον είχε προικίσει ο Θεός. Ήταν άνθρωπος σπάνιας ιδιοφυΐας, οξυδερκέστατος, διαλεκτικώτατος, με απίστευτα δυνατή μνήμη.

«ΕΙ ΑΓΑΠΑΤΕ ΜΕ, ΤΑΣ ΕΝΤΟΛΑΣ ΤΑΣ ΕΜΑΣ ΤΗΡΗΣΑΤΕ»!!! (Ιωάν. ιδ΄, 15)